Σε δύο ανοιχτές συζητήσεις, που οργάνωσε η εφημερίδα κοινωνική καινοτομία, στο Ρέθυμνο και
στα Ανώγεια, αναδείχθηκε η ωριμότητα σκέψης των ενεργών πολιτών που έλαβαν μέρος.
Καθισμένοι κυκλικά, χωρίς ομιλητές, ήταν όλοι συζητητές. Οι παρευρισκόμενοι πολίτες, άνθρωποι
της καθημερινότητας χωρίς ανάμειξη στις ομάδες των εξουσιαστών, πρότειναν, συζήτησαν και ανέλυσαν συγκεκριμένα θέματα που αφορούσαν την καλλίτερη λειτουργία της κοινωνίας.
Τα συμπεράσματα εστάλησαν στην Επιτροπή που επεξεργάζεται την τροποποίηση του Συντάγματος.
Συνήθως τα απλά και αυτονόητα δεν γίνονται δεκτά από τις ομάδες και τις παρέες των εξουσιαστών, όλων των κομμάτων, γιατί όλοι αυτοί έχουν εμπλακεί σε ένα δαιδαλώδες σύστημα νόμων και Διοικητικών αποφάσεων, που οι ίδιοι δημιούργησαν και με συνεχείς προσθήκες, έστω και κολοπροαίρετες, περιπλέκουν την κοινωνία, η οποία υποχρεώνεται να ζει μέσα σε μία πλήρη άγνοια των νόμων, στους οποίους πρέπει να υπακούει (και έτσι πρέπει), αλλά δεν τους γνωρίζει. Οι σημερινοί πολίτες για να αναπτύξουν την κοινωνία τους πρέπει να γνωρίζουν το νομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα ζήσουν. Και θα ζήσουν, θα εργασθούν και θα αποδώσουν όχι μόνο όταν γνωρίζουν τα νομικά πλαίσια, αλλά κυρίως όταν οι νόμοι είναι δίκαιοι προς όλους. Στο σημείο αυτό αναδείχθηκε η ωριμότητα στις συναντήσεις του Ρεθέμνους και των Ανωγείων. Και κοινή επιθυμία όλων ήταν η δυνατότητα που
πρέπει να έχουν οι πολίτες και μάλιστα θεσμικά, να συμμετέχουν σε δημόσιες συζητήσεις με τους τοπικούς αντιπροσώπους Βουλευτές με σκοπό για τους σημαντικούς νόμους οι Βουλευτές να υποστηρίζουν και να ψηφίζουν προτάσεις των πολιτών για τις οποίες δημόσια συμφώνησαν και να μην ακολουθούν, σε τυπικές ψηφοφορίες, μόνο την πρόταση νόμου του κάθε Υπουργού κλπ. Τα παραπάνω στηρίχθηκαν στην άποψη ότι κάθε κόμμα μπορεί να έχει μία ιδεολογική κατεύθυνση, αλλά ο νόμος και τα σχετικά διατάγματα που προβλέπουν τις λεπτομέρειες λειτουργίας των κοινωνιών πρέπει να είναι δίκαια, χρήσιμα και μάλιστα με όφελος κοινωνικό και οικονομικό για την κοινωνία. Και επειδή οι διαβολιές κρύβονται στις λεπτομέρειες που αφορούν την καθημερινότητα, οι πολίτες επειδή γνωρίζουν πολύ καλλίτερα τις λεπτομέρειες αυτές, πρέπει να έχουν την ευκαιρία να τις συζητήσουν,
αναλυτικά και οι προτάσεις τους να λαμβάνονται θεσμικά υπ’ όψιν ή αν όχι να δικαιολογείται η άρνηση.
Μήπως αυτή η επιθυμία των πολιτών ολοκληρώνει μια δημοκρατία; Μήπως οι ενεργοί πολίτες ανεξάρτητα κόμματος πρέπει να αρχίσουν να συμμετέχουν για να βελτιώσουν έτσι και τα κόμματα που ανήκουν. Η αρχή έγινε. Η επιθυμία εκδηλώθηκε. Μία ολοκληρωμένη δημοκρατία θα γεννηθεί και μάλιστα σύντομα. Δεν μπορεί το παλιό να αλλάξει εάν δεν έλθει κάτι καινούργιο. Το σύστημα που υπάρχει δεν μπορεί και δεν θέλει να φέρει το καινούργιο που θα έλθει. Στις επόμενες ανοιχτές συζητήσεις της εφημερίδας Κοινωνικής Καινοτομίας και άλλοι συμπολίτες μας θα έχουν την ευκαιρία να συμπληρώσουν και να ολοκληρώσουν τις μέχρι σήμερα προτάσεις και να καταθέσουν νέες προτάσεις και για τον τρόπο λειτουργίας συμμετοχικών διαδικασιών.
