Πολιτικός λόγος που αφορά πρωτοβουλίες μεταρρύθμισης (επιχειρηματικότητα, απελευθέρωση υγιών δυνάμεων, άρση εμποδίων επενδύσεων κ.ά.) και μεγάλες αλλαγές που χρειάζονται άμεσα στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης (γραφειοκρατία, διαφθορά, απονομή δικαιοσύνης), δεν μπορεί να υλοποιηθεί από τα στρατευμένα μέλη ή φίλους των μαζικών κομμάτων, γιατί κάθε δημόσια υπεύθυνη πράξη χρειάζεται έμπειρους μελετημένους σχεδιασμούς και χρήσιμα αποτελέσματα.
֯ Τι σημαίνει άρση της γραφειοκρατίας από την ίδρυση μιας νέας επιχείρησης μέχρι τη διεκπεραίωση μιας απλής εργασίας του πολίτη, π.χ. στην εφορία.
֯ Τι σημαίνει πάταξη της διαφθοράς αν πιαστεί δημόσιος λειτουργός να χρηματίζεται;
֯ Τι σημαίνει γρήγορη απονομή δικαιοσύνης που «φρενάρει» τις ξένες επενδύσεις;
֯ Ποιος είναι ο στόχος επενδύσεων για το πρώτο εξάμηνο διακυβέρνησης και τι σημαίνει απελευθέρωση των εκκρεμούντων επενδυτικών σχεδίων;
֯ Τι σημαίνει ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και έμφαση κινητροδότησης του υγιούς επιχειρείν;
֯ Τι σημαίνει μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και μείωση του ΦΠΑ σε συγκεκριμένους κλάδους αιχμής, π.χ. εστίαση;
֯ Τι σημαίνει δημιουργώ προϋποθέσεις για επαναπατρισμό της νέας γενιάς που έχει αναζητήσει επαγγελματική προοπτική εκτός Ελλάδος;
֯ Τι σημαίνει, συγκεκριμένα, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στην Ελλάδα και πώς θα γίνει;
֯ Τι σημαίνει πρακτικά απελευθέρωση επενδύσεων;
֯ Τι σημαίνει δημόσιο πανεπιστήμιο;
֯ Τι σημαίνει και πως θα λειτουργεί η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας;
֯ Τι σημαίνει βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και πώς αλλάζει η σημερινή αδιέξοδη σχέση εργαζομένων / συνταξιούχων;
Υποπτεύομαι όλα αυτά τα ερωτηματικού τύπου «τι σημαίνει» είναι ανάγκη να υπάρχουν στο μυαλό και στη σκέψη κάθε πολιτικού κόμματος που φιλοδοξεί να κυβερνήσει τον τόπο με σύνεση και μετριοπάθεια, στρατηγικό στόχο, όραμα, τόλμη και ικανή διαχείριση από ανθρώπους που έχουν όρεξη και έχουν κάτι να επιδείξουν στον πρότερο εργασιακό τους βίο.
Αλλά αυτοί οι άνθρωποι για να συνεισφέρουν στα κοινά πρέπει ή η ίδια η κοινωνία να τους δώσει την ευθύνη, αν και δεν ανήκουν σε κόμματα.
Δυστυχώς, όμως, οι τελευταίοι δεν είναι από αυτούς που στελεχώνουν σήμερα τα κόμματα. Καθώς αυτοί που τα στελεχώνουν βλέπουν τα κόμματα περισσότερο ως εφαλτήρια ανάδειξής τους σε δημόσιες θέσεις και αξιώματα και όχι ως εργαστήρια παραγωγικής δουλειάς για το συλλογικό συμφέρον της κοινωνίας.
Αυτό όμως δεν φαίνεται να αλλάζει εδώ και χρόνια και είναι αυτό τελικά που έκανε τον Ροΐδη να πει «η Αγγλία έχει τις ομίχλες της, η Αίγυπτος τις μύγες της και η Ελλάδα τους ΄Ελληνες.
Αλλά η Κοινωνική Καινοτομία συμπληρώνει «ΝΑΙ αλλά τώρα οι ΄Ελληνες ΞΕΡΟΥΝ».