Α)  ΟΙΚΟΤΕΧΝΙΑ

 

Η παραδοσιακή δεξιοτεχνία μεταποίησης-τυποποίησης φυσικών α’  υλών και προϊόντων με φυσικά υλικά και διαδικασίες, αποδίδουν νέα προϊόντα, χωρίς να χάσουν τα αρχικά φυσικά χαρακτηριστικά τους.

Η διαδικασία αυτή είναι μικρής παραγωγικής κλίμακας, αλλά μεγάλης ποιοτικής αξίας.

Συνήθως αυτή η διαδικασία γίνεται σε ιδιαίτερους χώρους της οικίας διαμονής του οικοτέχνη.

΄Ετσι ένα πρόσθετο οικογενειακό εισόδημα είναι το κίνητρο , το οποίο προσφέρει στη κοινωνία ιδιαίτερα υγιεινά και ποιοτικά προϊόντα.

Για την υποστήριξη της δραστηριότητας αυτής προτείνουμε :

  • Tη νόμιμη λειτουργία εκθετήριων οικοτεχνικών προϊόντων σε ιδιαίτερο και επισκέψιμο χώρο της οικίας τουοικοτέχνη, προερχόμενα από την δίκη του παραγωγή, τα οποία  μπορεί να διαθέτει και  στην αγορά.
  • Τη λειτουργία στην έδρα κάθε Δήμου και Αντιπεριφέρειας κοινών εκθετήριων οικοτεχνικών προϊόντων, μέσω των οποίων γίνονται και e-shop πωλήσεις. Επίσης οικοτεχνικά προϊόντα διατίθενται και στις λαϊκές αγορές των παραγωγών.
  • Την οριοθέτηση και πιστοποίηση του όρου Οικοτεχνία.
  • Την καθιέρωση στη δημόσια TV ειδικού, συχνής προβολής προγράμματος, για την παρουσίαση οικοτεχνικών προϊόντων και λειτουργία ειδικού ιστιότοπου ανά Περιφέρεια για τη συνεχή παρουσίασή τους, καθότι οι οικοτέχνες δεν έχουν άλλη δυνατότητα ανταγωνιστικής παρουσίασης των προϊόντων τους.
  • Λόγω του μικρού όγκου παραγωγής ανά μονάδα, επιδοτούνται με υψηλό πριμ οι εξαγωγές οικοτεχνικών προϊόντων.
  • Ειδικό τμήμα οικοτεχνίας στα επιμελητήρια ενημερώνει τους οικοτέχνες για ενδιαφέροντα και συνεργασίες.
  • Πιστοποιείται η διαδικασία μεταποίησης-τυποποίησης με φυσικούς τρόπους για την υγιεινή και τα χαρακτηριστικά των προϊόντων. Η πιστοποίηση πρέπει να γίνεται από διεθνή οργανισμό.
  • Η δημιουργία μιας οικοτεχνίας δεν απαιτεί, σε τυχόν δανεισμό, εγγυήσεις πέραν της ενεχυρίασης των μηχανημάτων της. Η δε δανειοδότησή της καλύπτει το 100% της δαπάνης και η υψηλή επιδότησή της διατίθεται για την εξόφληση όσων ετήσιων δόσεων καλύπτει.
  • Εάν μία οικοτεχνία χρειασθεί τεχνογνωσία, τα ανάλογα Κρατικά Ερευνητικά και Επιστημονικά Κέντρα, είναι υποχρεωμένα να την παρέχουν εντός καθορισμένου χρόνου με ελάχιστη αποζημίωση, η οποία εξοφλείται

 

τουλάχιστον σε μια 10ετία. Εάν η προσφερόμενη τεχνογνωσία δεν υλοποιηθεί, εξοφλείται άμεσα.

