Το Κράτος είναι ένας τεράστιος οργανισμός, οι υπηρεσίες του οποίου σε σημαντικό βαθμό εξαρτώνται από την συμπεριφορά και τις γνώσεις των υπαλλήλων του. Οι αποφάσεις παλαιές και νέες της Βουλής (δηλαδή οι Νόμοι) και τα όποια Διοικητικά διατάγματα πρέπει οι υπάλληλοι να τα διοχετεύουν αυτούσια στους πολίτες χωρίς αλλοιώσεις ή πρόσθετες προσωπικές απαιτήσεις ή διευκολύνσεις. Ο πολίτης που λειτουργεί με ένα αίσθημα δίκαιης αντιμετώπισής του πρέπει να μπορεί να συνειδητοποιεί, από πού πηγάζει η όποια συμπεριφορά του Δημοσίου απέναντί του και άμεσα το Κράτος να του έχει θεσμοθετήσει τρόπους με τους οποίους θα μπορεί να διαπιστώσει την πραγματικότητα. Δύο είναι οι τρόποι. ΄Ενας είναι τα Διοικητικά Δικαστήρια που πρέπει να λειτουργούν και για διαφορές μεταξύ του Κράτους και των πολιτών. Και Δεύτερον μία εξωδικαστική διαδικασία, η οποία δίνει το δικαίωμα στον κάθε πολίτη επώνυμο ή ανώνυμο να καταγγέλλει με σημείωμά του, το οποίο είτε το βάζει σε κουτί παραπόνων (που πρέπει να βρίσκεται σε κάθε υπηρεσία) ή το αναρτά σε ειδική ιστοσελίδα στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ. Το σημαντικό των σημειωμάτων παραπόνων των πολιτών είναι ότι αυτά δεν θα συλλέγονται από τις ίδιες υπηρεσίες στις οποίες είναι αναρτημένα τα κουτιά παραπόνων, αλλά από ειδική κοινωνική νέα υπηρεσία. Και λέμε κοινωνική γιατί δεν είναι σωστό τις δημόσιες υπηρεσίες να τις ελέγχει το ίδιο το Δημόσιο. Είναι λοιπόν σωστό η υπηρεσία ελέγχου παραπόνων να ελέγχει με επιτροπές στις οποίες θα συμμετέχουν αντιπρόσωποι του Δημοσίου, της Πολιτείας και εκπρόσωποι επαγγελματικών φορέων. Τα πορίσματα των κοινωνικών επιτροπών για τα παράπον α, πρέπει να ολοκληρώνονται σύντομο χρονικό ορίζοντα και να είναι τόσο ισχυρά, ώστε να επιβάλλουν σε ανωτέρους διοικητικούς υπαλλήλους του κάθε Υπουργείου, να αποκαθιστούν την κάθε άτοπη συμπεριφορά που αφορά τους πολίτες. Πέραν από αυτά, τα πορίσματα, θα είναι ισχυρά κριτήρια για τις αποφάσεις των Διοικητικών Δικαστηρίων, τα οποία με τον τρόπο αυτό λαμβάνουν υπ’ όψιν τους σε κάθε απόφασή τους τους πολίτες και τους κοινωνικούς φορείς για κάθε καταγγελλόμενο θέμα, προσωπικό ή λειτουργικό, της όποιας υπηρεσίας. Θωρούμε ότι ο βασικός στόχος είναι να δημιουργήσει το Κράτος ένα αμερόληπτο και ανεμπόδιστο, αλλά και ΑΝΕΞΟΔΟ σε κάθε περίπτωση δρόμο για τον κάθε πολίτη, να μπορεί να δικαιωθεί ή να αποκαταστήσει κάθε έκνομη ή αντιλειτουργική ενέργεια της Δημόσιας Διοίκησης. ΄Ολες βέβαια οι διαδικασίες επιβάλλεται όχι μόνο να είναι ανέξοδες, αλλά να έχουν χρονικό όριο (άλλων να θεωρείται δικαιωμένος ο πολίτης) και ειδικά στις κοινωνικές επιτροπές ελέγχου των παραπόνων των πελατών, τα πρόσωπα που τις απαρτίζουν να εναλλάσσονται συχνά (ανά διετία). Στόχος της κάθε ενέργειας της Δημόσιας Διοίκησης είναι η ικανοποίηση του πολίτη και όχι οι ευκολίες και το βόλεμα των Διοικούντων είτε είναι μόνιμοι του Δημοσίου είτε είναι εκλεγμένοι. Αν οι πολίτες τα διεκδικούν δημόσια, δεν υπάρχει ηθικός αντίλογος.
Δημήτρης Ηλιάκης