Οι κυβερνητικοί μοιάζουν να χαίρουν. Του προνομίου της ακατανοησίας τους. Η μεταμφίεση έχει ακόμη αποτελέσματα. Έπειτα από όλα όσα έχουν συμβεί, αρκετοί διατηρούν αμφιβολίες για το βάθος του καθεστωτισμού των κυβερνητικών. Τώρα μάλιστα που «βγήκαμε στις αγορές» μοιάζει οι κυβερνητικοί να έχουν κάνει οριστική στροφή στην κανονικότητα, να εργάζονται για την ομαλότητα, απαρνούμενοι για πάντα τον παλαιό εαυτό τους. Αν ακούσει τον λόγο τους και παρατηρήσει τις πράξεις τους, δύσκολα μπορεί κανείς να πεισθεί ότι μια νέα αντίληψη κέρδισε τις συνειδήσεις τους. Αντίθετα, θα έβγαζε το συμπέρασμα, από το μικρό μέχρι το μεγάλο, ότι η κυβέρνηση νοεί τον εαυτό της ως καθεστώς. Πρόκειται για την αντίληψη αιώνιας κυριαρχίας. Αυτός είναι ο οδηγός του κυβερνητικού μέτρου και του κυβερνητικού έργου. Ετσι προκύπτει ένας καθημερινός καθεστωτικός ακτιβισμός. Ο ακτιβισμός στην τρέχουσα πολιτική χρήση του όρου είναι η έμφαση της δράσης στο συγκεκριμένο στόχο της διατήρησης του καθεστώτος. Από τη σκόπιμη διαστροφή της πραγματικότητας μέχρι τη θορυβώδη πράξη, ένα είναι το ερώτημα που αποσαφηνίζει τον πυρήνα της πολιτικής κυβερνητικής φιλοσοφίας.
– Τι προέχει για την κυβέρνηση; Να περιφρουρήσει την κοινωνία ή τον εαυτό της;
Η απάντηση έχει ήδη στην πράξη οικοδομηθεί.
– Να περιφρουρήσει τον εαυτό της. Είναι το μόνο νήμα που ερμηνεύει τον κυβερνητικό διαρκή αναβρασμό, πέρα από την υπεράσπιση του κοινωνικού αγαθού.
Ο καθεστωτικός ακτιβισμός εναρμονίζεται μόνο με τις συνθήκες που αυτός επιθυμεί να κατασκευάσει.
Ετσι ο λόγος, το ύφος, οι συμπεριφορές, η στάση απέναντι στον πολιτικό αντίπαλο, η πλαστογράφηση του πραγματικού, η παραπλανητική διακόσμηση, η ευχέρεια στο ψεύδος, η κυνικότητα της αποδοχής του, η σιωπή, η φλυαρία, η ελαφρότητα, η διχαστική αυταρέσκεια, η απατηλή εξιδανίκευση είναι το ανάγλυφο της καθεστωτικής ασπίδας. Στην επόμενη φάση, ενώ εξωτερικά θα επικαλείται ομαλότητα και κανονικότητα, η κυβέρνηση θα προσπαθεί ως επίμονος ακτιβιστής να μεγεθύνει τον εαυτό της απέναντι στο κυβερνητικό σώμα.
ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ
- Εθελοντισμός μες στην κρίση; Σου περισσεύει χρόνος και χρήμα;
Μαρία: Ποτέ δεν περισσεύει ο χρόνος… Όμως το ότι αυτή τη στιγμή ζούμε σε δύσκολες συνθήκες οφείλεται και στο γεγονός ότι ο καθένας κοιτάζει πάντα το δικό του όφελος και δεν βλέπει περισσότερο συνολικά. Αν αυτό δεν αλλάξει θα παραμείνουμε για καιρό ακόμη σε κρίση. Και δεν θα αλλάξει ως δια μαγείας, αλλά με μικρές αλλαγές που θα κάνει ο καθένας.
Κατερίνα: Έγινα εθελόντρια πριν από την κρίση αλλά και τώρα ο εθελοντισμός με βοηθάει να αντιμετωπίζω την κρίση με περισσότερη ψυχραιμία και λιγότερο άγχος.
