Τίθεται το ερώτημα, αν τα έσοδα ενός Κράτους επαρκούν για την κάλυψη των δαπανών για την δημιουργία υλικών, ανθρωπιστικών και πνευματικών υποδομών και ποιές από αυτές έχουν προτεραιότητα, ή ακόμα αν δεν είναι αρκετά τα έσοδα, τι πρέπει να κάνει το Κράτος.
Ως προς τα ερωτήματα αυτά, ομάδες πολιτών έχουν κοινές απόψεις και κάθε ομάδα έχει δημιουργήσει ένα πολιτικό κόμμα με σκοπό να μπορέσει να εφαρμόσει την άποψή της με νόμους, τους οποίους συζητούν και ψηφίζουν μέσα στην Νομοθετική Βουλή οι εκλεγμένοι από τον λαό εκπρόσωποι των κομμάτων αυτών, οι οποίοι έχουν μεν άποψη όσον αφορά τους νόμους, αλλά το πώς θα διαχειριστούν την εφαρμογή τους μέσα στην λειτουργία της κοινωνίας είναι μια άλλη δραστηριότητα που δεν θέλει μόνο άποψη άλλα και γνώση και εμπειρία.
Οι πολίτες οι οποίοι έχουν τις παραπάνω ικανότητες της διαχείρισης των νόμων μέσα στην κοινωνία, πρέπει να αποτελούν τα μέλη μιας άλλης εκλεγμένης Αρχής αυτής της Εκτελεστικής Εξουσίας, η οποία εκλεγμένη και διαλεγμένη από τους πολίτες επιτελεί ένα εντελώς διαφορετικό έργο, αυτό της διαχείρισης. Ένα έργο περίπλοκο διαχρονικά που διέπεται από την πιστή τήρηση των νόμων.
Κάθε οργανισμός ασκεί τις λειτουργίες του με το προσωπικό του, δηλαδή τους Κρατικούς λειτουργούς, οι οποίοι είναι οργανωμένοι σύμφωνα με τους Νόμους και η λειτουργία τους πρέπει να ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΕΙΤΑΙ από τους ίδιους και να διευθύνεται μόνο από την εκτελεστική εξουσία.
ΚΟΙΝΕΣ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Η όλη κρατική λειτουργία διέπεται από την αρχή της ωφελιμότητας του κάθε πολίτη και όλης της κοινωνίας. Η ΩΦΕΛΙΜΟΤΗΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΙΤΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ. ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΜΕΓΕΘΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΣΙΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΗΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥΣ.
Η εξασφάλιση της επιβίωσης και της αυτάρκειας των πολιτών, η υγεία τους και η 9ετής παιδαγωγική εκπαίδευση, είναι το άβατο της δημιουργίας ενός κράτους και η κοινή συνισταμένη όλων των πολιτικών απόψεων για την επίτευξη των οποίων η κοινωνική αλληλεγγύη παρεμβάλλεται αποτελεσματικά, σε όλους τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς.
- Όσον αφορά την επιβίωση των πολιτών διαβαθμίζΕΤΑΙ σε τρία επίπεδα:
α) ΕΠΙΠΕΔΟ ΦΤΩΧΕΙΑΣ. Το κράτος υποχρεούται θεσμικά να καλύπτει ένα εισόδημα στους πολίτες που αδυνατούν μερικώς ή ολικώς να καλύψουν ανάγκες για διαμονή- διατροφή- ένδυση- υγεία- παιδεία και ενέργεια σε επίπεδο κοινό της κοινωνίας
β) ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΝΟΧΗΣ. Οι πολίτες έχουν εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις του επιπέδου φτώχειας και έχουν αποκτήσει εισόδημα που καλύπτει τις δαπάνες επικοινωνίας- κοινωνικές υποχρεώσεις (σύμφωνα με τα ήθη και τα έθιμα) , θεάματα, συγκοινωνίες και διακοπές 15 ημερών. Για την επίτευξη της διαβίωσης των πολιτών σε ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΝΟΧΗΣ, που είναι ο ελάχιστος στόχος της κοινωνίας, μεριμνά ο Εθελοντισμός, η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη και η Κρατική Πρόνοια όπως η Νομοθετική βουλή αποφασίζει.
