– Ο χώρος, ο χρόνος και ο τρόπος που λειτουργεί η οικονομία δημιουργεί ένα σύστημα που ονομάζουμε αγορά. Η αγορά δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή. Είναι ένα σύστημα, δηλαδή ένα εργαλείο, το οποίο ο άνθρωπος χρησιμοποιεί καλά ή κακά.
– Οι ιδιοκτήτες χρημάτων, ως καταθέτες σε ταμιευτήρια των τραπεζών, πρέπει να συναποφασίζουν, αναλογικά με τους μετόχους κάθε τράπεζας, για τις δραστηριότητες της τράπεζας.
– Ο πολίτης που αποκτά ένα αγαθό πρέπει να γνωρίζει την τιμή πώλησης από το εργοστάσιο η τον παραγωγό κάθε προϊόντος και η τιμή πρέπει να αναγράφεται ευκρινώς και υποχρεωτικά πάνω στο προϊόν.
– Αποδεχόμαστε την άποψη ότι η υποστήριξη των ασθενέστερων και των νέων δεν είναι πράξη προστασίας εκ μέρους της πολιτείας, αλλά πράξη ισονομίας και ισοτιμίας εκ μέρους της πολιτείας, για την λειτουργία μιας εξίσου για όλους ελεύθερης αγοράς.
– Οι συναλλαγές άνω των 3000 ευρώ να γίνονται στο Ταμείο Συναλλαγής με την παρουσίαση της φορολογικής δήλωσης του συναλλασσόμενου.
– Οι εταιρικές συναλλαγές είτε είναι ενδοεταιρικές είτε προς τρίτους του εξωτερικού να δηλώνουν στο τραπεζικό έντυπο την προέλευση του χρήματος και τον προκαθορισμένο σκοπό του εμβάσματος και η ψευδής δήλωση ή αδικαιολόγητη παρέκκλιση, να υφίσταται υψηλή έκτακτη φορολόγηση, η οποία παρακρατείται από το έμβασμα ή επιβάλλεται στον αποστολέα και τον παραλήπτη.
– Άμεση καταβολή του Φ.Π.Α. στον χρόνο εκτέλεσης της πράξης.
– Συναλλαγές έως 1000 ευρώ να γίνονται ελεύθερα άνευ αποδεικτικών στοιχείων των συναλλαγών και από 1000 ευρώ και πάνω να γίνονται εις εξόφληση αναφερομένων τιμολογίων κλπ.
– Ο πολίτης δεν υποχρεούται και δεν μπορεί να ξέρει τους νόμους και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να γνωρίζει δικαστικές και διοικητικές αποφάσεις που επέχουν θέση νόμου. Αυτούς πρέπει να τους γνωρίζει η υπηρεσία και να ενημερώνει πλήρως τον πολίτη για την νομοθεσία κάθε δράσης του.
ΟΙ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ
Στην καθημερινότητα οι πολίτες και οι επιχειρήσεις τους, παρέχουν τις νόμιμες υπηρεσίες τους ή προϊόντα και τα ανταλλάσουν με το καθαρό χρήμα.
Αυτό είναι η Πραγματική Οικονομία. Πόσο μεγάλο μέγεθος έχει μέσα στο σύνολο των Παγκόσμιων συναλλαγών; Μόνο το 1%
Εάν θέλουμε να βάλουμε στην Πραγματική Οικονομία και τα Τραπεζικά δάνεια τα οποία είναι το 6% των Παγκόσμιων συναλλαγών, τότε γνωρίζουμε ότι η Πραγματική Οικονομία είναι το 7% των Παγκόσμιων συναλλαγών.
Όλες οι υπόλοιπες συναλλαγές, δηλαδή το 93% των Παγκοσμίων συναλλαγών, είναι συμβόλαια και τίτλοι τα οποία κατέχουν οι Παγκόσμιοι Επενδυτές και έχουν υπό την διαχείριση τους , το συσσωρευμένο Παγκόσμιο Χρήμα (Κρατών, Ασφαλιστικών Ταμείων, Ταμιευτηρίων, Ασφαλίστρων κινδύνων, κερδών επιχειρήσεων, κλπ) το οποίο διακινούν ως Διαχειριστές μισθοφόροι, ονομαζόμενοι <<καρχαρίες>> (hedge funds) ή γύπες (vulture funds) ή αρπακτικά (equity funds).