- Ως εθελοντής δίνεις ή παίρνεις περισσότερα;
Ναταλί: Προσπαθώ να δίνω ό,τι καλύτερο μπορώ, αλλά τελικά περισσότερα παίρνω. Φεύγοντας από το πάρκο (όπου προσφέρει περιβαλλοντική εκπαίδευση στα παιδιά) νιώθω σαν να έχω πληρωθεί, και πολύ καλά μάλιστα! Η αμοιβή μου είναι η χαρά των παιδιών όταν ανακαλύπτουν κάτι… Ο ενθουσιασμός τους είναι μεταδοτικός!
Μάρθα: Προσφέρεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα. Όμως, απέκτησα φίλους, γνώσεις, εμπειρίες: μπορεί να θεωρηθεί υπερβολή, αλλά νιώθω ότι καθόρισαν τη συνείδησή μου ως πολίτη. Απέκτησα το αίσθημα της ευθύνης απέναντι στον κόσμο, στη φύση, στην πόλη μου, στο βουνό μου, στη θάλασσά μου.
- Μπορεί να συνδυαστεί με τις άλλες υποχρεώσεις;
Ελίνα: Οι σπουδές μου και η δουλειά μου ήταν πάντα απαιτητικές και στην προσωπική μου ζωή δεν είχα “λυμένα” τα προβλήματα μου. Όμως πάντα εύρισκα χρόνο και κυρίως ενδιαφέρον για εθελοντισμό.
Κυριαζής: Ο σωστός προγραμματισμός είναι το κλειδί της επιτυχίας. Χρειάζεται σωστή διαχείριση και ιεράρχηση αναγκών και χρόνου. Όποιος θέλει πάντως, όλα τα μπορεί!
- Εθελοντισμός κι ελεημοσύνη διαφέρουν;
Ανδρομάχη: Πιστεύω ότι ο εθελοντισμός απαιτεί περισσότερα. Πιο συνειδητή συμμετοχή. Δεν δίνεις απλά κάπου κάτι, π.χ. χρήματα ή πράγματα. Επιλέγεις πού, τι, πώς και για πόσο. Εμπλέκεσαι, συμμετέχεις, αφιερώνεσαι.
Κατερίνα: ο εθελοντισμός είναι τρόπος ζωής, να βοηθάς να προσφέρεις, να αγωνίζεσαι για κάποιο σκοπό. Η ελεημοσύνη συνήθως απευθύνεται σε ανθρώπους πού έχουν πρόβλημα επιβίωσης, αλλά καλό είναι αντί να συνεχίζουμε τις παροχές επ’ αόριστον να προσπαθούμε να τους ενεργοποιήσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε, γεγονός που αυξάνει την αυτοπεποίθηση τους, και τους κάνει ενεργά μέλη στην κοινωνία.
- Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που το σκέφτεται;
Μαρία: Να μη διστάσει να δοκιμάσει τις δικές του ικανότητες, γιατί είναι ένας τρόπος να ανακαλύψεις νέες πτυχές του εαυτού του και των δυνατοτήτων του.
Κυριαζής: Ο δρόμος του εθελοντή δεν είναι φτιαγμένος με ροδοπέταλα, απαιτεί αγώνα, να συνεχίζει εκεί που οι άλλοι θα λένε «φεύγω». Το μόνο που θα μπορούσα να εκμυστηρευτώ σε κάποιον που θα το επιχειρήσει: να δώσει όλο του το είναι!
Στεφανία: Μέσα από τον εθελοντισμό, πρώτα από όλα γνωρίζεις εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου και ανακαλύπτεις πτυχές του που ίσως δε έβγαιναν πότε στην επιφάνεια.
- Ο εθελοντισμός καλύπτει κενά του κράτους κι έτσι δίνει άλλοθι στους υπεύθυνους;
Ναταλί: Όσο πιο πολύ ασχοληθούμε με τα κοινά τόσο πιο πολύ θα πιεστούν οι κυβερνήσεις, οι εταιρείες να αλλάξουν πολιτικές και να ενδιαφερθούν περισσότερο για το περιβάλλον. Οι καλά ενημερωμένοι πολίτες αλλάζουν την καθημερινότητά τους. Οι ενεργοί πολίτες μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
Μάρθα: Πολύ πριν εμφανιστεί τόσο έντονα η λέξη εθελοντισμός στη ζωή μας, υπήρχαν οι έννοιες της προσφοράς, της αλληλεγγύης, της άμιλλας. Στην Ελλάδα και όχι μόνο, οι άνθρωποι βοηθούσαν πάντα τους γείτονες. Όχι, ο εθελοντισμός δεν υποκαθιστά το κράτος. Διαμορφώνει πολίτες που μπορούν οι ίδιοι να διαμορφώσουν ένα καλύτερο αύριο.
