Ανεβαίνει το ΑΕΠ, κατεβαίνει το ΑΕΠ, το έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ, το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, κοκ. Όλα μετριούνται με βάση το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν μιας χώρας. Αποτελεί όμως τον καταλληλότερο δείκτη προόδου μιας χώρας; Μήπως θα πρέπει να αντικατασταθεί με έναν άλλον ο οποίος να αποτυπώνει πιο ουσιαστικά στοιχεία ευημερίας των κατοίκων μιας χώρας και όχι συνολικά της οικονομίας της;
Ο Δείκτης Κοινωνικής Ευημερίας, από την άλλη, μετρά άλλα στοιχεία όπως η πρόσβαση σε τροφή, πόσιμο νερό, στέγη, ασφάλεια, η βασική εκπαίδευση, δομές υγείας, ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία επιλογών, διακρίσεις, πρόσβαση σε ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση κτλ.
Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) παρουσίασε το νέο δείκτη στόχος του οποίου είναι να μετρά την ευημερία των πολιτών και τις συνθήκες διαβίωσής τους.
Στο μέτρο αυτό, ο ΟΟΣΑ θέλησε «να ενδιαφερθεί περισσότερο για τους ανθρώπους υπολογίζοντας όσα μετρούν περισσότερο για αυτούς». Ο νέος δείκτης θα περιλαμβάνει έντεκα παράγοντες: κατοικία, εισόδημα, εργασία, κοινωνικές σχέσεις, εκπαίδευση, περιβάλλον, διακυβέρνηση, υγεία, γενική ευαρέσκεια, ασφάλεια και ισορροπία μεταξύ οικογένειας και εργασίας.
Ο δείκτης του ΟΟΣΑ θα επιτρέπει στους πολίτες των 34 χωρών να συγκρίνουν τις χώρες μεταξύ τους “σύμφωνα με τα κριτήρια που θεωρούν σημαντικά για τη ζωή τους”.
Στην 34η θέση η Ελλάδα όσον αφορά τον Δείκτη Κοινωνικής Ευημερίας
Πρώτη μεταξύ των 68 κορυφαίων χωρών αναδεικνύεται η Νορβηγία καθώς εμφανίζει άριστες επιδόσεις όσον αφορά στην πρόσβαση στο νερό και υγιεινή, βασική εκπαίδευση και παρέχει στους πολίτες της αυξημένες ελευθερίες. Παράλληλα εμφανίζει –– υψηλό κατά κεφαλήν ΑΕΠ, λόγω της αυτάρκειας σε φυσικούς πόρους. Από την άλλη χώρες με φυσικό πλούτο όπως το Κουβέιτ (47η θέση) και η Αγκόλα (κάτω από την 68η θέση) με φυσικές πηγές πλούτου δεν εμφανίζουν υψηλό τον Δείκτη Κοινωνικής Ευημερίας, λόγω της ανισοκατανομής του πλούτου. Ουρουγουάη (24), Χιλή (26) και Πολωνία (27) βρίσκονται υψηλότερα στην κατάταξη σε σχέση με την Ελλάδα, όπως επίσης και η Σλοβακία (25) και η Εσθονία (23).
Παράλληλα χώρες που αποκλείουν μέρος του πληθυσμού από ορισμένες δραστηριότητες εμφανίζουν χαμηλότερες επιδόσεις όπως στην περίπτωση των ΗΠΑ που κατατάχθηκε 16η. Στις ΗΠΑ βρίσκει κανείς ένα από τα καλύτερα και αρτιότερα συστήματα υγείας, αλλά δεν είναι προσβάσιμο από όλους. Γαλλία και Ιταλία από την άλλη εμφανίζουν σε άλλους τομείς ελλείψεις. Και οι δύο χώρες παρέχουν λίγες ευκαιρίες στους πολίτες, περιορισμένα δικαιώματα ιδιοκτησίας, ανεξιθρησκίας και ανοχής των μειονοτήτων. Στην Ιταλία παρατηρείται υψηλή διαφθορά, ενώ στη Γαλλία υπάρχουν έντονα φαινόμενα διακρίσεων σε βάρος των μειονοτήτων. Και οι δύο εμφανίζουν δυσκολίες πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση.
Τέλος χώρες με ραγδαίους ρυθμούς ανάπτυξης όπως η Κίνα εμφανίζουν χαμηλές επιδόσεις κοινωνικής εξέλιξης. Και αυτό γιατί ο νεοεισερχόμενος πλούτος δεν έχει «μεταφραστεί» ακόμα σε καλύτερες κοινωνικές συνθήκες, όπως είναι επενδύσεις στην εκπαίδευση ή την υγεία.