Όλοι αυτοί βρίσκονται σε μόνιμη επιφυλακή, επιδιώκοντας να επωφεληθούν από τυχόν ξεπούλημα κάθε είδους περιουσιακών στοιχείων.
Στην κατάσταση αυτή, αλλοίμονο σε αυτόν ή την κοινωνία που βρίσκεται στην ανάγκη να ξεπουλήσει. Ή είναι άτυχος , ή επιπόλαιος, ή Κοινωνικός προδότης.
Ένας διακρατικός νόμος για την φορολόγηση των Παραγώγων και των τιτλοποιήσεων ως και η υποχρεωτική επένδυση τους στην παραγωγή και την ανάπτυξη, τουλάχιστον ενός ποσοστού αυτών, θα άλλαζε την Παγκόσμια οικονομία προς όφελος των λαών.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΑ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΤΕΧΝΙΑΣ – ΒΙΟΤΕΧΝΙΑΣ – ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ
<<Η ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ>>
Α) ΟΙΚΟΤΕΧΝΙΑ
1) Tη νόμιμη λειτουργία εκθετήριων οικοτεχνικών προϊόντων σε ιδιαίτερο και επισκέψιμο χώρο της οικίας του οικοτέχνη, προερχόμενα από την δίκη του παραγωγή, τα οποία μπορεί να διαθέτει και στην αγορά.
2) Τη λειτουργία στην έδρα κάθε Δήμου και Αντιπεριφέρειας κοινών εκθετήριων οικοτεχνικών προϊόντων, μέσω των οποίων γίνονται και e-shop πωλήσεις. Επίσης οικοτεχνικά προϊόντα διατίθενται και στις λαϊκές αγορές των παραγωγών.
3) Την καθιέρωση στη δημόσια TV ειδικού, συχνής προβολής, προγράμματος, για την παρουσίαση οικοτεχνικών προϊόντων και λειτουργία ειδικού ιστιότοπου ανά Περιφέρεια για τη συνεχή παρουσίασή τους, καθότι οι οικοτέχνες δεν έχουν άλλη δυνατότητα ανταγωνιστικής παρουσίασης των προϊόντων τους.
4) Λόγω του μικρού όγκου παραγωγής ανά μονάδα, επιδοτούνται με υψηλό πριμ οι εξαγωγές οικοτεχνικών προϊόντων.
5) Ειδικό τμήμα οικοτεχνίας στα επιμελητήρια ενημερώνει τους οικοτέχνες για ενδιαφέροντα και συνεργασίες.
6) Πιστοποιείται η διαδικασία μεταποίησης-τυποποίησης με φυσικούς τρόπους για την υγιεινή και τα χαρακτηριστικά των προϊόντων. Η πιστοποίηση πρέπει να γίνεται από διεθνή οργανισμό.
7) Η δημιουργία μιας οικοτεχνίας δεν απαιτεί, σε τυχόν δανεισμό, εγγυήσεις πέραν της ενεχυρίασης των μηχανημάτων της. Η δε δανειοδότησή της καλύπτει το 100% της δαπάνης και η υψηλή επιδότησή της διατίθεται για την εξόφληση όσων ετήσιων δόσεων καλύπτει (όμοια με την πρωτογενή παραγωγή)
8) Εάν μία οικοτεχνία χρειασθεί τεχνογνωσία, τα ανάλογα Κρατικά Ερευνητικά και Επιστημονικά Κέντρα, είναι υποχρεωμένα να την παρέχουν εντός καθορισμένου χρόνου με ελάχιστη αποζημίωση, η οποία εξοφλείται τουλάχιστον σε μια 10ετία. Εάν η προσφερόμενη τεχνογνωσία δεν υλοποιηθεί, εξοφλείται άμεσα.
9) Στον όρο οικοτεχνία υπάγονται και ΦΑΣΟΝ εργασίες υπέρ τρίτων, εντός της οικίας.
10) Ο οικοτέχνης υποχρεούται να τιμολογεί και τις α’ ύλες ή προϊόντα που χρησιμοποιεί (άσχετα εάν τα παράγει ο ίδιος) και να αναγράφει τις αναλογίες που απαιτούνται για την παραγωγή του έτοιμου μεταποιημένου προϊόντος, το οποίο επίσης τιμολογεί και επί του οποίου θέτει την ανάλογη ετικέτα.
Η φορολογία του οικοτέχνη δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη αυτής του παραγωγού.