- Μετά την εμπειρία σου, πώς βλέπεις το WWF;
Βίκυ: Από την εμπειρία μου διαπίστωσα ότι το WWF δεν το απασχολεί απλά η ευημερία του φυσικού περιβάλλοντος και των αγρίων ζώων αλλά η αρμονική συνύπαρξη του σύγχρονου ανθρώπου και του σύγχρονου τρόπου ζωής με το φυσικό περιβάλλον και τους κατοίκους του.
Μάρθα: Για μένα το WWF πριν 15 χρόνια ήταν “εκείνη η οργάνωση με σήμα το πάντα”. Ούτε ήξερα πού δραστηριοποιείται, ούτε ότι πρόκειται για ανθρώπους καθημερινούς. Θεωρούσα ότι αποτελούνταν μόνο από εξειδικευμένους επιστήμονες, που κλείνονται στις έρευνές τους και στο πεδίο τους. Σήμερα ξέρω ότι είναι μια κοινότητα, μια αγκαλιά, μια οικογένεια.
Η Ανδρομάχη είναι εθελόντρια στο πρόγραμμα του WWF στη Δαδιά του Έβρου
Η Βίκυ συμμετέχει σε δράσεις του προγράμματος “Cyclades Life” του WWF. Επίσης είναι ενεργό μέλος της «Φιλοζωικής Ομάδας Σύρου» που στηρίζει την λειτουργία του Καταφυγίου αδέσποτων ζώων Σύρου.
Η Ελίνα είναι γιατρός και έχει χρόνια εμπειρίας σε πολλές εθελοντικές οργανώσεις. Σήμερα, είναι εθελόντρια σε φορέα για τους τυφλούς στο Λίβερπουλ της Αγγλίας.
Η Έλσα έχει συμμετάσχει σε πολλά εθελοντικά προγράμματα του WWF και άλλων οργανώσεων.
H Κατερίνα είναι μέλος της Οικολογικής Πρωτοβουλίας Χανίων και της Ομάδας Εθελοντών του Δήμου Χανίων για το Περιβάλλον. Είναι επίσης εθελόντρια στο Δίκτυο παρακολούθησης νησιωτικών υγροτόπων του WWF.
Ο Κυριαζής έχει μεγάλη εμπειρία ως εθελοντής, μεταξύ άλλων στον Ερυθρό Σταυρό, στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, ενώ συμμετείχε και στο πρόγραμμα του WWF στη Δαδιά.
Η Μαρία είναι εθελόντρια στο πρόγραμμα Κυκλάδες LIFE και βοηθάει σε καθαρισμούς παραλιών και βυθού στην περιοχή της Γυάρου.
Η Μάρθα είναι εθελόντρια , έχοντας στηρίξει προγράμματα τη Δαδιά για τα αρπακτικά πουλιά, στη Ζάκυνθο για την καρέτα, στην Πάρνηθα για τα ελάφια αλλά και στη θεατρική ομάδα εθελοντών του WWF.
Η Ναταλί είναι εθελόντρια στο πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του WWF. Μία φορά τη εβδομάδα υποδέχεται παιδιά σχολικής και προσχολικής ηλικίας στο οικολογικό πάρκο Ψυχικού και ανακαλύπτει μαζί τους θησαυρούς του πάρκου.
Η Στεφανία είναι εθελόντρια στην Καλύτερη Ζωή του WWF αλλά και σε αρκετές οργανώσεις που ασχολούνται με περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα.