  • Στον όρο οικοτεχνία υπάγονται και ΦΑΣΟΝ εργασίες υπέρ τρίτων, εντός της οικίας.
  • Ο οικοτέχνης υποχρεούται να τιμολογεί και τις α’ ύλες ή προϊόντα που χρησιμοποιεί (άσχετα εάν τα παράγει ο ίδιος) και να αναγράφει τις αναλογίες που απαιτούνται για την παραγωγή του έτοιμου μεταποιημένου προϊόντος, το οποίο επίσης τιμολογεί και επί του οποίου θέτει την ανάλογη ετικέτα. Στον οικοτέχνη αναγνωρίζονται δαπάνες όπως, η ιδιοκατοίκηση, η εργατική του απασχόληση και όλες οι λοιπές δαπάνες που απαιτούνται για έτοιμο προϊόν και διάθεση αυτού. Η φορολογία του οικοτέχνη δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη αυτής του παραγωγού.

 

Β) ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ

 

Η διαδικασία αξιοποίησης των φυσικών παραγωγικών διαθέσιμων μιας περιοχής, γέννησε μια προσπάθεια ατόμων ή ομάδων αυτών, να συλλέγουν ή να παράγουν τα φυσικά προϊόντα της περιοχής και με τη δεξιοτεχνία τους μερικά άτομα βασισμένα σε παραδοσιακές ή και νέες τεχνολογικές μεθόδους, να παράγουν προϊόντα ευρύτερης κατανάλωσης, τα οποία διατηρούν τα χαρακτηριστικά της ποιότητας των προϊόντων κάθε παραγωγής, αλλά και της δεξιοτεχνίας των κατοίκων της, κυρίως.

Η βιοτεχνία δεν στηρίζεται στην μαζική παραγωγή, αλλά διαφοροποιείται από αυτήν, στην προσφορά προϊόντων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Η προστιθέμενη αξία που δίνει η βιοτεχνία στα προϊόντα του πρωτογενούς τομέα, είναι σημαντική για την αυτάρκεια μιας κοινωνίας και λόγω της σημαντικότητας αυτής είναι υποχρέωση της πολιτείας να υποκαταστήσει τις όποιες ανισότητες ανταγωνισμού που δέχεται κυρίως από τις μαζικές παραγωγές της βιομηχανίας.

Για να αποκατασταθεί μία ισότιμη ανταγωνιστικότητα προτείνουμε τα παρακάτω :

