Η Ομαδοσυνεργατική διδασκαλία αποτελεί τη διδακτική έκφραση της προβληματικής του σύγχρονου σχολείου, το οποίο επιδιώκει να αναπτύξει τον  ολοκληρωμένο και αυτόνομο δημοκρατικό πολίτη, που θα αισθάνεται και θα λειτουργεί ως συνυπάρχων και θα είναι ικανός, όχι μόνο να ανταποκρίνεται δημιουργικά και με αποτελεσματικότητα στις προκλήσεις των ραγδαίων και απρόβλεπτων εξελίξεων της πολυπολιτισμικής κοινωνίας και της παγκοσμιοποιούμενης οικονομίας της εποχής μας, αλλά και να δρα ατομικά και συλλογικά στη διαμόρφωση του «κοινωνικού γίγνεσθαι» με κριτήρια τα ατομικά δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Το μοντέλο αυτό ανήκει στην «εσωτερική διαφοροποίηση» όπου η παραδοσιακή  τάξη διατηρείται, απλά διαφοροποιείται η στρατηγική και οι μέθοδοι που εφαρμόζονται. Χρήση εποπτικών μέσων (πραγματικά αντικείμενα, εικόνες, σύμβολα) αλλαγή στην κοινωνική οργάνωση της τάξης (μικρές ομάδες, ζευγάρια, ατομικά, μετωπικά) αλλαγή στα κριτήρια αξιολόγησης, στις ασκήσεις (αριθμός, δυσκολία, διατιθέμενος  χρόνος, δυνατότητα επιλογής, τρόποι λύσης). Οι μαθητές χωρίζονται σε ομάδες κοινές  για όλα τα μαθήματα, με κριτήρια τη γενική νοημοσύνη ή τη γενική τους επίδοση, την ικανότητα, την κλίση ή την επίδοση στα διάφορα μαθήματα.

Είναι γεγονός ότι η ομαδική εργασία γενικώς είναι πιο ευχάριστη από την ατομική, διότι συμβαδίζει με την ανάγκη των παιδιών για δράση και  ενέργεια. Ντροπαλοί και εσωστρεφείς μαθητές, οι οποίοι έχουν αναστολές και δύσκολα εμπλέκονται στις μαθησιακές δραστηριότητες, μπορούν στα πλαίσια της ομαδικής εργασίας να συμμετέχουν ενεργητικά στα δρώμενα της τάξης.

Και πάνω από όλα η ομαδική εργασία επιτρέπει από τη φύση της την αλληλοβοήθεια των μελών της και την διόρθωση των λαθών σε μία χαλαρή, ευχάριστη και πλήρως υποστηρικτική ατμόσφαιρα.

Η ιδεώδης ομάδα της σχολικής εργασίας αποτελείται συνήθως από δύο μέχρι πέντε μέλη.

Τα κριτήρια συγκρότησης των ομάδων ποικίλλουν και ως τέτοια μπορούν να χρησιμοποιηθούν η φιλία, οι συμπάθειες, η γειτνίαση του τόπου κατοικίας, τα κοινά ενδιαφέροντα, οι κλίσεις, το πνευματικό επίπεδο, η διδακτέα ύλη, κλπ.

Ο δάσκαλος δίνει σαφείς και –κατά το δυνατόν- γραπτές οδηγίες για τον τρόπο παράδοσης ή παρουσίασης  της εργασίας.

Μετά από το πέρας των εργασιών των ομάδων πρέπει να καλούνται οι εκπρόσωποί τους, να εκθέτουν τα αποτελέσματα των εργασιών τους. Κατά την παρουσίαση ακούν όλοι οι μαθητές προσεκτικά ή παρακολουθούν τυχόν οπτικοακουστικό υλικό.

΄Επειτα ασκείται καλοπροαίρετη κριτική των εργασιών από τους μαθητές και έτσι δημιουργείται γόνιμος διάλογος.Γίνεται επίσης συνήθως και μία σύντομη συζήτηση επί των αποτελεσμάτων και μία σύνοψη από τον δάσκαλο στο τέλος σχετικά με ό,τι έχουν μάθει από την ομαδική εργασία.

Με τον τρόπο αυτό πιστεύουν ότι αναπτύσσουν το άτομο, αλλά ταυτόχρονα υπηρετούν και την κοινωνική αποστολή του σχολείου, που αποβλέπει στο να καταστήσει ικανούς τους μαθητές να εισέλθουν στην κοινωνική και οικονομική ζωή ως ενήλικοι.

 

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

1  Η <‹ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΙΑ›>, η οποία είναι ένα Συμβουλευτικό Σώμα, το οποίο απαρτίζεται από εκλεγμένα μέλη που έχουν συμπληρώσει ηλικιακά το όριο συνταξιοδότησης.

 