Αν θέλεις να συμμετάσχεις στην ομάδα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του WWF, στείλε μήνυμα στη Νάνσυ Κουταβά n.coutava@wwf.gr
ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ – ΕΚΚΑ
Τη σύγχρονη εποχή ο Εθελοντισμός έχει καθιερωθεί ως ο θεσμός που συμβάλλει στην αντιμετώπιση των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων, στοχεύει στο συλλογικό όφελος και στη συμμετοχή στα κοινά και καλείται να αναπληρώσει τα κενά που δημιουργούν η αδυναμία του κράτους και οι μηχανισμοί της αγοράς.
Στο πλαίσιο αυτό τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει την εμφάνισή τους στη χώρα μας πολλές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις με πληθώρα εθελοντικών δράσεων και κύρια πεδία εφαρμογής το Περιβάλλον, τον Πολιτισμό, τις Κοινωνικές Υπηρεσίες και Αναπτυξιακά Προγράμματα.
Οι περισσότερες από αυτές τις οργανώσεις στηρίζουν τις δράσεις τους στην εθελοντική εργασία, ενώ άλλες συνδυάζουν ένα δίκτυο αμειβομένων στελεχών και εθελοντών.
Ο Εθελοντισμός δεν είναι απλώς ένας όρος, είναι μια πολυμορφική διαδικασία και στάση ζωής, καθώς επιδρά εποικοδομητικά στο κοινωνικό στερέωμα, αφορά όλους, ανεξαρτήτως κοινωνικών και οικονομικών διακρίσεων, προάγει την ενεργό συμμετοχή των πολιτών στην προάσπιση θεμελιωδών δικαιωμάτων και ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή.
Μια εθελοντική δράση στοχεύει όχι μόνο στην πρόσκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος, αλλά, κατά περίπτωση, και στην αντιμετώπιση των αιτίων του, την ενδυνάμωση των επωφελούμενων και τη συνεχή λειτουργία δομών υποστήριξης.
Το Ε.Κ.Κ.Α. ως κύριος κρατικός φορέας άσκησης προνοιακού έργου, έχει ως αντικείμενό του και την προώθηση του εθελοντισμού, μέσω της ανάπτυξης συνθηκών/πλαισίου άσκησης εθελοντικής εργασίας στις δομές του, με απώτερο βέβαια, στόχο την ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση των πολιτών, έναντι των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων αλλά και την ενδυνάμωση των κοινωνικών υποστηρικτικών δικτύων.
Η ανάπτυξη δράσεων που προωθούν τον εθελοντισμό αποτελεί μέρος των αρμοδιοτήτων του Ε.Κ.K.Α. και παράλληλα, σημαντικό μέσο για την προώθηση και υποστήριξη της πολυεπίπεδης δράσης του.
Οι θεωρίες των κύκλων των κοινωνικών κινημάτων
Επιμέλεια-απόδοση κειμένου Τομπέα Ελένη
Όσοι εμπλέκονται σε κοινωνικά κινήματα μοιράζονται μια κοινή εμπειρία: μερικές φορές όταν ένα θέμα αιχμαλωτίζει την κοινή γνώμη ή ένα απρόσμενο συμβάν πυροδοτεί ένα κύμα μαζικών διαδηλώσεων, μπορεί να υπάρξουν περίοδοι έντονης δραστηριοποίησης, κατά τις οποίες νέα μέλη σπεύδουν να ενταχθούν στα κινήματα. Αυτές όμως οι εξαιρετικές συνθήκες συχνά ακολουθούνται από εντελώς αντίθετες συνθήκες, όταν δηλαδή οι αριθμοί των ακτιβιστών λιγοστεύουν και οι υποστηρικτές των ακτιβιστικών κινημάτων αγωνίζονται για να τραβήξουν την προσοχή του κόσμου.
Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων ύφεσης, όσοι έχουν βιώσει την επιτυχία μιας κορυφαίας στιγμής, αισθάνονται αποθαρρυμένοι και απαισιόδοξοι.
Δυστυχώς, αυτές οι διακυμάνσεις των λαϊκών κινημάτων δεν είναι δυνατόν να αποφευχθούν. Σε αντίθεση με την οργάνωση μιας κοινότητας, η οποία επικεντρώνεται στην αργή και σταθερή οικοδόμηση των οργανωτικών δομών
Οι διαμαρτυρίες ευρείας κλίμακας μπορεί να έχουν ένα μεγάλο αντίκτυπο στην κοινή συνείδηση, ποτέ όμως δεν μπορούν να διατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το γεγονός όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν υψηλή αξία. Το κίνημα της Αμερικής για τα πολιτικά δικαιώματα, για παράδειγμα, κατάφερε να γίνει επιτυχές λόγω των μαζικών κινητοποιήσεων και της καινοτόμου μη-βίαιας δράσης.
