ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Η ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΣΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ. Ενδεικτικά λοιπόν αναφέρουμε ότι:
1) Οι ιδιοκτήτες χρημάτων επιβάλλεται να αποφασίζουν για την χρησιμοποίηση των χρημάτων τους. Έτσι οι ιδιοκτήτες χρημάτων ως καταθέτες σε ταμιευτήρια των τραπεζών, πρέπει να συναποφασίζουν αναλογικά με τους μετόχους κάθε τράπεζας για τις δραστηριότητες της τράπεζας.
2) Αυτοί που καταθέτουν εισφορές από την εργασία τους και μόνο, για να έχουν μια σύνταξη, πρέπει να καταθέτουν τις εισφορές τους έντοκες σε δεσμευμένο λογαριασμό σε μία τράπεζα, εγγυημένο από το Κράτος, και το κεφάλαιο που θα συσσωρεύεται μπορούν να το παίρνουν, όταν σταματήσουν οριστικά να εργάζονται, σε μηνιαίες αναλήψεις υπολογισμένες με κριτήριο ότι θα ζήσουν για εκατό χρόνια ( όσο είναι το απώτερο προσδόκιμο της ζωής).
Είναι στην επιλογή τους να σταματήσουν τον εργασιακό τους βίο όταν αυτοί επιθυμούν, υπολογίζοντας καθένας για τον εαυτό του πότε τον συμφέρει να σταματήσει οριστικά να εργάζεται και να αρχίσει να παίρνει σύνταξη. Το υπόλοιπο στους καταθετικούς τραπεζικούς λογαριασμούς συντάξεων, λόγω θανάτου, μεταφέρεται σε κοινό ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ για να συμπληρώσουν τις συντάξεις όσων έχουν ανάγκη κάλυψης και στον οποίο κοινό κοινωνικό λογαριασμό καταθέτει και το Κράτος όσα και όταν χρειαστεί. Τους τόκους των εισφορών που έχουν κατατεθεί, δικαιούνται τα παιδιά των συνταξιούχων για τις σπουδές τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ή αν δεν έχουν παιδιά σε αυτούς που οι ίδιοι θα σπουδάζουν.
3) Η αξία πώλησης ενός αγαθού πρέπει να βασίζεται στο κόστος παραγωγής του. Ο πολίτης που αποκτά ένα αγαθό πρέπει να γνωρίζει το κόστος παραγωγής κάθε προϊόντος και αυτό πρέπει να αναγράφεται ευκρινώς και υποχρεωτικά πάνω στο προϊόν. Μόνο τότε ο αγοραστής ( ο καινούριος ιδιοκτήτης του προϊόντος) θα γνωρίζει και θα αξιολογεί το κάθε προϊόν, αλλά παράλληλα όμως θα ξεσκεπάζονται οι θεμιτές ή αθέμιτες επιβαρύνσεις, τις οποίες επικαρπούται κάθε ενδιάμεσος.
4) Οι ιδιοκτήτες γης έχουν δικαιώματα και κάτω από την ιδιοκτησία τους ( υπέδαφος) και πάνω από αυτό (στην ατμόσφαιρα) στον βαθμό που μπορούν μόνοι τους ή μαζί με τους συνορεύοντες να αξιοποιήσουν το υπέδαφος ή τον εναέριο χώρο τους. Το Κράτος έχει υποχρέωση να τους ενημερώνει για τη σύνθεση του υπεδάφους και τυχόν χρήση του εναέριου χώρου ( μέχρι ενός λογικού ύψους) από τρίτα άτομα. Εάν η ιδιοκτησία πωληθεί σε αξία στην οποία δεν συμπεριληφθεί η αξία του υπεδάφους ( ως άγνωστη) ο ιδιοκτήτης- πωλητής έχει ανάλογα δικαιώματα στην εκμετάλλευση του υπεδάφους.
Όλες οι παραπάνω Συνταγματικές δεσμεύσεις στηρίζονται στην ηθική πειθαρχεία της οικονομίας για την δημιουργία μιας πραγματικής και παντοτινής λαϊκής ανάπτυξης