Καθημερινά μετά την εργασία μας, την ανάπαυσή μας και την οικογενειακή μας θαλπωρή, μπορούμε, αν θέλουμε, να κερδίσουμε λίγο χρόνο για να ασχοληθούμε για θέματα κοινωνίας, που μας ενδιαφέρει να τα καλυτερεύσουμε, μαζί με ανθρώπους που έχουν με μας τα ίδια ενδιαφέροντα.
Αυτό και μόνο αν κάνουμε, θα αλλάξει η κοινωνία μας και θα ελευθερωθεί. Θα απελευθερωθεί από τη μοιρολατρική υποταγή μας σε καταστάσεις που δημιουργούν άγνωστοι και αόρατοι, για τους οποίους διαμαρτυρόμαστε χωρίς ποτέ να τους συναντήσουμε. Όμως θα τους συναντήσουμε προχωρώντας, οταν μαζί με την παρέα μας προσφέρουμε χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς αμοιβή, χωρίς να περιμένουμε αντίκρισμα από τις υπηρεσίες μας και εθελοντικά να διαθέσουμε όσο χρόνο μπορούμε για δράσεις που μας ενδιαφέρουν και θέλουμε να τις καλυτερεύσουμε στην κοινωνία που ζούμε.
Σε αυτήν την πορεία συμμετοχής μας θα ανακαλύψουμε και τους άγνωστους και τους αόρατους. Σε αυτήν την πορεία θα προτάσσουμε την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη. Αυτή η πορεία είναι η καλυτέρευση εκπαίδευσης για τα παιδιά μας. Αυτή η πορεία θα υπερασπιστεί τα θεμελιώδη δικαιώματα. Αυτή η πορεία θα αναπληρώσει τα κενά που δημιουργεί η αδυναμία του Κράτους και οι μηχανισμοί της αγοράς. Αυτή η πορεία θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση κοινωνικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών, πολιτιστικών, ειρηνευτικών και ανθρωπιστικών προβλημάτων. Αυτή η πορεία δεν υποτάσσεται και δεν οριοθετείται από διχαστικές πολιτικοκοινωνικές ιδέες, αλλά γεννιέται από το βαθύ αίσθημα της ανθρωπιάς. Αυτή η πορεία δεν έχει αρχηγούς και κανόνες έχει μόνο συμμετοχή και προσφορά με παρέες οργανωμένες ή όχι. Σε αυτήν την πορεία οι πολίτες θα συναντηθούν με τους υπεύθυνους αντιπροσώπους τους και τους ανεύθυνους αόρατους και άγνωστους διαχειριστές της κοινωνίας. Και τότε, μόνο τότε, θα σταματήσουν οι μονόλογοι και θα αρχίσουν ουσιαστικοί διάλογοι μέσα στην κοινωνία. Τότε ο πολίτης θα χαίρεται την κοινωνία στην οποία ζει, θα γίνει υπολογίσιμος και η κατάθλιψη του περιθωρίου θα δώσει την ευτυχία της συμμετοχής.
ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ
1) <<Ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΣΥΝΔΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ
ΤΗΝ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ
ΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΚΑΙ
ΤΗΝ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ>>
2) ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ 1999 (5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: ΔΙΕΘΝΗ ΗΜΕΡΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ ΟΗΕ)
Ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ, ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΕΥΤΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ.
ΕΙΝΑΙ Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΚΕΡΔΟΣ, ΑΜΟΙΒΗ ή ΚΑΡΙΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ή ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ: O Εθελοντισμός είναι ο καλλίτερος τρόπος για να συνειδητοποιήσεις ότι πραγματικά έχεις την δύναμη να κάνεις τα πράγματα καλλίτερα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορείς σε παρακαλώ να μου εξηγήσεις τον τρόπο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο Εθελοντισμός ουσιαστικά επιτρέπει την ανάπτυξη της κοινωνίας με ένα διαφορετικό τρόπο.
