Στην σύγχρονη κοινωνία αναπτύσσονται και δραστηριοποιούνται διάφορες επιχειρήσεις. Με τον όρο
επιχείρηση ονομάζουμε μια κοινωνική οργάνωση, που ξεχωρίζει όμως από αυτή, καθώς συνδέεται άμεσα με την έννοια της επιχειρηματικότητας. Η επιχειρηματικότητα είναι το ρίσκο που παίρνει κάποιος ο οποίος δημιουργεί και διευθύνει μια επιχείρηση. Οι οικογενειακές επιχειρήσεις έχουν αρκετά οφέλη. Αρχικά, επειδή οι μικρές εταιρίες διοικούνται από λίγα άτομα και συνήθως γνώριμα μεταξύ τους υπάρχει σαφέστατα μια ελευθερία κινήσεων και πρωτοβουλιών αλλά και οι αποφάσεις παίρνονται πολύ πιο εύκολα. Επίσης ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο είναι ότι οι νόμοι είναι πιο ελαστικοί για την δημιουργία και για την λειτουργιά μικρό – οικογενειακών επιχειρήσεων. Αν και οι περισσότερες είναι πολύ μικρές, οικογενειακές επιχειρήσεις, εκτιμάται ότι παράγουν περισσότερο από το σαράντα τις εκατό(40%) του εκάστοτε Εθνικού Προϊόντος και απασχολούν περισσότερο από το τριανταπέντε τις εκατό (35%) των εργαζομένων. Οι οικογενειακές επιχειρήσεις στηρίζουν την ανάπτυξή τους σε μεγάλο βαθμό σε μόνιμους πελάτες και πολλές φορές δημιουργούν ιδιαίτερα στενές σχέσης με αυτούς. Αντίθετα
όμως υπάρχουν και αρκετές δυσκολίες στης μικρές – οικογενειακές επιχειρήσεις. Ένα σοβαρό πρόβλημα είναι η έλλειψη της αξιοπιστία τους που επηρεάζει άμεσα την δανειοληπτική τους ικανότητα καθώς δεν μπορούν να εγγυηθούν για την αποτελεσματικότητα της επένδυσης. Επίσης, το βάρος της αποτυχίας
στην οικογενειακή επιχείρηση αποδεικνύεται πολλαπλάσιο από αυτό που βιώνει ένα στέλεχος μιας άλλης μεγάλης επιχείρησης, κυρίως επειδή δημιουργείται κίνδυνος για την οικογενειακή περιουσία, και αρνητική δημοσιότητα. Συμπερασματικά, οι μικρές – οικογενειακές επιχειρήσεις είναι σημαντικές για την ανάπτυξη της οικονομίας ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουν και αρκετές δυσκολίες. Οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι εκείνες που ο αριθμός των εργαζομένων ξεπερνά τους διακόσιους πενήντα (250). Συνήθως, οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο με αποτέλεσμα να μην έχουν
μόνο έναν διαχειριστή. Επίσης είναι πολύ συχνό φαινόμενο οι μεγάλες επιχειρήσεις να έχουν πολλά υποκαταστήματα σε ολόκληρο τον κόσμο με αλλά λόγια απασχολούν πολλούς εργαζόμενους που έχουν διαφορετική κουλτούρα και διαφορετικές αντιλήψεις. Οι πολυεθνικές εταιρίες είναι και απρόσωπες καθώς δεν αφήνουν περιθώρια στην ανάπτυξη σχέσεων τόσο μεταξύ εργαζομένων όσο και με τους
πελατών. Οι μεγάλες και πολυεθνικές εταιρίες έχουν όλα τα τμήματα που μπορεί να έχει μια επιχείρηση, όπως το τμήμα έρευνας και ανάπτυξης ή το τμήμα δημοσίων σχέσεων. Στην σύγχρονη εποχή παρατηρείται ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας. Υπάρχει μια κλήση των μεγάλων επιχειρήσεων προς την τεχνολογία γενικότερα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι στις πιο κερδοφόρες εταιρίες στον κόσμο οι περισσότερες από τις δέκα πρώτες είναι εταιρίες πληροφορικής. Από την άλλη πολύ σημαντικό ρολό σε μια πολυεθνική εταιρία έχουν τα διοικητικά στελέχη διότι αυτά είναι που αποφασίζουν