Β) ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ
1) Κίνητρα για να ιδρύονται βιοτεχνίες στις περιοχές που υπάρχουν οι α’ ύλες που αξιοποιούν.
2) ΄Όλα τα προϊόντα της βιοτεχνίας προέρχονται από συγκεκριμένες περιοχές και πρέπει να αναγράφονται στα προϊόντα όχι μόνο οι περιοχές, αλλά και τα συστατικά των προϊόντων, για να αξιολογούνται τα προϊόντα κάθε περιοχής.
3) Βιοτεχνικές μονάδες, κοινόχρηστης χρήσης ανά περιφέρεια, δίνουν τη δυνατότητα σε δεξιοτέχνες με ένα μικρό χρονομίσθωμα να μεταποιούν δικά τους προϊόντα.
4) Η έλλειψη κοινωνικών και τεχνικών υποδομών στην περιοχή εγκατάστασης, πρέπει να αντισταθμίζονται με κίνητρα ή φορολογικές ελαφρύνσεις ή απαλλαγές λειτουργικών δαπανών, ανάλογες της αντισταθμιστικότητάς τους, σε κάθε περιοχή.
5) Ο Βιοτέχνης όπως και ο Οικοτέχνης δικαιούται να λαμβάνει την τεχνογνωσία που ζητά, από τα Δημόσια Ερευνητικά Κέντρα σε καθορισμένο χρόνο και με ελάχιστο κόστος, το οποίο θα εξοφλείται εντός 10ετίας και εάν δεν χρησιμοποιήσει την τεχνογνωσία θα υποχρεούται σε άμεση εξόφλησή της.
6) Το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο συνδεδεμένο με αρμόδιο τμήμα όλων των Πρεσβειών του Κράτους, υποχρεούται να παρέχει κάθε πληροφορία διεθνή ή τοπική.
7) Βιοτεχνικά τοπικά (σε επίπεδο Περιφέρειας) Χρηματιστήρια μπορούν να παρέχουν κοινωνική συμμετοχή και υποστήριξη στις βιοτεχνίες, παράλληλα με ελαστικές χαμηλότοκες δανειοδοτήσεις Τραπεζικές ή όχι, των οποίων η αποπληρωμή των κεφαλαίων θα είναι συνάρτηση του τζίρου και των οικονομικών ετησίως αποτελεσμάτων
8) Υπάρχει πολύ μικρή φορολόγηση επί του τζίρου έως 5% και φόρος επί των καθαρών κερδών έως 15%, ο οποίος καταργείται εάν τα καθαρά κέρδη επανεπενδυθούν στην ίδια τη βιοτεχνία ή σε βιοτεχνία του ίδιου κλάδου.
9) Επειδή ο βιοτέχνης μειονεκτεί στη διάθεση δαπανών διαφήμισης και προώθησης των προϊόντων του για εξαγωγή αυτού, αντισταθμίζεται η αδυναμία αυτή με πάγιο εξαγωγικό πριμ, ανάλογο του οφέλους που θα έχει το Κράτος από την εξαγωγή.
10) Βιοτεχνία που παράγει άϋλα-νοητικά εμπορεύσιμα προϊόντα (προγράμματα πληροφορικής κλπ) δεν φορολογούνται την πρώτη 5ετία λειτουργίας
11) Ειδικός φορέας απόσυρσης μηχανημάτων 5ετούς τουλάχιστον λειτουργίας, παραλαμβάνει αποζημιώνοντας με καθορισμένη αξία, τα μηχανήματα αυτά και ο βιοτέχνης αποκτά το δικαίωμα αντικατάστασής τους, με τα πλέον σύγχρονα αυτόματα και ρομποτικά μηχανήματα με επιδότηση 40%.
12) Βιοτεχνία που παράγει τμήματα των προϊόντων της βιομηχανίας, μπορεί να επιλέγει τη χρήση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που ισχύουν στην βιομηχανία ή την βιοτεχνία.
13) Είναι υποχρεωτική ή λογιστική χρήση ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗΣ στην βιοτεχνία (με συνεργασία αρμόδιου ειδικού κρατικού φορέα κοστολόγησης )όπου αναλυτικά περιγράφονται τα χρησιμοποιούμενα υλικά και οι αναλογίες χρήσης τους, ανά μονάδα κάθε προϊόντος.