Ενισχύει την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, την ενεργό συμμετοχή του πολίτη και την εμπιστοσύνη. Το ατομικό <<ΕΓΩ>> δίνει τη θέση του, στο συλλογικό <<ΕΜΕΙΣ>>.
Βέβαια Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΛΑΘΟΣ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΜΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΨΑΜΕ ΑΦΕΛΩΣ ΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Από την εμπειρία της ζωής μου έχω καταλάβει ότι η αξία των προσφερομένων υπηρεσιών, χρημάτων και αντικειμένων είναι πολύ μικρότερη από την εσωτερική ευφορία που απολαμβάνει ο προσφέρων:
Παράλληλα όμως είμαι απασχολημένος με την εργασία μου και τον αγώνα που χρειάζεται για να επιβιώσω ή και να ζω καλλίτερα και τελικά να έχω όσο γίνεται περισσότερο κέρδος από τις δραστηριότητες μου.
Ποιο είναι το κίνητρο που θα με ενεργοποιήσει να ασχοληθώ, τουλάχιστον τον ελεύθερο χρόνο μου, στον εθελοντισμό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αφού έχεις αντιληφθεί από την εμπειρία σου ότι το να προσφέρεις σου δίνει εσωτερική ευτυχία θα πρέπει να καταλάβεις ότι και η ζωή σου θα είναι πιο εύκολη, και οι επαγγελματικές σου δραστηριότητες θα είναι πιο αποτελεσματικές αν μάθουμε να προσπαθούμε ομαδικά για το καλλίτερο της ομάδας που ανήκουμε και όλης της κοινωνίας.
Με την ομαδικότητα έχω μία κοινωνική δύναμη η οποία δραστηριοποιείται εθελοντικά για να καλύψει τις ελλείψεις της κοινωνίας και του Κράτους.
Τις ελλείψεις αυτές δημιουργεί η στενότητα πόρων, η ανικανότητα των διαχειριστών, οι μεροληπτικές πράξεις της εξουσίας.
Οι οργανωμένοι λοιπόν πολίτες δρουν εθελοντικά και με αλληλεγγύη προς τους στερημένους και αδικημένους για να καλύψει τις ελλείψεις αυτές.
Γιατί σε κάποια περίπτωση και εσύ θα στερηθείς ή θα αδικηθείς.
Σίγουρα όμως και οι στερημένοι και αδικημένοι θα σου δυσκολέψουν την ζωή.
ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
Ο εθελοντισμός είναι παρέμβαση. Οι εθελοντές παρεμβαίνουν για να συμπληρώσουν τις στερήσεις των πολιτών με αγαθά και υπηρεσίες που δεν τους παρέχει η οργανωμένη κοινωνία και το Κράτος. Οι εθελοντές με αλληλεγγύη και ανιδιοτέλεια προσπαθούν και βοηθούν τους στερημένους και αδικημένους. Παράλληλα οι Εθελοντές προσφέρουν τις γνώσεις τους, τις εμπειρίες τους και την τεχνογνωσία τους είτε την επιστημονική είτε την εμπειρική, στους εκλεγμένους της τοπικής αυτοδιοίκησης και του Κράτους για να μειώσουν πιο αποτελεσματικά τις στερήσεις που προκαλεί για πολλούς λόγους ηθελημένα ή άθελα η εξουσία στους πολίτες. Έτσι με οργανωμένο τρόπο οι Εθελοντές ολοκληρώνουν τη Δημοκρατία μέσα στην Κοινωνία.
Παραθέτουμε παρακάτω έναν απλό και λειτουργικό τρόπο εθελοντικής παρέμβασης, όχι μόνο για να τον κρίνετε, αλλά με όλες τις βελτιώσεις που μπορεί να δεχτεί από τους πολίτες να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να καθιερώσουμε μία ολοκληρωμένη Δημοκρατία, στην οποία οι πολίτες αφήνουν στην άκρη το ΕΓΩ. Γιατί όπως είπε ο Mario Luis Cobos «Ο εγωισμός δεν είναι μία αμαρτία, είναι απλά το θεμελιώδες λάθος στους υπολογισμούς μας. Γιατί πιστέψαμε ΑΦΕΛΩΣ ότι το να παίρνεις είναι σημαντικότερο από το να δίνεις».