  • Κίνητρα για να ιδρύονται βιοτεχνίες στις περιοχές που υπάρχουν οι α’ ύλες που χρειάζονται, με επακόλουθο να συνδέονται άμεσα με τους παραγωγούς, ώστε η συνεργασία παραγωγού και βιοτέχνη να αποδίδει το μέγιστα ποιοτικά ωφέλιμο προϊόν.
  • ΄Όλα τα προϊόντα της βιοτεχνίας προέρχονται από συγκεκριμένες περιοχές και πρέπει να αναγράφονται στα προϊόντα όχι μόνο οι περιοχές, αλλά και τα συστατικά των προϊόντων, για να αξιολογούνται τα προϊόντα κάθε περιοχής.
  • Βιοτεχνικές μονάδες, κοινόχρηστης χρήσης ανά περιφέρεια, δίνουν τη δυνατότητα σε δεξιοτέχνες με ένα μικρό αντίτιμο να μεταποιούν δικά τους προϊόντα.
  • Η έλλειψη κοινωνικών και τεχνικών υποδομών στην περιοχή εγκατάστασης, πρέπει να αντισταθμίζονται με κίνητρα ή φορολογικές ελαφρύνσεις ή απαλλαγές λειτουργικών δαπανών, ανάλογες της αντισταθμιστικότητάς τους, σε κάθε περιοχή.
  • Ο Βιοτέχνης όπως και ο Οικοτέχνης δικαιούται να λαμβάνει την τεχνογνωσία που ζητά, από τα Δημόσια Ερευνητικά Κέντρα σε καθορισμένο χρόνο και με ελάχιστο κόστος, το οποίο θα εξοφλείται εντός 10ετίας και εάν δεν χρησιμοποιήσει την τεχνογνωσία θα υποχρεούται σε άμεση εξόφλησή της.
  • Το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο συνδεδεμένο με αρμόδιο τμήμα όλων των Πρεσβειών του Κράτους, υποχρεούται να παρέχει κάθε πληροφορία διεθνή ή τοπική, ώστε ο βιοτέχνης να αποκτά την τεχνογνωσία για να παράγει όμοια προϊόντα, υποκατάστατα της Διεθνούς Βιομηχανίας ή και καινοτόμα προϊόντα.
  • Βιοτεχνικά τοπικά (σε επίπεδο Περιφέρειας) Χρηματιστήρια μπορούν να παρέχουν κοινωνική συμμετοχή και υποστήριξη στις βιοτεχνίες, παράλληλα με ελαστικές χαμηλότοκες δανειοδοτήσεις Τραπεζικές ή όχι, των οποίων η αποπληρωμή των κεφαλαίων θα είναι συνάρτηση του τζίρου και των οικονομικών ετησίως αποτελεσμάτων. Η αξιολόγηση των βιοτεχνιών θα προτείνεται με μοριοδότηση (δεξιοτήτων, εμπειριών, προοπτικών, θέσης, παραγωγικότητας, κλπ.) από τον ίδιο τον Βιοτέχνη και έλεγχο της αυτομοριοδότησης από τους δανειστές ή το τοπικό Χρηματιστήριο. Τα δάνεια δύναται να εγγυάται το Κράτος ή η Περιφέρεια αν ζητηθεί, με εκχώρηση από τον βιοτέχνη του δικαιώματος ελέγχου και σύνταξη, κοινά αποδεκτών προτάσεων βιωσιμότητας από τους βιοτέχνες.
  • Υπάρχει πολύ μικρή φορολόγηση επί του τζίρου έως 5% και φόρος επί των καθαρών κερδών έως 15%, ο οποίος καταργείται εάν τα καθαρά κέρδη επανεπενδυθούν στην ίδια τη βιοτεχνία ή σε βιοτεχνία του ίδιου κλάδου.
  • Επειδή ο βιοτέχνης μειονεκτεί στη διάθεση δαπανών διαφήμισης και προώθησης των προϊόντων του για εξαγωγή αυτού, αντισταθμίζεται η αδυναμία αυτή με πάγιο εξαγωγικό πριμ, ανάλογο του οφέλους που θα έχει το Κράτος από την εξαγωγή.
  • Βιοτεχνία που παράγει άϋλα-νοητικά εμπορεύσιμα προϊόντα (προγράμματα πληροφορικής κλπ) δεν φορολογούνται την πρώτη 5ετία λειτουργίας, για να λειτουργήσει ως κίνητρο ανάπτυξης του κλάδου αυτού, που είναι ωφέλιμος για άλλες κοινωνικές, εμπορικές, επιστημονικές κλπ. δραστηριότητες.
  • Ειδικός φορέας απόσυρσης μηχανημάτων 5ετούς τουλάχιστον λειτουργίας, παραλαμβάνει αποζημιώνοντας με καθορισμένη αξία, τα μηχανήματα αυτά και ο βιοτέχνης αποκτά το δικαίωμα αντικατάστασής τους, με τα πλέον σύγχρονα αυτόματα και ρομποτικά μηχανήματα με επιδότηση 40%.
  • Βιοτεχνία που παράγει τμήματα των προϊόντων της βιομηχανίας, μπορεί να επιλέγει τη χρήση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που ισχύουν στην βιομηχανία ή την βιοτεχνία.
  • Είναι υποχρεωτική ή λογιστική χρήση ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗΣ στην βιοτεχνία (με συνεργασία αρμόδιου ειδικού κρατικού φορέα κοστολόγησης )όπου αναλυτικά περιγράφονται τα χρησιμοποιούμενα υλικά και οι αναλογίες χρήσης τους, ανά μονάδα κάθε προϊόντος.
  • Κάθε βιοτεχνία, υποχρεούται προκειμένου να έχει άδεια λειτουργίας, να διαθέτει φορολογική ενημερότητα και μισθοδοτική ενημερότητα (η οποία περιλαμβάνει την πληρωμή ή την οικιοθελή ρύθμιση του μισθού και τις πληρωθείσες εισφορές).

΄Ενας εργαζόμενος βιοτέχνης θεωρείται και ασφαλίζεται ως εργαζόμενος με τη δυνατότητα αναλογικής πρόσθετης ασφάλειας ως ιδιοκτήτης ή διαχειριστής της βιοτεχνίας.

  • Oόρος βιοτεχνία οριοθετείται για όλη την Κρατική Επικράτεια.