14) Κάθε βιοτεχνία, υποχρεούται προκειμένου να έχει άδεια λειτουργίας, να διαθέτει μισθοδοτική ενημερότητα
Γ) ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ
1) Οι εγκαταστάσεις μιας βιομηχανικής μονάδας, εγκαθίστανται σε περιοχές όπου διαθέτουν επαρκώς τις αναγκαίες υποδομές. Εάν είναι ωφέλιμη και αναγκαία η εγκατάσταση βιομηχανικής μονάδας σε περιοχή όπου δεν υπάρχουν οι ανάλογες υποδομές, υπογράφεται υποχρεωτικά συμβόλαιο των φυσικών φορέων με την Περιφέρεια ή το Κράτος, ένα «ΣΥΜΦΩΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ» εις το οποίο προβλέπονται :
α) Η προετοιμασία και ολοκλήρωση από το Κράτος ή τη Περιφέρεια των τεχνικών και διοικητικών υποδομών που έχει ανάγκη η μονάδα παραγωγής για τη λειτουργία της, ως και οι πάσης φύσης παροχές προς αυτήν.
β) Οι σταθερές υποχρεώσεις της παραγωγικής μονάδας προς το κράτος και την κοινωνία για μια 8ετία τουλάχιστον, όπως : 1) φόροι, 2) κοινωνική ευθύνη, γ)
Συνθήκες εργαζομένων, κλπ
2)Η βιομηχανική μονάδα τηρεί λογιστικά στοιχεία με ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣ.
Τα στοιχεία της κοστολόγησης μεταβιβάζονται άμεσα στην κρατική κεντρική υπηρεσία κοστολόγησης
3)Εάν ανεξέλεγκτες και μάλιστα διεθνείς συνθήκες υποχρεώνουν τη βιομηχανική μονάδα να πουλά προϊόντα της κάτω του κόστους, το κράτος έχει τη δέσμευση να μειώσει ανάλογα όλες τις απαιτήσεις του.
4) Η φορολόγηση επιβαρύνει τη βιομηχανική μονάδα με ένα μικρό ποσοστό επί των εσόδων, το μέγιστο 10%. Επί πλέον στα καθαρά κέρδη επιβάλλεται φόρος το μέγιστο 20%.
Εάν τα κέρδη επανεπενδύονται στην ίδια τη μονάδα, επιβάλλεται φορολόγηση σε αυτά μέχρι 10%.
5) Η άδεια λειτουργίας αναστέλλεται, εάν δεν διαθέτει η μονάδα μισθοδοτική ενημερότητα. Επίσης ή άδεια λειτουργίας αναστέλλεται εάν ρυπαίνει το περιβάλλον, μη τηρώντας τις προδιαγραφές που περιλαμβάνει το «Σύμφωνο Κοινωνικής Ευθύνης» που έχει υπογράψει με την Περιφέρεια ή το Κράτος. Για ζημιές που προέρχονται από τυχόν αναγκαία νόμιμη ή παράνομη ρύπανσή της, η βιομηχανική μονάδα είναι υποχρεωμένη να παρέχει ισοδύναμες υπηρεσίες αντιρύπανσης ή αποζημιώσεις.
7) Απαράβατη αρχή της βιομηχανικής μονάδας είναι η αναγραφή πάνω στην επικαλούμενη ετικέτα κάθε προϊόντος, της τιμής πώλησης του προϊόντος από τη μονάδα.την αναλογία των χρησιμοποιουμένων υλικών, ως και ένδειξη ασφάλειας και υγιεινής του κάθε περιλαμβανόμενου υλικού και του τελικού προϊόντος. Επίσης τον τόπο προέλευσης των υλικών και του τελικού προϊόντος ως και ανάλογη πιστοποίηση της ετικέτας από αναγνωρισμένο διεθνή φορέα πιστοποίησης.
ΔΙΑΠΛΟΚΗ
ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΠΑΣΧΟΥΝ ΟΤΑΝ ΣΤΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΥΝΟΙΑ.
Από τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες μέχρι τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, άτομα και οργανισμοί ασκούν πολιτικές πιέσεις στις κυβερνήσεις, ΟΧΙ μόνο επιδιώκοντας το κοινό καλό αλλά και για να κάνουν την πλάστιγγα να γείρει προς όφελός τους.