Κεντρικό σημείο της πρότασής μας είναι οι πάσης φύσεως μη επαγγελματικοί Σύλλογοι των οποίων τα μέλη προσφέρουν εθελοντικά την υπηρεσία τους. Αμετάπειστα αποδεχόμαστε τους εθελοντές ως τους κατά πλειοψηφία κοινωνικότερους και αντικειμενικότερους πολίτες. Κάθε Σύλλογος στις αρχαιρεσίες του (ενώπιον νομικού αντιπροσώπου) εκτός του Συμβούλιου του, θα εκλέγει και ένα αντιπρόσωπό του για θέματα του Δήμου και ένα για θέματα της Περιφέρειας (στα πλαίσια της Αντιπεριφέρειας που ανήκει). Οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των Συλλόγων απαρτίζουν το Σώμα του Δήμου ή της Αντιπεριφέρειας. Τα Σώματα αυτά θα ονομάζονται «Εκκλησία των Εθελοντών» και τα μέλη τους «ΕΚΛΕΚΤΟΡΕΣ».
Οι Σύλλογοι και τα άτομα εθελοντές δεν περιορίζονται ούτε χάνουν την αυτονομία τους και συνεχίζουν να λειτουργούν και να ενεργούν όπως σήμερα.
Η διάρκεια θητείας των ΕΚΛΕΚΤΟΡΩΝ είναι ο μισός χρόνος διαρκείας του Συμβουλίου του Συλλόγου που τους εξέλεξε και συνεχίζει ο Αναπληρωματικός.
Οι ΕΚΛΕΚΤΟΡΕΣ συνεδριάζουν τέσσερις φορές το χρόνο τουλάχιστον. Στην πρώτη συνεδρία τους κληρώνουν μία επιτροπή με τόσα μέλη όσα έχει και το Συμβούλιο του Δήμου ή της Αντιπεριφέρειας. Τα μέλη αυτά κληρώνονται και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για ένα διάστημα που υπολογίζεται, διαιρώντας τους μήνες λειτουργίας των Δημοτικών ή Αντιπεριφερειακών Συμβουλίων δια του αριθμού των μελών τους. Τα μέλη των εκλεκτόρων που κληρώνονται ονομάζονται ΚΗΡΥΚΕΣ και έχουν σκοπό να παρευρίσκονται στα Δημοτικά και Αντιπεριφερειακά Συμβούλια για να παρουσιάζουν τις προτάσεις για οποιοδήποτε θέμα αρμοδιότητας τους υπέβαλαν οι Σύλλογοι ή η Εκκλησία των Εθελοντών απαντώντας αιτιολογημένες απαντήσεις.
Η οργάνωση αυτή, των εθελοντικών Συλλόγων, έχει σκοπό να προωθεί προτάσεις για απόφαση από τα αρμόδια Συμβούλια. Οι προτάσεις των συλλόγων ή της Εκκλησίας των Εθελοντών κοινοποιούνται άμεσα στο Δήμο ή την Αντιπεριφέρεια, η οποία ορίζει ημερομηνία συζήτησης. Παράλληλα οι προτάσεις κοινοποιούνται σε όλους τους Εκλέκτορες, οι οποίοι, αφού αναλύσουν τις απόψεις τους, τις κοινοποιούν στην επιτροπή των Κηρύκων.