τα κινήματα προχωρούν και εξελίσσονται σε στάδια. Εντός του ακαδημαϊκού πεδίου της θεωρίας του κοινωνικού κινήματος, μελετητές είχαν την ευκαιρία να εκτιμήσουν την κοινωνική αλλαγή που συμβαίνει μέσα σε αυτό
Με βάση την εργασία των θεωρητικών, το τυπικό ακαδημαϊκό πεδίο υποστηρίζει ότι τα κινήματα περνούν από τέσσερα στάδια:
1) Emergence – Εμφάνιση (Ανάδυση)
2) Coalescence – Συνένωση (Συνάσπιση)
3) Bureaucratization – Γραφειοκρατικοποίηση και
4) Decline – Πτώση
Το τελευταίο στάδιο, δεν είναι κατ’ ανάγκη αρνητικό: τα κινήματα μερικές φορές ηττούνται ή καταστέλλονται, αλλά άλλες φορές μαραζώνουν επειδή έχουν κερδίσει τα βασικά τους αιτήματα.
Διάφοροι ακτιβιστές έχουν προσφέρει τις δικές τους σκέψεις πάνω στο ζήτημα., ο Μαχάτμα Γκάντι έγραψε «Κάθε καλό και επιτυχές κίνημα περνάει από πέντε στάδια: Αδιαφορία, γελοιοποίηση, κακοποίηση, καταστολή και σεβασμό.
Ο Γκάντι πίστευε ότι οι διαμαρτυρόμενοι ενισχύονται από τις δοκιμασίες που υπομένουν. «Κάθε κίνημα που επιβιώνει την καταστολή ήπια ή σοβαρή, χωρίς εξαίρεση, απαιτεί πάντα τον σεβασμό, το οποίο αποτελεί ένα άλλο όνομα για την επιτυχία.
Τα τελευταία χρόνια ο Βρετανός συγγραφέας και ακτιβιστής Tim Gee, προτείνει ένα μοντέλο τεσσάρων σταδίων που βασίζεται σε μια λαϊκή ρήση που αντικατοπτρίζει το αίσθημα του Γκάντι. Αυτή η εκδοχή αναφέρει «Πρώτα θα σε αγνοήσουν, μετά θα γελάσουν με σένα, ύστερα θα σε πολεμήσουν, μετά θα κερδίσεις».
Η έντονη δραστηριότητα ενός κινήματος ακολουθείται από ένα στάδιο αναδεικνύει ένα παράδοξο: οι ακτιβιστές συχνά αισθάνονται απογοητευμένοι όταν η απότομη αύξηση της δραστηριότητας υποχωρεί.
Ωστόσο, αυτή είναι ακριβώς η στιγμή, που μπορούν να αποκομίσουν σημαντικά οφέλη. «Σε αυτό το σημείο πολλοί άνθρωποι εγκαταλείπουν λόγω της εξάντλησης και της απογοήτευσης. Επιπλέον, τα κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης ενισχύουν ένα «αέρα» αρνητικότητας αναφέροντας ότι, δεδομένου ότι οι διαμαρτυρίες έχουν μειωθεί, το κίνημα είναι νεκρό και δεν έχει καταφέρει τίποτα». Όλα αυτά, , συνδυάζονται για να δημιουργήσουν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία που εμποδίζει ή περιορίζει την επιτυχία ενός κινήματος».
Το κλειδί είναι οι ακτιβιστές να κάνουν ένα βήμα πίσω και να προετοιμαστούν για την επόμενη φάση ‒ στην οποία θα επωφεληθούν από την αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού που δημιουργήθηκε από προηγούμενες διαμαρτυρίες τους, καις την οποία είναι πιο πιθανό να βρεθεί κοινό δεκτικό ως προς τις προτάσεις τους για εναλλακτικές λύσεις.
