Η γνώση μόνο μπορεί να φέρει την σωστή κριτική και από αυτήν αποκαθίστανται οι σωστές σχέσεις εμπιστοσύνης. Το κράτος έχει λοιπόν ιερό καθήκον να δίνει με απλό τρόπο στοιχεία στον κάθε πολίτη για να μπορεί αυτός να κρίνει σωστά. Μέχρι σήμερα το κράτος μας δημοσιεύει περιληπτικά οικονομικά ή κοινωνικά στοιχεία ή αναλυτικότερα σε πίνακες λαβύρινθους στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ, τα οποία ο απλός πολίτης δεν μπορεί να προσεγγίσει και πολλές φορές δεν μπορεί να καταλάβει. Ας απλουστεύσουμε λοιπόν την πληροφόρηση του πολίτη. Πρώτα απ’ όλα είναι γνωστό ότι το κράτος έχει σε όλη την επικράτεια εκατοντάδες (ή χιλιάδες) καταστήματα όλων των δραστηριοτήτων όπως׃  εφορίας, πολεοδομίας, υγιεινής, πρόνοιας, αστυνόμευσης, εκπαίδευση υγείας, υποδομών κλπ. Κάθε κατάστημα λειτουργεί στην περιφέρειά του για να παράγει έργο είτε κοινωνικό είτε οικονομίας. Το κάθε κατάστημα του κράτους έχει βιβλίο (στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ πλέον) πρωτοκόλλου και καταγράφει (τουλάχιστον έχει την υποχρέωση) την εξέλιξη  της υπόθεσης του κάθε πολίτη. Επίσης το κάθε κατάστημα έχει έξοδα λειτουργίας του για μισθους, ενοίκια, αγορές υλικών, συντήρηση, κατανάλωση ενέργειας κλπ. Πρέπει λοιπόν κάθε κρατικό κατάστημα να γνωρίζει τι έξοδα κάνει κάθε έτος και τι όφελος έχει η κοινωνία και το ίδιο το κράτος από το κάθε κατάστημα. Είναι ηθικό, τίμιο και πρέπει να γίνει υποχρεωτικό κάθε κατάστημα να δημοσιεύει για κάθε χρόνο τα πεπραγμένα του, όπως κάνει κάθε σοβαρή επιχείρηση. Δηλαδή να δημοσιεύει όλα τα έξοδά του, τα έσοδα που εισέπραξε για λογαριασμό του κράτους, τον αριθμό των πολιτών που εξυπηρέτησε ή όχι, για διάφορες δραστηριότητες. Οι πολίτες και διαβάζουν και καταλαβαίνουν και έχουν έμπειρη κρίση. Με την διαδικασία αυτή ο πολίτης κρίνει μέσα στον μικρόκοσμο που ζει την λειτουργία του κράτους. Και αν όλοι οι μικρόκοσμοι του Κράτους (Περιφέρειες ή Αντιπεριφέρειες) έχουν θετικά αποτελέσματα, τότε και το σύνολο του κράτους θα λειτουργεί σωστά. Είναι όπως το ριζικό σύστημα ενός δένδρου. Εάν το ριζικό σύστημα  είναι άρρωστο δεν θα το γιατρέψουμε με κλαδέματα και ραντίσματα στα φύλλα. Μία δεύτερη απαίτηση του πολίτη πρέπει να είναι ο φόρος που πληρώνει με το εκκαθαριστικό του, που πάει; Απαίτηση των πολιτών είναι να αναγράφονται στο εκκαθαριστικό τα χρήματα που πληρώνει, πως κατανέμονται στα Υπουργεία. Σε ένα πίνακα λοιπόν μέσα στο εκκαθαριστικό θα αναγράφεται αναλυτικά ποιο ποσό πηγαίνει σε κάθε Υπουργείο. Εάν θέλει ο πολίτης μπορεί να μπει στην ιστοσελίδα του Υπουργείου και να βρει ότι μπήκαν ονομαστικά τα λεφτά του. ΄Ετσι αναγράφονται αναλυτικά όλα και παντού τα έσοδα του κάθε Υπουργείου. Ε, λοιπόν η Πολιτεία αν θέλει, με απλό τρόπο μπορεί να επιβάλλει σε κάθε Υπουργείο να αναγράφει αναλυτικά και τα έξοδά του. Αγαπητοί συμπολίτες, επειδή ο γράφων είναι 71 ετών και δεν γνωρίζει να χειρίζεται τις υπηρεσίες του ΙΝΤΕΡΝΕΤ και όλα τα παραπάνω μπορεί να φαίνονται ένα απίστευτο βουνό, είμαι τουλάχιστον σε θέση να σας διαβεβαιώσω  ότι και εσείς μπορείτε να το εξακριβώσετε από εκατοντάδες νεώτερους γνωστούς γνώστες των υπηρεσιών που προσφέρει το ΙΝΤΕΡΝΕΤ, ότι όλες οι παραπάνω διαδικασίες γίνονται με πολύ απλό τρόπο, χωρίς να επιβαρύνεται το κράτος οικονομικά και μπορώ να σας αναφέρω ότι όλες αυτές τις τεχνικές δυνατότητες πληροφοριών, τις καταγράφουν ήδη οι υπηρεσίες του κράτους, αλλά για να τις χρησιμοποιεί η εκάστοτε εξουσία και μόνο. Δεν δίνονται στον πολίτη με τον απλό τρόπο που περιγράψαμε και έτσι ο πολίτης βρίσκεται σε μια συννεφώδη πληροφόρηση και η εξουσία γνωρίζει και χειρίζεται την αλήθεια με γνώμονα  και το δικό της συμφέρον. Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή η εξουσία θα αντιληφθεί ότι το πραγματικό της συμφέρον είναι ο πλήρως ενήμερος πολίτης και η κρίση του. Αν η εξουσία είναι τίμια απέναντι όλων των πολιτών.

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΛΙΑΚΗΣ