Της Χριστινας Δαμουλιανου
Στον απόηχο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ στην Αθήνα γίνεται περισσότερο επίκαιρη η επισήμανση ότι τα κοινωνικά θέματα αποκτούν όλο και περισσότερο στρατηγική σημασία για τις εταιρείες και ότι η ένταξη της ανάλογης ευαισθητοποίησης στην εταιρική στρατηγική τους αποκτά υψηλή προτεραιότητα. Μπορεί, βέβαια, να θεωρηθεί ακραίο -και όντως είναι- το ότι ένα πρόβλημα κοινωνικό -και όχι μόνο-, θα πρέπει μια εταιρεία να το εντάξει στις πολιτικές ευαισθητοποίησής της. Ο λόγος είναι ότι, στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή «οι εταιρείες, όπως και τα στελέχη, καθυστερήσουν να το αντιληφθούν είτε αμφισβητήσουν τη σημασία και τις συνέπειες των κοινωνικοπολιτικών θεμάτων της εποχής μας στις επιχειρήσεις τους, τότε θα το μετανιώσουν».
Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει η πρώτη για το 2006 τριμηνιαία έρευνα της παγκόσμιας εταιρείας Συμβούλων McKinsey, Οπως προκύπτει, η πλειονότητα των στελεχών αναγνωρίζει ότι ο ρόλος των εταιρειών, ασφαλώς, δεν σταματά στη μεγιστοποίηση των αποδόσεων προς τους επενδύτες – «έστω κι αν αυτό από μόνο του είναι πολύ σημαντικό». Το πλέον εκπληκτικό εύρημα είναι ότι θεωρούν τις ανησυχίες για το περιβάλλον, το offshoring, την προστασία των προσωπικών δεδομένων, την ασφάλεια των φαρμακευτικών προϊόντων και άλλα ευαίσθητα θέματα πιθανές απειλές και, με κάθε ειλικρίνεια, παραδέχονται ότι οι εταιρείες τους τα θέματα αυτά δεν τα χειρίζονται ικανοποιητικά.
Υπογραμμίζουν, μάλιστα, ότι ενώ τα «λόμπι πίσω από κλειστές πόρτες» είναι παλιά ιστορία για τις εταιρείες, αντιθέτως, υπάρχει έλλειψη οιουδήποτε ακτιβισμού εκ μέρους των εταιρειών στην αρένα των πολιτικοκοινωνικών θεμάτων και ότι η έλλειψη αυτή είναι «ορατή διά γυμνού οφθαλμού».
Αυτό που αλλάζει, λοιπόν, για τις εταιρείες είναι η λίστα των συμβαλλομένων με τους οποίους έχουν συνάψει το «κοινωνικό συμβόλαιό» τους. Στο οποίο εκτός από τους άμεσους (καταναλωτές, εργαζόμενους, νόμους του κράτους και επενδύτες) προστίθενται πλέον σταθερά, ως καινούργιοι συμβαλλόμενοι, οι κοινότητες εντός των οποίων λειτουργούν τα ΜΜΕ, οι ακαδημαϊκοί και ο τομέας των μη κερδοσκοπικών κοινωνικών φορέων.
Το νέο αυτό διευρυμένο «κοινωνικό συμβόλαιο» όχι μόνο το χαρακτηρίζει η ρευστότητα, αλλά και διαχωρίζεται σε «επίσημο» και «ανεπίσημο». Μόνο, που η παραβίαση των όρων του -έστω- ανεπίσημου κοινωνικού συμβολαίου, αφενός μπορεί να οδηγήσει στην προοδευτική μετάθεση των «ανεπίσημων» όρων του προς το «επίσημο συμβόλαιο» -που ως γνωστόν είναι η νομοθεσία- αλλά μπορεί και να προκαλέσει σοβαρή ζημιά στη φήμη της εταιρείας και να επηρεάσει δραστικά τη ζήτηση των καταναλωτών για τα προϊόντα της.