AVAAZ: ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΦΟΥ ΣΤΗΡΙΞΩ ΜΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ;
Αγαπητοί Avaazίτες και Avaazίτισσες,
Νιώθω τόσο ευγνώμων για την εμπιστοσύνη που δείχνουν τα μέλη του Avaaz στη δράση του κινήματος μας κάθε μήνα με τη γενναιόδωρη στήριξη τους. Γι’ αυτό θα ήθελα να ξέρεις ακριβώς τι συμβαίνει όταν πάρεις τη σημαντική απόφαση να στηρίξεις τη δράση μας και τις ελπίδες σου στο κίνημα μας!
Για παράδειγμα- δες αυτό:
Αγοράζουμε ένα τροπικό δάσος! Πάνω από 90.000 από εμάς κάναμε δωρεές για να συγκεντρώσουμε 1εκατ. δολάρια ώστε περιβαλλοντικοί οργανισμοί όπως το Rainforest Trust να αγοράσουν μια δασική έκταση που θα ενώσει δύο προστατευόμενες περιοχές στο Βόρνεο ώστε να κρατήσουμε τους ουρακοτάγκους ζωντανούς σ’ αυτό το πλανήτη μαζί μας.
Λατρεύω αυτή τη δουλειά.
Αυτά τα απίστευτα κορίτσια είναι το δεύτερο παράδειγμα:
Η Γιαμάχα και η ξαδέρφη της η Χαγιάτ είναι πρόσφυγες απ’ τη Συρία. Τώρα μπορούν να παρακολουθήσουν μαθήματα στο σχολείο εν μέρει επειδή το κίνημα μας συγκέντρωσε 1εκατ. δολάρια ως κονδύλιο για να πιέσει τις κυβερνήσεις να σώσουν τα παιδιά της Συρίας που κινδυνεύουν να γίνουν μια χαμένη γενιά χωρίς εκπαίδευση. Μόλις μάθαμε πως οι κυβερνήσεις ανταποκρίθηκαν στην πρόκληση μας πολλαπλασιάζοντας το ποσό μας 100 φορές!! Ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για την εκπαίδευση Γκόρντον Μπράουν αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία μας ως «θαυμάσια» και «σημαντική στο να κάνει τις κυβερνήσεις να βάνουν το χέρι στην τσέπη».
Τρίτο παράδειγμα, αυτή είναι η Γκάμπι:
Η Γκάμπι Λάσκι είναι μια εξαιρετική Ισραηλινή δικηγόρος που συνεργάζεται με τους ηγέτες του ειρηνικού κινήματος της Παλαιστίνης και με μια ακούραστη ομάδα που υπερασπίζεται ειρηνικούς ακτιβιστές οι οποίοι δέχονται αβάσιμες κατηγορίες. Το κίνημα μας συγκέντρωσε 225.000 δολάρια για να στηρίξει την προσπάθεια της Γκάμπι!
Υπάρχουν πολλές άλλες ιστορίες που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε, αλλά η προτεραιότητα του κινήματος μας για οικονομική στήριξη είναι η κλιματική αλλαγή…
Η εκστρατεία μας ενάντια στην κλιματική αλλαγή, η οποία χρηματοδοτείται από μηνιαίες δωρεές χιλιάδων μελών αποτελείται από μια μεγάλη ομάδα προσωπικού που δουλεύει μέρα και νύχτα για να πιέσει τις κυβερνήσεις μας να αναλάβουν δράση για το πιο φλέγον ζήτημα στον πλανήτη. Κάνε κλικ εδώ για Αυτό όμως που μας κάνει μια μοναδική δύναμη αλλαγής του κόσμου προς το καλύτερο δεν είναι τα ποσά που συγκεντρώνουμε ως κίνημα, αλλά το πώς τα συγκεντρώνουμε. Αυτά είναι τα τρία χαρακτηριστικά που κάνουν το κίνημα μας μοναδικό:
▪ Τα μέλη μας κάνουν κουμάντο. Δεν δεχόμαστε χρήματα (ποτέ!) ούτε από κυβερνήσεις, ούτε από εταιρίες, ούτε από ιδρύματα, ούτε από μεγαλο-δωρητές ‒ αυτό καθιστά τα μέλη μας τα μόνα αφεντικά μας. Πολλές ΜΚΟ χρηματοδοτούνται από εύπορους ιδιώτες, οι απόψεις των οποίων διαμορφώνουν βαθιά τη δράση των οργανισμών.