γ) ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΥΠΡΕΠΕΙΑΣ. Το επίπεδο αυτό της διαβίωσης το κερδίζει ο κάθε πολίτης σύμφωνα με τις ικανότητές του για να πετύχει ένα εισόδημα που του επιτρέπει να καλύψει δαπάνες για την διασκέδασή του, την ευτυχία και δημιουργικότητά του και τις όποιες κοινωνικές δραστηριότητές του κλπ.
Διαβίωση σε επίπεδα υπέρμετρου πλούτου θα τύχει ανάλυσης σε ιδιαίτερο άρθρο.
- Όσον αφορά την υγεία των πολιτών:
Η δια βίου προληπτική ιατρική υψηλών διαγνωστικών εξετάσεων και η περίθαλψη χρόνιων παθήσεων υγείας παρέχεται θεσμικά δωρεάν από το Κράτος. Σε ιδιαίτερο άρθρο θα αναλυθεί το συνολικό σύστημα υγείας και συνταξιοδότησης.
- Η βασική και υποχρεωτική εκπαίδευση 9ετούς διάρκειας έχει βασικό σκοπό την διαπαιδαγώγηση των νέων για να εισάγονται στην κοινωνία πρωταρχικά ενάρετοι πολίτες, οι οποίοι στην συνέχεια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα μυηθούν στις επιστήμες με θετικότερη και αποτελεσματικότερη αντίληψη. Η ύλη διαμορφώνεται από το Κράτος όμοια για όλη την επικράτεια. Σε ιδιαίτερο άρθρο θα αναλυθεί το συνολικό σύστημα παιδείας.
Για όλες τις οργανώσεις και τις δραστηριότητες του Κράτους θα αναλυθούν νέες καινοτόμες εφικτές προτάσεις.
ΣΧΕΣΗ ΠΟΛΙΤΗ- ΚΡΑΤΟΥΣ
Για να γίνει ισχυρή η σχέση Πολίτη- Κράτους πρέπει και τα δύο μέλη να το θέλουν και να μπορούν να υποστηρίξουν την σχέση τους.
Για να το καταφέρουν αυτό, πρέπει οι πολίτες να γνωρίζουν τι θέλουν και αν το Κράτος δύναται και προβλέπεται από τον Νόμο να τους το παρέχει. Το δε Κράτος και οι λειτουργοί του να γνωρίζουν τους Νόμους και τις Κρατικές Διατάξεις ώστε υπεύθυνα να ανταποκρίνονται στον πολίτη. Βέβαια, τίθεται και το θέμα, ειδικά για το Κράτος, αν οι λειτουργοί του θέλουν να υπηρετήσουν τον κάθε πολίτη ανιδιοτελώς ή αν η κάθε μορφή εξουσίας δεν δίνει το δικαίωμα στον λειτουργό να ανταποκριθεί υπεύθυνα στον πολίτη και έτσι ο πολίτης να προσφεύγει σε ανώτερη Διοίκηση ή Εξουσία, η οποία με την χρήσιμη παρέμβασή της δημιουργεί κυριαρχικό δικαίωμα και διαιώνιση αυτού. Χρειάζεται απλή βούληση όλων για να καθιερωθεί στην σχέση Πολιτών- Κράτους, η μεγαλύτερη καινοτομία, που είναι το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ όπως παρακάτω και ενδεικτικά προτείνουμε:
1) Στο αίτημα του κάθε πολίτη πρέπει η αρμόδια υπηρεσία να απαντά σε προκαθορισμένο χρόνο, εγγράφως και πλήρως αιτιολογημένα, με νομοθετική αναφορά είτε είναι θετική είτε είναι αρνητική απάντηση. Εάν δεν απαντηθεί εντός του προκαθορισμένου χρόνου, ο πολίτης δικαιούται να ενεργεί ως να έλαβε θετική απάντηση. Τυχόν ένσταση του πολίτη εκδικάζεται σε προκαθορισμένο χρόνο σε αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο. Μη εκδίκαση με υπαιτιότητα του κράτους ή αναβολή αυτής θεωρείται ως γενομένη με θετική έκβαση για τον πολίτη.
2) Οι κρατικές υπηρεσίες πρέπει να έχουν προκαθορισμένο χρόνο για την έκδοση κάθε εγγράφου ή κάθε παροχή υπηρεσίας, ο οποίος αν παρέλθει με υπαιτιότητα της υπηρεσίας, το αίτημα του πολίτη κατοχυρώνεται υπέρ του πολίτη.