Ο ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΝΙΩΘΟΥΝ ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ!
Μπορεί οι άνθρωποι που είναι κοινωνικά και πολιτικά δραστήριοι και διεκδικητικοί να μην πετυχαίνουν πάντα αυτό που θέλουν, όμως ο ακτιβισμός τους αυτός έχει ευεργετική επίδραση στην ψυχολογία τους και τους κάνει πιο ευτυχισμένους, σύμφωνα με μια νέα γερμανο-αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Είτε πρόκειται για διαδηλώσεις, είτε για την αποστολή επιστολών διαμαρτυρίας σε κυβερνήσεις και άλλους φορείς, είτε για ατελείωτες συσκέψεις με ομοϊδεάτες, ο πολιτικο-κοινωνικός ακτιβισμός, παρά τις αναπόφευκτες δυσκολίες και τις απογοητεύσεις του, φαίνεται πως έχει τη δύναμη να «φτιάχνει» το κέφι και την ψυχική διάθεση των ακτιβιστών, σύμφωνα με την έρευνα.
Η μελέτη, κατά πάσα πιθανότητα η πρώτη του είδους της διεθνώς που διερευνά αν υπάρχει σχέση ανάμεσα στην πολιτική δραστηριοποίηση και στο αίσθημα προσωπικής ευτυχίας και ικανοποίησης, έγινε από την ψυχολόγο Μάλτε Κλαρ του γερμανικού πανεπιστημίου του Γκέτινγκεν και τον ψυχολόγο Τιμ Κάσερ του αμερικανικού κολλεγίου Νοξ, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Political Psychology” (Πολιτική Ψυχολογία), σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν».
Η έρευνα έδειξε ότι τα άτομα που είναι τα πιο πρόθυμα να πάνε σε μια διαδήλωση, είναι γενικά τα πιο χαρούμενα και αισιόδοξα στη ζωή τους. Γενικά, οι ακτιβιστές εμφανίζονται πιο «ζωντανοί» και νιώθουν πιο «πλούσια» την καθημερινότητά τους σε σχέση με όσους απλώς παραπονιούνται για το…μενού στα εστιατόρια και βλέπουν τις διαδηλώσεις από την τηλεόραση.
Η μελέτη έρχεται να ανατρέψει την καθιερωμένη αντίληψη ότι η ευτυχία συνδέεται μόνο με την άνετη ζωή και την υλική ευημερία. Ο ακτιβισμός δίνει ένα νόημα στη ζωή πολλών ανθρώπων, καθώς επίσης τους επιτρέπει να συσχετιστούν συναισθηματικά με άλλους ανθρώπους, και γι’ αυτούς αυτά μετράνε περισσότερο, σύμφωνα με τους ερευνητές.
ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΚΤΙΒΙΣΤΗ
δέκα βασικούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να εκφραστεί η δράση του πνευματικού ακτιβιστή.
1) Ο Ακτινοβόλος
Ο Ακτινοβόλοι ακτιβιστές διακρίνονται από την ακτινοβολία (διάχυση) της αγάπης, της επούλωσης , και της μεταμορφωτικής ενέργειας, έξω στον κόσμο.. Φέρνουν την ηρεμία και το Φως στο σκοτάδι. Το έργο αυτό είναι πολύ σημαντικό στον κατακερματισμένο, βίαιο και αγχωτικό πολιτισμό μας.
2) Ο Οραματιστής
Αυτοί οι άνθρωποι είναι η κινητήριος δύναμη, οι εμπνευστές νέων σχεδίων που φέρνουν οφέλη στον κόσμο. Ασχολούνται σοβαρά να φέρουν την αλλαγή στις κοινωνικές και πολιτικές δομές. Έχουν οράματα για το πώς μπορεί να είναι ένας νέος κόσμος και έχουν δεσμευτεί στην υλοποίησή τους.
