“Δεν υπάρχει τίποτε δωρεάν για μια κοινωνία, ΠΕΡΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. Η δωρεάν παιδεία όταν εξαγγέλεται από τον ηγέτη για όλους, περιβάλλει τον εαυτό του με μεγαλοπρέπεια και τους υπηκόους με άδικη φορολογία. Δεν είναι ηθικό άποροι πολίτες να πληρώνουν σπουδές παιδιών εύπορων οικογενειών Η δωρεάν παιδεία σκλαβώνει τα ιδρύματα στην κρατική εξουσία, από την οποία εξαρτά αποκλειστικά τα οικονομικά της. ΟΧΙ στη δωρεάν παιδεία ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Η κοινωνική ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ προτείνει:
Δωρεάν παιδεία (βιβλία, δίδακτρα) θα έχουν τα παιδιά των οποίων το οικογενειακό εισόδημα των γονιών τους είναι κάτω από ένα επίπεδο το οποίο καθορίζει η εκάστοτε Κυβέρνηση.
Δωρεάν σίτιση και διαμονή δικαιούνται όλοι οι άποροι φοιτητές και άλλες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Τα Πανεπιστήμια θα ελαφρύνουν το κόστος λειτουργίας τους με ανάλογα έσοδα από δίδακτρα.
ΠΕΡΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ
Στο Δημοτικό οι δάσκαλοι δεν είναι ηθικό να έχουν αυτοσκοπό την εκμάθηση στους μαθητές της διδακτέας ύλης που αναγράφουν τα βιβλία τους.
Στόχος παράλληλα είναι η διαπεδαγώγηση ενάρετων νέων.
Η αρετή δεν διδάσκεται από τα βιβλία.
Η αρετή διαμορφώνει χαρακτήρες στην πράξη.
Η κοινωνική ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ προτείνει:
Να εμπιστευτούμε τους δάσκαλους, οι οποίοι με ανάλογη εκπαίδευση πρέπει να γίνουν και παιδαγωγοί.
Κάθε εβδομάδα οι δάσκαλοι να έχουν τουλάχιστον οκτώ (8) ώρες ελεύθερο πρόγραμμα αγωγής των νέων.
Από τις δράσεις και τα αποτελέσματα της ελεύθερης αγωγής θα αξιολογούνται κυρίως οι δάσκαλοι:
ΠΕΡΙ ΑΣΥΛΟΥ
Τα Πανεπιστήμια πρέπει να γίνουν οι ναοί όχι μόνο της μάθησης, αλλά και της δημιουργίας υπεύθυνων χαρακτήρων.
Η κοινότητα μέσα στο Πανεπιστήμιο δεν μπορεί να επηρεάζεται ασύδοτα από όποιον υπησέρχεται μέσα σε αυτή.
Η κοινωνική ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ προτείνει.
Σε όλες τις εισόδους των Πανεπιστημίων πρέπει να υπάρχουν ελεγχόμενες διαβάσεις.
Μόνο με την ηλεικτρονική κάρτα που πρέπει να εφοδιάζεται ο κάθε φοιτητής ανοίγει η είσοδος για να εισέλθει ή να εξέλθει.
Τότε θα υπάρξει ένα πραγματικό άσυλο ιδεών των ιδίων των φοιτητών.
ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ «ΙΔΙΩΤΙΚΑ» ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ;
1.Κατηγορίες Πανεπιστημίων
1.1 Κρατικά και μη-κρατικά
Η πρώτη διάκριση των πανεπιστημίων γίνεται με βάση τον φορέα τους σε κρατικά όπου ανήκουν στο δημόσιο και μη-κρατικά που μπορεί να ανήκουν σε άλλους φορείς όπως τοπική αυτοδιοίκηση (νομαρχίες και δήμοι), εκκλησία, ιδρύματα, κληροδοτήματα και φυσικά ιδιώτες.
1.2 Με δίδακτρα ή χωρίς δίδακτρα
Oλα τα παραπάνω είδη πανεπιστημίων μπορεί να έχουν ή να μην έχουν δίδακτρα για τους φοιτητές τους.. Άρα η ύπαρξη ή μη διδάκτρων δεν καθορίζει το αν το πανεπιστήμιο είναι δημόσιο ή όχι.
1.3 Κερδοσκοπικά ή Μη-Κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια
Όλα σχεδόν τα πανεπιστήμια που γνωρίζουμε οι περισσότεροι είναι μη-κερδοσκοπικά.