3) Σε κάθε υπηρεσιακό κατάστημα θα υπάρχει κυτίο παρατηρήσεων των πολιτών και παράλληλα θα λειτουργεί ειδική ιστοσελίδα για τον ίδιο σκοπό.
Η αξιολόγηση των παραπόνων των πολιτών, είτε από το κυτίο παραπόνων, είτε από την σχετική ιστοσελίδα, θα γίνεται από αρμόδια επιτροπή της κάθε Περιφέρειας, στην οποία θα συμμετέχουν εκπρόσωποι εκλεγμένοι της μειοψηφίας και της πλειοψηφίας της περιφερειακής Βουλής, εκπρόσωπος ανώτερος, λειτουργοί των κρατικών υπηρεσιών της Περιφέρειας, εκπρόσωποι ειδικά εκλεγμένοι των επαγγελματικών επιμελητηρίων και της ομοσπονδίας εργαζομένων και δύο ( 2 ) κληρωτοί πολίτες από όσους έχουν ζητήσει συμμετοχή στην επιτροπή αυτή. Η παραπάνω επιτροπή θα διαθέτει γραμματεία ανά αντιπεριφέρεια, η οποία συλλέγει τα παράπονα και τα μεταβιβάζει στη γραμματεία της επιτροπής της Περιφέρειας εντός τριών ( 3) ημερών και παράλληλα ενημερώνει τον αρμόδιο διευθυντή της υπηρεσίας που αφορούν τα παράπονα, ο οποίος εντός πέντε ( 5) ημερών οφείλει να τοποθετηθεί και η όλη αλληλογραφία εντός του τρέχοντος μήνα εισέρχεται στην επιτροπή, η οποία μπορεί να αποφασίσει:
α ) την παραπομπή του υπεύθυνου σε αρμόδιο διοικητικό ή αστικό ή ποινικό δικαστήριο
β ) την παραπομπή σε αρμόδια ελεγκτική επιτροπή του λειτουργικού τομέα
γ ) την απαλλαγή του υπεύθυνου λειτουργού
δ ) την δημόσια επίπληξη του υπεύθυνου λειτουργού κλπ
Όλες οι συνεδριάσεις δημοσιεύονται σε αρμόδια ιστοσελίδα.
4) Τα πρωτόκολλα του κάθε υπηρεσιακού τμήματος οποιασδήποτε κρατικής υπηρεσίας που αφορούν υποθέσεις πολιτών είναι δημόσια γνωστά σε ανάλογη ιστοσελίδα όπου παρακολουθείται και η εξέλιξη του κάθε θέματος.
5) Ο πολίτης σε κάθε αίτημά του προς το Κράτος υποχρεούται να προσκομίσει στον αρμόδιο λειτουργό που παραλαμβάνει το αίτημα, πριν πρωτοκολληθεί, τα πιστοποιητικά έγγραφα που του έχουν ζητηθεί. Εάν τα έγγραφα αυτά προέρχονται από άλλες υπηρεσίες δεν ζητούνται από τον πολίτη, αλλά απευθείας από την υπηρεσία που τα εκδίδει εντός προκαθορισμένης ημερομηνίας.
Ο αρμόδιος λειτουργός επιβάλλεται να ενημερώνει εγγράφως τον κάθε πολίτη σε κάθε αίτημά του, τι προϋποθέσεις απαιτούνται και με ποια έγγραφα πιστοποιούνται αυτές. Δεν δικαιούται ο λειτουργός να ζητήσει πρόσθετα έγγραφα, εκτός και αν έχουν διαφοροποιηθεί οι συνθήκες.
6) Κάθε διοικητική πράξη όλων των υπηρεσιών του Κράτους αναρτάται σε ειδική ευανάγνωστη και λειτουργικά απλή ιστοσελίδα του κάθε τομέα. Όπως επίσης αναρτώνται όλοι οι ισχύοντες Νόμοι και οι ερμηνείες αυτών. Πέραν της ιστοσελίδας εκδίδεται εφημερίδα του Κράτους μηνιαία, όπου επιγραμματικά αναφέρονται οι Νόμοι που κάθε μήνα ψηφίζονται ως και όλες οι Διοικητικές πράξεις. Η εφημερίδα αυτή αναρτάται σε όλα τα Δημόσια καταστήματα και διατίθεται δωρεάν ( ως φωτοτυπία) από υπηρεσία εξυπηρέτησης κοινού. Απαραίτητη προϋπόθεση για την καλή λειτουργία της σχέσης πολίτη- Κράτους είναι να καταστεί ο κάθε Κρατικός λειτουργός υπεύθυνος των πράξεών του για να επικαρπωθεί τον σεβασμό των πολιτών. Ανάλυση όμως θα τολμήσουμε σε ειδικό άρθρο.
ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Ερώτηση: Αντιλαμβάνομαι ότι το Κράτος είναι ένα σύνολο υπηρεσιών, οι οποίες λειτουργούν με σκοπό να εφαρμόζονται οι νόμοι που ψηφίζουν οι Βουλευτές ( το Νομοθετικό Σώμα ή η Βουλή) στην κοινωνία. Εδώ λοιπόν τίθεται ένα θέμα, διότι οι νόμοι για το ίδιο θέμα αλλάζουν συχνά, ολικώς ή μερικώς. Οι αλλαγές των νόμων έχουν επιπτώσεις στον τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας αλλά και στον τρόπο λειτουργίας των ίδιων των υπηρεσιών του Κράτους.
Για να γίνουν με επιτυχία οι παραπάνω προσαρμογές των νόμων στην κοινωνία, ειδικοί γνώστες της λειτουργίας της κοινωνίας και των υπηρεσιών του Κράτους, ίσως, πρέπει να διαχειριστούν την εφαρμογή των Νόμων. Αυτοί οι διαχειριστές πρέπει να είναι όχι μόνο ικανοί, αλλά και έμπιστοι εκπρόσωποι του λαού, ώστε οι νόμοι να μην νοθεύονται κατά την εφαρμογή τους.
Απάντηση: Στο θέμα που θέσατε θα τοποθετηθώ με παρατηρήσεις όπως: οι βουλευτές εκλέγονται με κριτήρια, τις πεποιθήσεις της ομάδας που εκπροσωπούν. Θα πρέπει να δεχτούμε ,το πρώτο, ότι ο βουλευτής εκλέγεται για να αναδείξει και να υπερασπισθεί τις πεποιθήσεις της ομάδας της κοινωνίας που εκπροσωπεί και η κοινωνία να εκλέγει άλλους εκπροσώπους για την εφαρμογή των νόμων, με άλλα κριτήρια όπως η αντικειμενικότητά τους, η εμπειρία τους στη διαχείριση της λειτουργίας της κοινωνίας και τέλος η προσήλωσή τους στους ισχύοντες νόμους, χωρίς οι ίδιοι να είναι υπερασπιστές συγκεκριμένων πολιτικών πεποιθήσεων.
Εδώ θα πρέπει να δεχτούμε ότι οι υπηρεσίες του Κράτους ανήκουν στην κοινωνία και μόνο, ο δε τρόπος λειτουργίας τους πρέπει να είναι οργανωμένος και αυτόνομος, χωρίς δικαίωμα παρέμβασης καμιάς άλλης εξουσίας. Οι υπηρεσίες του Κράτους διευθύνονται μόνο όσον αφορά τον τρόπο συμπεριφοράς τους με σκοπό την άριστη εφαρμογή των νόμων, ενώ η εσωτερική λειτουργία τους με συστήματα αυτοελέγχου πρέπει να λειτουργεί ανεμπόδιστα και ανεπηρέαστα.
Ερώτηση: Θα πρέπει όμως να μας διευκρινίσετε, αν οι υπηρεσίες του Κράτους λειτουργούν ανεμπόδιστα και ανεπηρέαστα από τις άλλες αρχές, πώς θα κρίνονται και πώς θα ελέγχονται;
Απάντηση: Οι υπηρεσίες κρίνονται από τα αποτελέσματα των εργασιών τους συγκρίνοντας τις δαπάνες λειτουργίας τους με τα οικονομικά έσοδα ή τα μετρήσιμα κοινωνικά οφέλη που επιτυγχάνουν. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι ετησίως κάθε πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια κλπ υπηρεσία πρέπει να δίνει απολογισμό στην διεύθυνση του Κράτους και την κοινωνία, δηλαδή, αν έχει έσοδα και πόσα είναι, εάν προσφέρει υπηρεσίες, ποιες και πόσες είναι και με τι δαπάνες επιτυγχάνονται αυτά. Όσο για τον έλεγχο της καλής και έντιμης λειτουργίας της, πέραν από τον αυτοέλεγχο ειδικών υπηρεσιών , ελέγχεται από την εκλεγμένη διεύθυνσή της (που είναι η Εκτελεστική Αρχή) και από τους ίδιους τους πολίτες. Είναι ένα σύστημα που πρέπει να εγκατασταθεί και πρέπει να αναλυθεί σε ειδική συζήτηση.