Στόχοι αυτής της συμπεριφοράς είναι να εξασφαλισθούν «ωφέλειες» που προκύπτουν από την διαστρέβλωση των τιμών και από μέτρα πολιτικής που συνοδεύουν την κρατική παρέμβαση. Ανταγωνιζόμενες ομάδες ειδικών συμφερόντων προσπαθούν να επηρεάσουν το περιεχόμενο της πολιτικής. Από την άλλη, οι γραφειοκράτες και πολιτικοί δεν ανταποκρίνονται, ενεργώντας προς όφελος του κοινού καλού, αλλά φέρονται με τον ίδιο ιδιοτελή τρόπο και ενθαρρύνουν ή ανέχονται την διεκδίκηση «ωφελημάτων» των πολυεθνικών και άλλων οργανώσεων.
Με αυτόν τον τρόπο, η πολιτική που εφαρμόζεται ως αποτέλεσμα αυτών των πιέσεων, είναι να ευνοεί ειδικά συμφέροντα αντί να εξυπηρετεί ευρύτερα το κοινό καλό. Από αυτή τη διαδικασία, επωφελούνται περισσότερο τα άτομα ή οι οργανισμοί με τη μεγαλύτερη δύναμη στον πολιτικό στίβο.
ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ
Δεν είναι δυνατόν αυτή η κατάσταση να συνεχίσει για πολύ. Η ισχυρή οικονομική διαφοροποίηση της Γερμανίας μαζί με την έλλειψη διαλλακτικότητας που την διέπει, θα δημιουργήσουν εντάσεις που θα θέσουν σε κίνδυνο τη συνοχή του ευρώ. Επειδή η διάλυση του θα είναι αρνητική για όλους, το πιο πιθανό είναι ότι θα βρεθούν μέσω ΕΚΤ, EFSF ή
όποιου άλλου μηχανισμού τρόποι εξίσωσης των οικονομικών συνθηκών με αντιμετώπιση κεντρικά του δημοσίου χρέους των χωρών, με συντονισμένη οικονομική πολιτική, αύξηση της ρευστότητας και με μεγάλη πολιτική ενοποίηση.
Το <<κλειδί>> σε όλα αυτά είναι να αποδεχθεί η Γερμανία θέσεις που δεν είναι δικές της, είναι όμως της πλειοψηφίας των μελών της Ευρωζώνης έτσι ώστε, ενώ η οικονομική άνοδος να επιβραδυνθεί κάπως για την Γερμανία, να αυξηθεί όμως για τα περισσότερα μέρη της Ευρωζώνης. Η Ευρώπη για Τρίτη φορά βρίσκεται εμπρός στη γερμανική ηγεμονία. Επειδή δεν χύθηκε αίμα αυτή τη φορά, η διευθέτηση των προβλημάτων είναι δυνατή, ΑΡΚΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΗΓΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΔΥΣΚΟΛΟ, ΟΠΩΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΝΑ ΗΓΕΜΟΝΕΥΣΕΙ.
ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Το χρήμα διευκολύνει όλες τις δραστηριότητες του ανθρώπου, γιατί μεταφέρεται και κρύβεται εύκολα σε αντίθεση με άλλες αξίες όπως είναι η γη, τα εμπορεύματα, τα μηχανήματα, τα προϊόντα κλπ.
Την δυνατότητα του κάθε ανθρώπου να μεταφέρει και να κρύβει ή να φυλάσσει χρήμα, την οργάνωσαν ειδικοί έμπειροι στις χρηματοπιστωτικές εργασίες και νόμιμα την διευκολύνουν, ιδρύοντας θεσμικά α) χώρους φύλαξης χρημάτων όπως τα Ταμιευτήρια, Θυρίδες κλπ, β) διαδρόμους διακίνησης αυτού όπως εμβάσματα, επενδύσεις, χρηματιστήρια και γ) χώρους απόκρυψης αυτού, όπως ανώνυμες μετοχές και άλλα αξιόγραφα, αλλά και φυσικούς χώρους, όπως πραγματικά ή εικονικά κράτη απόκρυψης και μη φορολόγησης του πλούτου και των ιδιοκτητών αυτού.
Η θεσμική ύπαρξη Ανωνύμων Τίτλων, θυρίδων φύλαξης και Απόκρυψης αξιών, Κρατών που επιτρέπουν την απόκρυψη των ιδιοκτητών του χρήματος και μη φορολόγησης, καταδεικνύει την βούληση των κοινωνιών και ειδικά των εκπροσώπων των κοινωνιών, να αποδέχονται την ύπαρξη παράνομου χρήματος, του οποίου οι ιδιοκτήτες και ο τρόπος απόκτησης και η φορολόγηση, πρέπει να αποκρυφτούν και να αποφεχθούν.
Όλοι οι κοινωνικοί εκπρόσωποι έχουν αποδεχτεί την ύπαρξη παράνομου χρήματος, του οποίου ο τρόπος απόκτησης, δεν είναι νόμιμος ή πολλές φορές είναι απάνθρωπος και όχι μόνο έχουν αποδεχτεί την ύπαρξη αυτού του χρήματος που παράνομα έχει αποκτηθεί (ονομάζεται μαύρο χρήμα) αλλά και έχουν νομιμοποιήσει την φύλαξη και την διακίνηση του και αυτή τους η συμπεριφορά τους κατατάσσει στην κατηγορία των ηθικών αυτουργών.
Παράλληλα βέβαια, η κοινωνική ηθική, επιτάσσει την οργάνωση δράσεων, για να αποκαλυφθούν οι έχοντες αποκτήσει με παράνομο τρόπο χρήματα, ώστε να φορολογήσουν τουλάχιστον τα χρήματα αυτά και σε σπάνιες περιπτώσεις να τα κατάσχουν.
Η διαχρονική όμως θεσμική καθιέρωση και αποδοχή της παράνομης απόκτησης και φύλαξης χρήματος, διαπλάθει τους ανθρώπους και τον χαρακτήρα τους και επιβάλλεται στις κοινωνίες, η μύηση της αποδοχής, ότι ο τρόπος απόκτησης του χρήματος ναι μεν πρέπει να ελέγχεται αλλά παράλληλα είναι πολύ σημαντικό να αποδεχόμαστε τον κατέχοντα τα μαύρα χρήματα και συνήθως να τον αναγνωρίζουμε ως σεβαστό κοινωνικό πρόσωπο, όταν η διάθεση των χρημάτων του ή μέρος αυτών έχει μία χρησιμότητα για την κοινωνία ή μέρος αυτής.
Οι παραπάνω διαπιστώσεις συμβαίνουν σε όλες τις κοινωνίες με διάφορες εφαρμογές που έχουν επινοηθεί.
Δεν είναι όμως σωστό να τρέχει το βρώμικο νερό που πίνουμε από το ποτάμι και να μην βάζουμε φίλτρα καθαρισμού του , αλλά να πίνουμε φάρμακα για τις αρρώστιες που πάθαμε πίνοντας το νερό αυτό.
Τα φίλτρα λοιπόν πρέπει να μπαίνουν στην διαδρομή που κάνει το χρήμα, και τα φίλτρα αυτά πρέπει να είναι αποτελεσματικά.
ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗ
Θα είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύει ένας πολίτης ότι ο πλούτος γιγαντώνεται με νόμιμους τρόπους.
΄Ολοι οι νόμοι ισχύουν για τους ασθενέστερους και επιβάλλονται σε αυτούς.
Οι ισχυροί οικονομικά σύμφωνα με το σκεπτικό και τους σχεδιασμούς τους δημιουργούν μεγάλο πλούτο με την ανοχή της κάθε εξουσίας, η οποία πολλές φορές νομιμοποιεί τις παράνομες πράξεις με στοχευμένους νόμους και διατάγματα, ευνοώντας «μερικούς» και όχι το σύνολο της κοινωνίας, με τη δικαιολογία ότι ο πλούτος είναι χρήσιμος στη χώρα.
Βέβαια δεν γίνεται λόγος για ελέγχους.
Το δόγμα είναι η απόλυτη ελευθερία, χωρίς περιορισμούς και προϋποθέσεις.
Οι πολιτικές εξουσίες έχουν παραδώσει την οικονομική εξουσία στον μεγάλο πλούτο και αυτός έχει επιβληθεί τελικά στην ίδια την πολιτική εξουσία.
Πως όμως δημιουργείται ο πολύ μεγάλος πλούτος;
Δυστυχώς τον δημιουργούν οι ίδιοι οι πολίτες, οι οποίοι με το σκεπτικό της αχαλίνωτης ελευθερίας ασπάζονται το σύστημα και προσπαθώντας να μικροπλουτίσουν αφήνουν ελεύθερους τους ισχυρούς να κάνουν ό,τι θέλουν, αλλά δεν καταλαβαίνουν ότι οι ισχυροί τελικό κλέβουν τον μικροπλουτισμό των πολιτών.