▪ Κινητοποιούμαστε αστραπιαία. Ακόμα και για τα πιο επείγοντα ζητήματα, μπορεί να πάρει μήνες ή ακόμη και χρόνια για να συγκεντρωθούν χρήματα από ιδρύματα και μεγαλο-δωρητές ‒ εμείς όμως μπορούμε να συγκεντρώσουμε πάνω από 1εκατ. δολάρια μέσα σε ώρες!
▪ Έχουμε πολιτικό χαρακτήρα. Επειδή οι δωρεές προς το κίνημα μας δεν εκπίπτουν της φορολογίας, οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να μας φιμώσουν και να λογοκρίνουν το τι θα πούμε και δεν θα πούμε για τους πολιτικούς. Αυτό είναι πολύ σημαντικό αφού αφού η πολιτική είναι το πεδίο όπου κερδίζονται και χάνονται πολλές μάχες για τη σωτηρία του κόσμου.
Κυρίως λόγω του μοναδικού μας μοντέλου οργάνωσης και της αποδεδειγμένης αποτελεσματικότητας της δράσης μας, ο αριθμός μελών του Avaaz που αποφασίζουν να στηρίξουν το κίνημα με δωρεές έχει εκτιναχθεί στα ύψη και κοντεύει να φτάσει το 1 εκατ.!
Τα περισσότερα χρήματα που συγκεντρώνουμε διατίθενται για τις εκστρατείες του Avaaz. Διαθέτουμε όμως και αρκετά χρήματα για να στηρίξουμε άλλες δράσεις ‒ όπως 8 εκατ. δολάρια προς ανθρωπιστικές οργανώσεις με τις οποίες συνεργαζόμαστε και οι οποίες προσφέρουν καταπληκτικό έργο αλλά ποτέ δεν θα στηρίζονταν από εταιρίες και ιδρύματα. Για παράδειγμα, οργανισμοί όπως το «Equality Effect» για το οποίο το κίνημα μας συγκέντρωσε πέρυσι 300.000 δολάρια. Η επικεφαλής του Equality Effect είπε «είμαστε βαθύτατα ευγνώμονες προς τα μέλη του Avaaz που μας στηρίζουν για να διασφαλίσουμε ότι οι νόμοι της Κένυας και του Μαλάουι προστατεύουν τα κορίτσια που εκτίθενται στην πιο αποκρουστική μορφή βίας στον κόσμο».
Κάποιοι επικρίνουν τον ακτιβισμό ως άχρηστο και ανούσιο και ορισμένες φορές έχουν δίκιο. Το Avaaz όμως έχει βραβευτεί για την αποτελεσματικότητα του, και ικανότητα του κινήματος μας, όχι μόνο να υψώνει τη φωνή του, αλλά και να βάζει το χέρι στην τσέπη, είναι ένας απ’ τους λόγους για τους οποίους θεωρούμαστε μια δύναμη που πραγματικά αλλάζει τον κόσμο. Και είμαστε ακόμα στην αρχή.
Με μεγάλη εκτίμηση και σεβασμό προς τη στήριξη των μελών αυτού του κινήματος,
Ο Ricken και η ομάδα
ΥΓ ‒ όλες οι οικονομικές μας καταστάσεις ελέγχονται κάθε χρόνο και κάθε φορά μας χορηγείται πεντακάθαρο πιστοποιητικό. Μπορείς να δεις περισσότερες λεπτομέρειες για τα οικονομικά του Avaaz .
ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ
Ομοιότητες – διαφορές των εννοιών
Ο Εθελοντισμός έχει κοινά στοιχεία με τη Φιλανθρωπία, καθώς και οι δύο έννοιες αναφέρονται στη βοήθεια και την προσφορά προς το συνάνθρωπο.
Τόσο ο Εθελοντισμός, όσο και η Φιλανθρωπία, περιλαμβάνουν αυτοπροαίρετες ενέργειες και εκούσιες πράξεις που είναι αποδεκτές ως χρήσιμες για το γενικό καλό και δεν αποσκοπούν, ούτε αποφέρουν συνήθως κάποιο ανταποδοτικό όφελος.