ΔΙΑ ΛΟΓΟΣ ΠΟΛΙΤ ΩΝ
ΕΡΩΤΗΣΗ: Eίμαι 70 χρονών και έχω βιώσει ως πολίτης τον τρόπο που λειτουργούσαν στην Κοινωνία οι
βουλευτές και οι κομματάρχες. Οι απλοί άνθρωποι είχαν εξαρτηθεί πλήρως από αυτούς, για να μπορούν να ικανοποιούν τις ανάγκες τους. ΄Ετσι τους καλούσαν να τους βαφτίσουν τα παιδιά κλπ., για να έχουν κυρίως πρόσβαση στην εκάστοτε εξουσία. Και όχι μόνο αυτό. ΄Εδιναν μάχες εναντίον συγγενών και γειτόνων γιατί ανήκαν σε άλλο κόμμα. Τώρα γιατί έχει χαθεί το ενδιαφέρον των απλών πολιτών να τους βαφτίζουν οι εξουσιαστές τα παιδιά τους;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αγαπητέ μου φίλε μην ξεχνάς ότι το Κράτος φαλίρησε. Πιο πολλές είναι οι απολύσεις από
τις προσλήψεις. Και θα σου υπενθυμίσω από τη στιγμή που γίναμε μέλος της Ε.Ε. (τότε ΟΚ) πόσες παρεμβάσεις έγιναν από την Ευρώπη για να περιοριστεί η αυθαιρεσία (σε δημόσια έργα, επαγγελματικές άδειες, προσλήψεις κλπ.). Νομίζω ότι έστω και με τον τρόπο αυτό άρχισε να βελτιώνεται η λειτουργία του Κράτους. Να γίνεται πιο αντικειμενικό και έτσι μειώθηκε το ρουσφέτι. Η συνέχεια όμως ήταν οδυνηρή. Οι ίδιοι εξουσιαστές άλλαζαν πολιτική και δάνειζαν ασύστολα το Κράτος, συνήθως σε έργα και σπατάλες χωρίς να υπάρχει συναίσθηση των ευθυνών που θα έχει ο λαός για το χρέος. Τα δάνεια όμως αυτά ωφέλησαν λίγους και οι πολλοί ξεχάσθηκαν, γι’ αυτό ο λαός αποστασιοποίηθηκε από τους πολιτικούς.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ειλικρινά όσα μου λες τα έζησα και εγώ και είναι η αλήθεια. Καταλαβαίνω όμως ότι οι εξουσιαστές συνεχίζουν να κάνουν αυτό που χρειάζονται για να κρατούνται στην εξουσία. Όμως γνωρίζω ότι όταν τους ψήφισα δεν τους έδωσα εντολή να κάνουν αυτά. Απλά τους ψήφισα γιατί μου παρουσίαζαν στα λόγια ή στα προγράμματά τους ένα καλλίτερο μέλλον για το λαό. Συμπεραίνω λοιπόν ότι όταν ψηφίζουν νόμους για να κάνουν πράξεις και έργα τα οποία δεν μας τα είπαν προεκλογικά, θα πρέπει να παίρνουν τη γνώμη μας. Εμείς λοιπόν και αυτοί, αν πιστεύουν σε μας, ας ανοίξουμε συχνούς κοινωνικούς, δεσμευτικούς διαλόγους (αντί των παλαιών συζητήσεων για ρουσφέτια), τα συμπεράσματα των οποίων θα προωθούνται για συζήτηση στη Βουλή. Τουλάχιστον για τους σημαντικούς νόμους και
αποφάσεις. Αλλά πιστεύουν σε μας και την ωριμότητα τουλάχιστον των ενεργών πολιτών; Ή υπεροπτικά θεωρούν ανώτερους και σοφότερους τους εαυτούς τους και συμπεριφέρονται ως Καρδινάλιοι προς αγροίκους.