Ευτυχώς όπου υπάρχει Δημοκρατία και οι ασθενέστεροι μπορούν να αμυνθούν με τα ίδια όπλα που χρησιμοποιούν οι ισχυροί.
Θα προτείνουμε λοιπόν ένα ισχυρό όπλο, το οποίο μπορούν αν το θελήσουν οι πολίτες και οι πολιτικοί τους αντιπρόσωποι, να το ενεργοποιήσουν προς όφελος των κοινωνιών.
Αυτό είναι η ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗ.
Σύμφωνα με την κοστολόγηση όλα τα εμπορεύσιμα προϊόντα πρέπει να γράφονται αναλυτικά σε τιμολόγια και στη συνέχεια σε λογιστικές καταστάσεις.
Σήμερα αναγράφεται στις λογιστικές καταστάσεις μόνο το σύνολο του τιμολογίου και όχι κάθε ένα προϊόν που περιέχεται μέσα στο τιμολόγιο, με αποτέλεσμα να εξαφανίζονται λογιστικά τα προιόντα και η πορεία τους.
΄Ετσι με την αναλυτική καταγραφή παρακολουθείται η ροή του κάθε προϊόντος, από πού πωλείται και από ποιον αγοράζεται και εάν το προϊόν μεταποιείται ή ενώνεται με άλλα προϊόντα, επισημοποιείται η αναλογία συμμετοχής κάθε προϊόντος μέσα στο νέο σύνθετο προϊόν.
Παράλληλα με τα λογιστικά προγράμματα υπάρχει αυτόματη δυνατότητα να παρακολουθείται η εμπορική πορεία του κάθε προϊόντος (γεωργικού προϊόντος ή μεταλιευτικού ή βιομηχανικού, μεταλαγμένου ή τυποποιημένου κλπ).
΄Όλα αυτά τα στοιχεία υποβάλλονται σε ένα κεντρικό σύστημα κοστολόγησης του Κράτους, το οποίο μπορεί έτσι να γνωρίζει όλα τα προϊόντα που χρησιμοποιεί κάθε επιχείρηση και την αξία τους, αλά και όλα τα προϊόντα που πούλησε η επιχείρηση.
Το κράτος έτσι μπορεί να γνωρίζει τα πάντα, αλλά μόνο τότε μπορεί να είναι σωστό και δίκαιο για τους παρακάτω λόγους.
- Γνωρίζει ποιες επιχειρήσεις έχουν κέρδη ή ζημίες και η φορολόγηση θα γίνει πιο δίκαιη.
- Γνωρίζει τον αδικαιολόγητο πλουτισμό όπου υπάρχει και ανάλογα παρεμβαίνει.
- Γνωρίζει ποιες επιχειρήσεις χρειάζονται προστασία με επιδοτήσεις ή άλλα κίνητρα.
- Ο παραγωγός ή δημιουργός προϊόντων, τιμολογώντας συνολικά δεν δίνει το δικαίωμα στον έμπορο κλπ. να πλουτίζει εις βάρος του.
- Με τα στοιχεία που δίνει η κοστολόγηση στον παραγωγό ή τον δημιουργό προϊόντων, του δίνεται η δυνατότητα να παίρνει πιο σωστές αποφάσεις.
Τέλος το Κράτος έχει τη δυνατότητα να δίνει δωρεάν όλα τα οικονομικά – λογιστικά στοιχεία και αποτελέσματα στους ιδιοκτήτες των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.
Τηρώντας μία χώρα το παραπάνω σύστημα σε συνδυασμό και με την αναγραφή της τιμής παραγωγής πάνω στο προϊόν, η εκμετάλλευση πολίτη από πολίτη και του Κράτους παίρνει τέλος.
Γιατί άραγε στη σκιά πολλών νόμων, μας έχουν όλους να λειτουργούμε χύμα; Μήπως για να δημιουργούμε τον πρόσκαιρο μικροπολιτισμό μας, εγκαθιστούμε ένα παγκόσμιο σύστημα πανίσχυρων οικονομικών δυνάμεων, οι οποίες τελικά μας εκμεταλλεύονται;
Μην έχουμε καμία αμφιβολία γι’ αυτό.