Ο Εθελοντισμός είναι ευρύτερος από τη Φιλανθρωπία, καθώς μπορεί να έχει αντικείμενο και τα ζώα ή τη Φύση γενικά, ενώ η Φιλανθρωπία απευθύνεται συνήθως στους ανθρώπους. Ο Εθελοντισμός κατά κύριο λόγο ασκείται μέσα από οργανωμένα προγράμματα, αντίθετα με τη Φιλανθρωπία, που μπορεί να γίνεται ευκαιριακά.
Ως σημαντική διαφορά ανάμεσα στη Φιλανθρωπία και στον Εθελοντισμό αναφέρεται η σχέση που έχει αυτός που προσφέρει τη βοήθεια προς εκείνον που την αποδέχεται. Αντίθετα με τη Φιλανθρωπία, που ενέχει οίκτο, γίνεται από θέση ισχύος και είναι συνήθως ευκαιριακή πράξη, ο Εθελοντισμός είναι συνεχής και ο εθελοντής έρχεται σε άμεση επαφή με τον επωφελούμενο και τον αντιμετωπίζει σαν ισότιμο άτομο που βρίσκεται σε μια δύσκολη κατάσταση. Ο Εθελοντισμός δεν αποσκοπεί μόνο στην προσωρινή ανακούφιση ενός προβλήματος, αλλά κυρίως στην καταπολέμηση των παραγόντων που το προξενούν και στη βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών που το χαρακτηρίζουν. Επιπλέον, η παροχή δεν είναι μόνο υλική αλλά και ηθική ή κοινωνική.
Ο αλληλέγγυος είναι συνήθως κάποιος που διατρέχει τους ίδιους κινδύνους και βιώνει τα ίδια προβλήματα με αυτόν στον οποίο συντρέχει και με τον οποίο συνεργάζεται. Για παράδειγμα, όταν κάποιος που έχει αρκετό φαγητό δίνει σε έναν συνάνθρωπό του που πεινάει ένα μικρό μέρος, το γεγονός αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως φιλευσπλαχνία. Αλληλεγγύη είναι όταν τον βοηθάει να βρει το φαγητό του ή το μοιράζεται μαζί του ή όταν και οι δύο πεινάνε και αποφασίζουν να κάνουν κάτι γι’ αυτό. Όταν κίνητρό του είναι η σκέψη ότι καθένας μας μπορεί να βρεθεί σε δυσχερή θέση και γι’ αυτό υποστηρίζουμε ό ένας τον άλλο επιδιώκοντας Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Η έννοια του Εθελοντισμού συνδέεται με την Αλληλεγγύη και την ανιδιοτελή προσφορά. Η Αλληλεγγύη είναι κεντρική αξία του Εθελοντισμού.
Στη θέα ενός ανθρώπου που υποφέρει γεννιέται μέσα μας η συμπόνια ως απέχθεια για την κατάστασή του. Ο οίκτος αντιστοιχεί σε ορισμένη κατάσταση δυστυχίας που γίνεται αισθητή από εμάς από απόσταση εγγύτητας προς αυτόν που δυστυχεί. Η σχέση αυτή είναι μερική και συγκεκριμένη, καθότι εμπλέκει ορισμένα μόνο πρόσωπα κάθε φορά. Δεν αναφέρεται στην κοινωνία ως όλον, ούτε στα μέλη της συνολικά. Αντίθετα, η Αλληλεγγύη, ακόμα και αν τροφοδοτείται από συναίσθημα συμμετοχής στην οδύνη άλλου, πηγαίνει πέρα από αυτή. Στη στάση Αλληλεγγύης η αποδοκιμασία της αναξιοπάθειας του άλλου αφαιρείται από συγκεκριμένες περιστάσεις ή σχέσεις στις οποίες τυχαίνει να ενέχεται το υποκείμενο. Και γενικεύεται σε σταθερή ηθική στάση, καθότι ανταποκρίνεται σε καθολικεύσιμη ηθική αρχή.
Ο Εθελοντισμός και η Αλληλεγγύη εκφράζονται με πολλούς τρόπους, καθένας από αυτούς με τη δική του φυσιογνωμία και μέθοδο δράσης. Κοινό χαρακτηριστικό όμως όλων είναι η συνδρομή τους στην προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου.