Στις σύγχρονες κοινωνίες, καθώς αλλάζουν οι σχέσεις ατόμου–κοινωνίας, οι εκλογείς, σε αντίθεση προς τις κομματικές οργανώσεις, εμφανίζονται ανοικτοί και ευέλικτοι στις πολιτικές και κομματικές επιλογές τους.
Αυτή η διάσταση μεταξύ «ανοικτού εκλογικού σώματος» και κλειστών κομματικών οργανώσεων, σε συνδυασμό με την παρατεταμένη «οργανωτική αποσύνθεση» μεγάλων κυβερνητικών κομμάτων, καθιστά επιτακτική και επείγουσα την ανανέωση και ανασυγκρότησή τους ή και την εμφάνιση νέων κομμάτων, στα οποία οι πολίτες θα συμμετέχουν άμεσα στη διαμόρφωση πολιτικών αποφάσεων.
Οι εκλογείς, ως άτομα, δεν εμπιστεύονται καθ’ ολοκληρίαν ούτε αναθέτουν κατ’ επανάληψη και επί μακρόν τη διαχείρηση του συνόλου των προβλημάτων τους σε ορισμένα πολιτικά κόμματα. Τα πολιτικά κόμματα δεν διαθέτουν επεξεργασμένες προγραμματικές προτάσεις και δεν έχουν ακόμα εκπονήσει ολοκληρωμένες πολιτικές, τόσο για την αξιοποίηση και την ανάγκη κοινωνικής διάχυσης των νέων ευκαιριών, όσο κυρίως για την αντιμετώπιση των νέων προβλημάτων της οικολογικής κρίσης, των διατροφικών και άλλων κινδύνων, καθώς και των νέων τύπων κοινωνικής ανισότητας και αποκλεισμού που έχουν εμφανιστεί.
Η διαιώνιση των πολιτικών κομμάτων ως οργανωμένες διαπλεκόμενες πραγματικότητες, έχει ως αποτέλεσμα να μεταβάλλονται τα κόμματα αυτά, σε κλειστές γραφειοκρατικές δομές, σε μη αντιπροσωπευτικά σύνολα, εν τέλει σε σχετικά αυτονομημένους έναντι των μελών τους, ισχυρούς μηχανισμούς.
Η Δημοκρατία χρειάζεται κόμματα.
΄Ένα τύπο κομματικής οργάνωσης που έχει τη δύναμη να προσαρμόζεται και να ανανεώνεται διαρκώς, να συμμετέχουν και να συναποφασίζουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι πολιτικά, ακόμη και εκείνοι που δεν διαθέτουν κανενός είδους κομματική ταύτιση.
Για να μπορεί να εφαρμοστεί η πρόταση αυτή απαιτείται׃
- Καθιέρωση «ανοικτών προκριματικών εκλογών».
- Διαδικασίες διευρυμένων κομματικών δημοψηφισμάτων. Στόχος είναι η συμμετοχή σε σημαντικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων από το κόμμα, αλλά και οι υποψήφιοι σε εκλόγιμες θέσεις στις κομματικές λίστες και στα κομματικά αξιώματα, να προτείνονται και να ψηφίζονται όχι μόνο από τα μέλη, αλλά και από ενδιαφερόμενους οπαδούς.
- Το κόμμα συναποτελείται από «ενεργά μέλη», δραστήριους υποστηρικές και ενδιαφερόμενους συνομιλητές.
Τα μέλη, οι υποστηρικτές και οι συνομιλητές, θεωρούνται ως το πλέον σημαντικό κεφάλαιο ενός κόμματος.
Αυτό το κόμμα μπορεί να χαρακτηριστεί ΚΟΜΜΑ-ΔΙΚΤΥΟ.
Μόνο τότε μπορεί να συγκροτηθεί ένας απευθείας διάλογος με την κοινωνία και να λειτουργήσουν δημοκρατικές συμμαχίες κόμματος – πολιτών.
- Για σημαντικά θέματα, τα κομματικά μέλη αποφασίζουν απευθείας, χωρίς την παρέμβαση νόμιμων αντιπροσώπων.
Το κόμμα-δίκτυο δεν είναι προσηλωμένο στα συμφέροντα μιας ορισμένης τάξης.
΄Εχοντας υπερβεί το καθήκον της προσήλωσης στα συμφέροντα συγκεκριμένων ομάδων, έχοντας αποποιηθεί το ρόλο του στρατευμένου διαμεσολαβητή ειδικών συμφερόντων και έχοντας ασπαστεί το ρόλο «μεσίτη» των συμφερόντων της κοινωνίας πολιτών στην κεντρική διοίκηση, αυτό το «κόμμα-δίκτυο» απευθύνεται σε όλο το φάσμα του εκλογικού σώματος για να πετύχει μια δημοκρατική συνεργασία όλων των πολιτών.
Τότε το κόμμα-δίκτυο φέρνει σε συνεννόηση τα ενδιαφερόμενα μέρη, δρομολογεί και επικυρώνει λύσεις συναινετικά και ευρύτερα αποδεκτές, τότε αυτός ο τύπος κόμματος δεν δικτυώνει απλώς την κοινωνία πολιτών με το κόμμα, αλλά την κοινωνία πολιτών με την πολιτική.
Αναμφίβολα ένας τέτοιος τύπος κόμματος-δικτύου, θα περιόριζε την κομματική αποξένωση και θα ενίσχυε τη δημοκρατία.