Η ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΙΑ υπάρχει στους Δήμους και τις Περιφέρειες, με μέλη ισάριθμα των Δημοτικών Συμβουλίων ή της Περιφερειακής Βουλής. Τα  μέλη της Δημογεροντίας Δήμων και Περιφερειών προτείνονται, με την συναίνεση τους, από το 5% των πολιτών έως 5000 ψηφοφόρους και 300 πολίτες πάνω από 5000 ψηφοφόρους και κάθε πολίτης μπορεί να προτείνει μέχρι τρεις (3) συνταξιούχους.. Στις εκλογές για την ανάδειξη του σώματος <<ΕΚΛΕΚΤΟΡΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΙΑΣ>>  της Αυτοδιοίκησης  γίνονται από ειδικούς καταλόγους των συνταξιούχων και  εκλέγονται όσοι λάβουν τουλάχιστον  το 3% των ψήφων των πολιτών, στις οποίες κάθε πολίτης ψηφίζει με (2) δύο σταυρούς προτίμησης. Οι εκλεγμένοι αυτοί αποτελούν το Σώμα << ΕΚΛΕΚΤΟΡΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΙΑΣ>>. Οι εκλέκτορες αυτοί  με κλήρωση, κληρώνουν  ταυτόχρονα τον ίδιο αριθμό μελών, με τα αντίστοιχα σώματα των Δήμων και  Περιφερειών και αυτοί οι κληρωθέντες συγκροτούν το σώμα της Δημογεροντίας των Δήμων ή Περιφερειών. Εάν οι εκλεγέντες δεν αρκούν για την συγκρότηση σώματος ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΙΑΣ συμπληρώνονται από αναπληρωματικούς, κατά σειρά προτίμησης,  οι οποίοι δεν έχουν δικαίωμα να συμμετάσχουν στην ΓΕΡΟΥΣΙΑ.

Προτάσεις της Δημογεροντίας συζητούνται υποχρεωτικά σε καθορισμένο χρόνο  από το ανάλογο Δημοτικό Συμβούλιο ή Περιφερειακή Βουλή και αποφασίζουν σχετικά.

Τα  εκλεγμένα μέλη της Δημογεροντίας που κληρώνονται και συμμετέχουν στα Συμβουλευτικά όργανα της Αυτοδιοίκησης, εισπράττουν μία μικρή τυπική αφορολόγητη αποζημίωση.

2.Η ‹ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ› Συμβουλευτικό Σώμα ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ, το οποίο απαρτίζεται από μέλη μη επαγγελματικών συλλόγων, τα οποία εκλέγονται διαχρονικά από τους συλλόγους τους  για τον σκοπό αυτό.

 

Η <<ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ>>  λειτουργεί σε Δήμους και Περιφέρειες με μέλη αντίστοιχα ισάριθμα των Δημοτικών Συμβουλίων και της Περιφερειακής Βουλής. Τα εκλεγμένα μέλη των Συλλόγων απαρτίζουν το σώμα <<ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ>> κάθε Δήμου και Περιφέρειας, από  το οποίο κληρώνονται ισάριθμα μέλη  με τα Δημοτικά Συμβούλια και τις Περιφερειακές Βουλές και αποτελούν  το σώμα <<ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ>>

Αποφάσεις   του σώματος ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ του Δήμου  ή της Περιφέρειας  συζητούνται υποχρεωτικά σε καθορισμένο χρόνο  από το ανάλογο Δημοτικό Συμβούλιο, ή Περιφερειακή Βουλή, σώματα που είναι αρμόδια για να αποφασίζουν σχετικά.

Τα  εκλεγμένα μέλη της <<Εκκλησίας Εθελοντών>>  και οι κληρωθέντες του σώματος ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ δεν εισπράττουν καμία αποζημίωση και δεν πρέπει να αποζημιώνονται από τους Συλλόγους.

Δεν  μπορεί να είναι μέλη της <<Εκκλησίας Εθελοντών>> εκλεγμένα άτομα, τα οποία συμμετείχαν στη διοίκηση πολιτικών κομμάτων, της αυτοδιαχείρισης και της διοίκησης του Κράτους.

Οι  κληρωμένοι εκλέκτορες της <<ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΙΑΣ>> του Δήμου ή της Περιφέρειας  και οι κληρωμένοι εθελοντές του σώματος << ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ>> του Δήμου ή της Περιφέρειας  σε κοινή συνεδρία τους απαρτίζουν το σώμα της ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ, του Δήμου ή  της Περιφέρειας, το οποίο υλοποιεί διαδικαστικά κοινές αποφάσεις της ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΙΑΣ και της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ.

Η ΓΕΡΟΥΣΙΑ μπορεί να αναπέμπει κάθε Νομοσχέδιο ή Νόμο ή απόφαση που ψήφισε η Περιφερειακή Βουλή ή το Δημοτικό Συμβούλιο με σχετικό αιτιολογικό στο οποίο θα πρέπει να διακρίνεται π.χ.  η ζημιά σε ομάδες πολιτών ή του συνόλου ή η αδικαιολόγητα χαριστική πράξη προς συγκεκριμένα άτομα ή εταιρείες.

Η τελική ψήφιση ενός  παραπεμφθέντος από την Γερουσία νόμου ή νομοσχεδίου ή απόφασης, μπορεί να γίνει από κοινού και με πλειοψηφία 66% του συνόλου των μελών της Περιφερειακής Βουλής ή του Δημοτικού Συμβουλίου.

 

 

 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ

Ο Εθελοντισμός ουσιαστικά επιτρέπει την ανάπτυξη της κοινωνίας με ένα διαφορετικό τρόπο.Ενισχύει την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, την ενεργό συμμετοχή του πολίτη και την εμπιστοσύνη. Το ατομικό <<ΕΓΩ>> δίνει τη θέση του, στο συλλογικό <<ΕΜΕΙΣ>>.Βέβαια Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΛΑΘΟΣ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΜΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΨΑΜΕ ΑΦΕΛΩΣ ΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ.

Με την ομαδικότητα έχω μία κοινωνική δύναμη η οποία δραστηριοποιείται εθελοντικά για να καλύψει τις ελλείψεις της κοινωνίας και του Κράτους.Τις ελλείψεις αυτές δημιουργεί η στενότητα πόρων, η ανικανότητα των διαχειριστών, οι μεροληπτικές πράξεις της εξουσίας.

 

<<Ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΣΥΝΔΥΑΖΕΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΤΗΝ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ ΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ>>.