ΠΟΛΙΤΗΣ: ΕΡΩΤΗΣΗ
Θέλω λοιπόν Κράτος, να μου απαντήσεις σε μερικές βασικές απορίες μου, όπως γιατί πολλοί πολίτες είναι στενοχωρημένοι και άλλοι ευχαριστημένοι μαζί σου και γιατί είσαι φτωχό, με μερικούς πολίτες, πλούσιους και βολεμένους ή εσύ Κράτος είσαι πλούσιο και πολλοί πολίτες φτωχοί;
ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Να είσαι προβληματισμένος με τους πολίτες που εσύ στέλνεις να με διαχειρίζονται ή με τους πολίτες που με κάποιο τρόπο δουλεύουν σε μένα για σένα.
Εγώ το Κράτος δεν θέλω να είμαι ούτε πλούσιο, ούτε φτωχό. Θέλω όμως να έχω χρήματα για να μπορώ να βοηθώ τους πολίτες.
Να τρέχω σε βοήθεια για την υγεία τους, για την εκπαίδευσή τους, για την ασφάλειά τους από κακούς πολίτες ή από άλλες κοινωνίες, ή Κράτη και τέλος να δημιουργώ όλες τις υποδομές που χρειάζονται οι πολίτες για να συγκοινωνούν, να επικοινωνούν, να πληροφορούνται, κλπ.
΄Όλα αυτά τα έξοδα αγαπητέ πολίτη, ποιος θα τα δώσει;
Εγώ είμαι ένα εργαλείο σου λέω και πάλι και αν θες απαίτησε να με χειρίζονται έμπειροι πολίτες και αυτοί να είναι αντιπρόσωποί σου.
ΟΧΙ όμως οι Βουλευτές. Γιατί άλλο πράγμα είναι η ιδεολογία και άλλο πράγμα η διαχείρισή μου.
Και να σου πω κάτι. Οι άνθρωποι που με καθιέρωσαν στον Κόσμο, στην Αρχαία Ελλάδα, έλεγαν ότι φοβόνταν ένα πράγμα. Την αυθαιρεσία.
Εάν εσύ την ανέχεσαι, τότε υποφέρω και εγώ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΛΙΤΗ : Κράτος με φέρνεις τώρα στη θέση να απολογούμαι. Δεν το δέχομαι, αλλά, θα το κάνω.
Είμαι ένας πολίτης, μιας κοινωνίας. Δεν είναι όμως η κοινωνία μία. Είναι διαιρεμένη. Την έχουν διαιρέσει.
Υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, αστοί και χωρικοί, ορεινοί και ναυτικοί, αφεντικά και εργαζόμενοι και δεν φτάνει αυτό, αλλά είμαστε και χωρισμένοι σε πολιτικά κόμματα με διαφορετικές ιδέες, λες και στην πράξη δεν θέλουμε οι πολλοί το ίδιο πράγμα.Αν εννοείς λοιπόν στην ερώτησή σου ότι είμαστε δειλοί ή απαθείς, σου λέω ΟΧΙ. Είμαστε διαιρεμένοι και γινόμαστε ανήμποροι. Αγωνιζόμαστε όμως και τα βελτιώνουμε, αλλά τόσο αργά που δεν προλαβαίνουμε ποτέ τα καινούργια προβλήματα που έρχονται. Και πορευόμαστε αγκομαχώντας. Και χρόνια τώρα περιμένουμε από εσένα τουλάχιστον να έχεις εξυπηρετήσει την καθημερινότητά μας. Δεν το καταλαβαίνεις; Μα τι εργαλείο είσαι τέλος πάντων;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ : Πολίτη μου, ναι δεν ξέρω και εγώ τι εργαλείο είμαι.
Είμαι σαν και σας, εσείς με φτιάχνετε.
Υποφέρω, θέλω να με φτιάξετε, να έχω αυτοέλεγχο, να έχω συγχρονισμό με σας, να δουλεύω αυτόματα, να με έχετε σύγχρονο με τις καινούριες σας ανάγκες για κάθε λεπτομέρεια, να δουλεύω τέλεια, πώς να στο πω, θέλω να δουλεύω σαν ένα καλό ελβετικό ρολόϊ, το ίδιο για όλους, χωρίς να μπορεί κανένας να χαλάει την λειτουργία μου.
Μυαλό εγώ δεν έχω. Μα έχω ψυχή.
Η ψυχή μου είστε όλοι εσείς οι πολίτες.
Και τελικά είμαι η Πατρίδα σας.
Εγώ το Κράτος, είμαι εσύ. Ο κάθε πολίτης.
Φτιάξτε με, σε παρακαλώ. Είμαι άρρωστο. Βγάλτε τα τσιπούρια από πάνω μου.