3) Ο Στρατευμένος
Οι Στρατευμένοι Εργάζονται σε οργανώσεις παλαιού τύπου και διακριτικά προσπαθούν να εισαγάγουν νέους τρόπους θεώρησης του κόσμου, χωρίς πολύ έντονους κραδασμούς. Υπάρχει μεγάλη αντίσταση στην αλλαγή , από πολλούς ανθρώπους, που πρέπει να υπερνικηθεί.
4) Ο Κήρυκας
Οι κήρυκες Ακτιβιστές θεραπεύουν μέσα από τη δύναμη του προφορικού λόγου .Μπορούν να εμφυσήσουν στους ανθρώπους ότι η αλλαγή είναι δυνατή. Ο ρόλος τους είναι να μας εμπνεύσουν να σκεφτούμε και να δράσουμε με νέους τρόπους.
5) Ο Καινοτόμος
Όπως ένας Jung ή Αϊνστάιν ή Ken Wilber. Οι καινοτόμοι ακτιβιστές φέρνουν μια εντελώς νέα προοπτική, ένα νέο πρότυπο για τη ζωή . Μπορούν να μας εμπνεύσουν για να ανοιχτούμε σε εναλλακτικούς τρόπους σκέψης, δράσης και αντίληψης του κόσμου.
6) Ο Ερευνητής
Ο ρόλος του ακτιβιστή-ερευνητή είναι να εξερευνήσει την σκοτεινή πλευρά της ζωής, για να φέρει ό, τι είναι απωθημένο ή κρυμμένο στην επιφάνεια, έτσι ώστε να κατανοηθεί κι να «απολυμανθεί» από το φως της συνειδητότητας.
7) Ο Εκπαιδευτής
Οι εκπαιδευτές Ακτιβιστές αναλάβουν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να δουν τον κόσμο με καθαρά μάτια , να γνωρίσουν το νέο πρότυπο που αναδύεται και να συνειδητοποιήσουν τη βαθύτερη γνώση που βρίσκεται μέσα μας. Πολλοί εκπαιδευτικοί εργάζονται για να μας υπενθυμίσουν ότι, «πολλά από όσα πιστεύουμε ότι είναι αλήθεια είναι ψευδή, και πολλά από όσα νομίζουμε ψευδή είναι πραγματικά»!
8) Ο Διαδηλωτής
Ο διαδηλωτής βγαίνει έξω στους δρόμους, ως εκφραστής της βάσης και υπερασπίζεται ενεργά τις πανανθρώπινες αξίες και τα δικαιώματα . Αυτή η κατηγορία μπορεί να διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο , αν μπορέσει να αποκτήσει συνειδητή και συντεταγμένη μαζικότητα .
9) Ο Αφυπνιστής
Η δουλειά του ακτιβιστή-αφυπνιστή δεν είναι να κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται πιο ήρεμοι και πιο άνετα – αυτός είναι ο ρόλος του Ακτινοβόλου. Αντίθετα, κάνουν το καλύτερό τους για να μας ταρακουνήσουν από το λήθαργό μας, έτσι ώστε να κάνουμε περισσότερα για να βοηθήσουμε να αναδυθεί μια νέα κουλτούρα . Λειτουργούν σαν ξυπνητήρια με σκοπό να μας σπρώξουν στην ανάληψη δράσης και να μην εγκαταλείψουμε την τύχη μας στα χέρια των δυναστών.
10) Ο Αντιστασιακός
Από όλα τα πολλά μονοπάτια στη διάθεση του ακτιβιστή, αυτό του αντιστασιακού είναι το πιο ηρωικό και απαιτεί το μεγαλύτερο θάρρος για να το επιλέξετε. Αναπόδραστα απαιτεί την προθυμία να θυσιάσετε την προσωπική σας άνεση και ασφάλεια καθώς ο ρόλος περιλαμβάνει συνήθως την αναμέτρηση με ολοκληρωτικά καθεστώτα, μια δραστηριότητα η οποία πάντοτε οδηγεί σε μακροχρόνιες