Ερώτηση: Οι παρατηρήσεις φαίνονται λογικές, αλλά γιατί η αυτονομία των υπηρεσιών και γιατί ο πολύς έλεγχός τους;
Απάντηση: Οι κρατικοί λειτουργοί πρέπει να καταστούν υπεύθυνοι και καλοί γνώστες του αντικειμένου τους για να μπορούν να δημιουργήσουν μια σεβαστή προσωπικότητά στην κοινωνία. Παράλληλα ο έλεγχος είναι μια πιστοποίηση της καλής χρήσης της υπευθυνότητας που τους παρέχεται.
Ερώτηση: Συμφωνώ με την απόδοση υπευθυνότητας σε κάθε κρατικό λειτουργό ανάλογη με την θέση που κατέχει, διότι χωρίς την δραστηριοποίηση αυτών, το Κράτος συνολικά δεν μπορεί να πετύχει μια σχέση εντιμότητας και δικαιοσύνης με τους πολίτες του. Αλλά η υπευθυνότητα κάθε κρατικού λειτουργού πρέπει να συνοδεύεται και από ανάλογα προσόντα ή όχι;
Απάντηση: Σε κάθε δραστηριότητα του ανθρώπου τα προσόντα αποκτώνται και διαπιστώνεται στην συνέχεια η ικανότητα της χρήσης τους. Για τον λόγο αυτό, διαδικασίες όπως γνωστικές εξετάσεις, κρίσεις των πολιτών και συναδέλφων, αποτελέσματα ή προτάσεις δράσεων κλπ είναι απαραίτητα και αμερόληπτα προσωπικά κριτήρια.
Ερώτηση: Θα ήθελα να επανέλθω στην αρχή της συζήτησης, όπου λέγαμε, ότι είναι αναγκαίο να διευθύνονται οι υπηρεσίες του Κράτους από εκλεγμένες, έμπειρες και έντιμες προσωπικότητες, γιατί η ωφέλεια της κοινωνίας δεν προέρχεται μόνο από την φιλοσοφία των νόμων αλλά και από την αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη εφαρμογή τους..
Απάντηση: Μα αγαπητέ μου, μόνο οι ωφέλιμες για την κοινωνία και αποδοτικές για το Κράτος ενέργειες θα επιτρέψουν την ύπαρξη, ενός ωφέλιμου για τους πολίτες, Κράτους, όχι μόνο να μην είναι βάρος χωρίς ανάλογο αποτέλεσμα για την κοινωνία αλλά θα επιτρέψουν ακόμα:
α ) το Κράτος με εύστοχες υποδομές να αυξάνει την παραγωγική δυνατότητα της κοινωνίας.
β ) το Κράτος να εξασφαλίζει στοιχειωδώς τον κάθε άνθρωπο για να υπερβαίνει το επίπεδο φτώχειας, να προλαμβάνει να καλύπτει τους κινδύνους της υγείας του και να του διαπλάθει τον ενάρετο χαρακτήρα του.
Ερώτηση: Καλά όλα αυτά.. αλλά χρειάζονται υψηλές δαπάνες..
Απάντηση: Όχι αγαπητέ μου, διότι το Κράτος, εάν τα παραπάνω θεσμοθετήσει ως την μέγιστη υποχρεωτική υποδομή του, θα έχει πολίτες αυτάρκεις, που σημαίνει πολίτες ελεύθερους, και αυτοί θα γινονται πιο δημιουργικοί, και πιο παραγωγικοί. Επίσης σημαίνει πολίτες με καλύτερη υγεία, διότι η σοβαρή προληπτική ιατρική προλαμβάνει πολλές ανθρώπινες δυστυχίες και δαπάνες ίασης. Και τέλος, η υποχρεωτική πρωτοβάθμια εκπαίδευση δεν είναι αναγκαίο να παράγει υπερβολικές γνώσεις θετικών επιστημών στα παιδιά, αλλά την αρετή των ανθρώπων, ώστε και αυτά στη συνέχεια, πιο συνειδητά, θα αποκτούν γνώσεις, τις οποίες θα εφαρμόζουν στην κοινωνία, στην οποία θα λειτουργούν με πιο ενάρετο τρόπο.