για το μέλλον της αλλά και για την λειτουργιά της, και αυτό φαίνεται και από τους μισθούς που λαμβάνουν που είναι πολύ υψηλότεροι από ενός απλού υπαλλήλου. Ένας ακόμα πολύ σημαντικός παράγοντας και σύμμαχος των μεγάλων εταιριών είναι το marketing (η διαφήμιση), μέσο της
οποίας προωθούνται τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες και αποκτά φήμη, δύναμη και κύρος η εταιρία. Ειδικά πάλι λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας ότι νέο κυκλοφορεί από μια επώνυμη εταιρία γίνεται γνωστό σε ολόκληρο το κόσμο. Συμπερασματικά, οι μεγάλες – πολυεθνικές εταιρίες έχουν σαφέστατα μια οικονομική υπεροχή έναντι τον μικρό – οικογενειακών επιχειρήσεων χωρίς όμως αυτό, να κάνει της μικρές επιχειρήσεις λιγότερο σημαντικές για το κοινωνικό και οικονομικό σύνολο. Είναι λοιπόν εμφανές ότι οι μικρές – οικογενειακές επιχειρήσεις εμφανίζουν διάφορα πλεονεκτήματα έναντι τον μεγάλων – πολυεθνικών επιχειρήσεων. Αντίθετα υπάρχουν και αρκετά μειονεκτήματα στις μικρές – οικογενειακές επιχειρήσεις. Αρχικά, οι μεγάλες επιχειρήσεις αναπτύσσονται σε αρκετούς παρεμφερείς τομείς και έτσι εξασφαλίζουν μια θέση στην μελλοντική αγορά. Ενώ οι μικρές επιχειρήσεις δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να επεκταθούν και να επενδύσουν με αποτέλεσμα να έχουν ένα αβέβαιο μέλλον. Συμπληρωματικά, το κέρδος τον μεγάλων επιχειρήσεων δεν συγκρίνεται με το κέρδος το οικογενειακών
επιχειρήσεων. Επιπρόσθετα οι μεγάλες εταιρίες έχουν σε υψηλές θέσης ανθρώπου καταρτισμένους με τις αρχές διοίκησης με αποτέλεσμα η εταιρία να παραμείνει στην θέση που της αρμόζει και όσο είναι δυνατόν να αναπτυχθεί και να ανταγωνιστεί με άλλες επιχειρήσεις του ιδίου κλάδου. Κάτι που
στην μικρές εταιρίες απουσιάζει, δηλαδή δεν έχουν ικανά και πολλές φορές σοβαρά άτομα για την διοίκηση τους. Ένα ακόμη μειονέκτημα των οικογενειακών εταιριών είναι ότι απευθύνονται σε συγκεκριμένες ομάδες πελατών, με αλλά λόγια οι πελάτες τους είναι περιορισμένοι.
Από όσα αναφέραμε και αναλύσαμε ανωτέρω βλέπουμε ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις μικρές και στις μεγάλες επιχειρήσεις. Υπάρχουν χαρακτηριστικά των μικρών εταιρειών όπως το μέγεθος τους, η προσωπική συμμετοχή του ιδιοκτήτη στη λειτουργία της επιχείρησης, οι δομές τους, τα οποία έχουν θετικά αποτελέσματα, όπως ευελιξία και αποτελεσματικότητα. Υπάρχουν όμως και αλλά χαρακτηριστικά των μικρών εταιρειών όπως η έλλειψη οικονομικών πόρων ή αβεβαιότητα για το μέλλον της επιχείρησης ή ακόμα και ο περιορισμένος αριθμός εξειδικευμένων διοικητικών στελεχών τα
οποία έχουν αρνητικά αποτελέσματα.