Οι Κήρυκες έχουν τη δυνατότητα να συνθέσουν διάφορες προτάσεις χωρίς να υποβαθμίσουν ή να αλλοιώσουν καμία από αυτές και τις υποβάλουν επίσης στο αρμόδιο Συμβούλιο του Δήμου ή την Αντιπεριφέρεια εφτά (7) ημέρες πριν την ορισθέντα ημερομηνία συζήτησης, στην οποία και πρέπει να παρίστανται μαζί με κάθε ενδιαφερόμενο Σύλλογο ή Πολίτη.
Τα Δημοτικά ή Αντιπεριφερειακά Συμβούλια υποχρεούνται να αποφασίζουν εντός καθορισμένου χρόνου εγκρίνοντας ή απορρίπτοντας την πρόταση απολύτως τεκμηριωμένα οικονομικά, κοινωνικά και νομικά και με πλήρη ανάλυση των ισχυρισμών. Μη τεκμηριωμένη απάντηση προσβάλλεται σε αρμόδιο δικαστήριο για επανάληψη ή ακύρωσή της.
Ο λόγος που προτείνονται οι παραπάνω διαδικασίες:
Καταρχάς είναι απλές διαδικασίες προσαρμοσμένες στις δυνατότητες που έχουν οι πολίτες να προσφέρουν λίγο χρόνο στα κοινά μέσα στα πλαίσια της σκληρής καθημερινότητας που ο καθένας μας βιώνει. Η εναλλαγή προσώπων στις διαδικασίες μειώνει το χρόνο απασχόλησης στα κοινά, ενώ η παρουσία όλων είναι συνεχής , αλλά εναλλάξ.
Οι πολίτες της καθημερινότητας και μάλιστα οι εθελοντές μετά από συζητήσεις μέσα στους συλλόγους τους πρέπει να έχουν τη βεβαιότητα ότι η κάθε πρότασή τους υποστηρίζεται από την ευρύτερη οργανωμένη κοινωνία (Εκκλησία Εθελοντών) και μαζί με τη γνώμη των Εκλεκτόρων και τη σύνθεση της κάθε πρότασης με σχετικές άλλες προτάσεις από την Επιτροπή των Κηρύκων θα δώσει τη δυνατότητα στα εκλεγμένα συμβούλια να αντιπαραθέσουν τις δικές τους προτάσεις, εάν έχουν, και μετά από έναν αναλυτικό διάλογο με στοιχεία να λαμβάνεται η κάθε απόφαση με πλήρη αιτιολόγηση. Μόνο τότε η κοινωνία θα μπορεί να κρίνει, χωρίς αμφισβητήσεις, με πλήρη ενημέρωση για κάθε θέμα χωρίς να παρασύρεται από προπαγανδιστές ίδιων συμφερόντων.
Αυτή θα είναι μία ουσιώδης προσφορά των εθελοντών, με την οποία θα μειώσουν στην κοινωνία την αδικία, την πολιτική πελατεία, τη στέρηση των πολιτών από τα δικαιώματά τους. Πράξεις, δηλαδή οι οποίες γίνονται καθημερινά, γιατί και οι ίδιοι οι εκλεγμένοι από εμάς Αντιπρόσωποι της Εξουσίας, μόνοι τους, αδυνατούν να αντιμετωπίσουν πολλά συμφέροντα ή παρασύρονται από το δίκαιο του δυνατότερου.
Και τότε και οι έντιμοι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας θα δικαιωθούν αν αναγνωρίζουν ότι: «Η αξία των προσφερομένων υπηρεσιών, χρημάτων και αντικειμένων είναι πολύ μικρότερη από την εσωτερική ευφορία που απολαμβάνει ο προσφέρων» και πιστέψουν ότι ο εθελοντισμός ουσιαστικά επιτρέπει την ανάπτυξη της κοινωνίας με ένα διαφορετικό τρόπο. Ενισχύει την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, την ενεργό συμμετοχή του πολίτη και την εμπιστοσύνη.
Το ατομικό «ΕΓΩ» δίνει τη θέση του στο συλλογικό «ΕΜΕΙΣ»!