Όλα τα κορυφαία πανεπιστήμια, είναι εξαιρετικά σε αυτό που κάνουν και αυτό συμβαίνει γιατί δεν έχουν ως στόχο τους το κέρδος. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα ζημιογόνα. Καθώς δεν είναι κερδοσκοπικά δεν μπορεί να βάλει τα χρήματα αυτά στην τσέπη του κάποιος μέτοχος.
Όταν λοιπόν καταφέρνουν να έχουν πλεονάσματα, δηλαδή περισσότερα έσοδα από έξοδα και κέρδη θα πρέπει να επανεπενδυθούν στο πανεπιστήμιο. Όλα.
- Τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια (κερδοσκοπικά)
Η παγκόσμια εμπειρία έχει δείξει ότι όπου επιχειρήθηκε το πείραμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων με κερδοσκοπικό χαρακτήρα, ως μια κανονική επιχείρηση δηλαδή, αυτά απέτυχαν: άνοιξαν πολλά με το που επιτράπηκαν και έκλεισαν τα περισσότερα από αυτά, ενώ εκείνα που έμειναν είναι λίγα και άγνωστα με ασήμαντη παραγωγή επιστημόνων ή γνώσης.
Πλήθος ιδιωτικών κερδοσκοπικών πανεπιστημίων που κλείνουν σε αναπτυγμένες χώρες λόγω διαφθοράς ή οικονομικής αποτυχίας.
Μιλάμε όμως εύκολα για €100 εκατομμύρια για την δημιουργία ενός υποτυπώδους πανεπιστημίου σύμφωνα με τα διεθνή αλλά και ελληνικά δεδομένα.
Η Διεθνής Εμπειρία
Ακούμε ότι «τα ιδιωτικά πανεπιστήμια υπάρχουν σε όλο τον κόσμο εκτός από την Ελλάδα». Αυτό είναι ανακριβές και μάλιστα στις χώρες που είναι πιο αναπτυγμένες και πιο γνωστές σε μας.
Τα κερδοσκοπικά πανεπιστήμια υπάρχουν, αλλά είναι κατά κανόνα άγνωστα, με λίγους φοιτητές, κακό επίπεδο σπουδών, λίγα τμήματα.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Σε ειδική εφημερίδα (Εφημερίδα Διοίκησης) υποχρεωτικά δημοσιεύονται όλες οι Διοικητικές Αποφάσεις περιληπτικά.
Η περιληπτική έκδοση της εφημερίδας της Διοίκησης εκδίδεται μηνιαία για άμεση ενημέρωση της κοινωνίας, η οποία αναρτάται σε εμφανή χώρο, σε όλα τα κοινοτικά γραφεία, τα Δημαρχεία, τις έδρες Περιφερειών και Αντιπεριφερειών, τα ΚΕΠ και τα κατά ύλη γραφεία των φορέων του Κράτους.
Οι εφημερίδες της Διοίκησης αναρτώνται σε ειδική ιστοσελίδα, με το πλήρες περιεχόμενο των Νόμων και πάσης φύσεως Διοικητικών Διατάξεων.
Η ισχύς των αποφάσεων αρχίζει από την ημέρα δημοσίευσή τους στην εφημερίδα Διοίκησης.
Παράλληλα με τις ίδιες διαδικασίες και όρους κάθε Περιφέρεια εκδίδει αντίστοιχα την εφημερίδα Διοίκησης Περιφέρειας για αποφάσεις που αφορούν Κοινότητες – Δήμους – Περιφέρεια.
Οι πάσης φύσεως Σύλλογοι είναι υποχρεωμένοι να αναρτούν στο Διαδίκτυο τις αρχαιρεσίες τους και πληροφορίες για τα πεπραγμένα τους.
ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΔΙΚΑΙΟΥ
Το κράτος είναι Υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, οι οποίες προσφέρονται άλλοτε στο ΣΥΝΟΛΟ της κοινωνίας και άλλοτε σε ομάδες της κοινωνίας, αρκετές όμως φορές εις βάρος άλλων κοινωνικών ομάδων.
Η δίκαιη πρόβλεψη κάθε νόμου να αντισταθμίζει τα οφέλη μερικών πολιτών από τους νόμους με την ταυτόχρονη αποκατάσταση από τους ίδιους νόμους, των ζημιωθέντων πολιτών, μπορεί να καθιερωθεί μόνο όταν σε κάθε νόμο κατά την περίοδο προετοιμασίας του, λαμβάνουν μέρος άμεσα οι πολίτες, σε συνεργασία με τους πολιτικούς αντιπροσώπους τους, για να επιτυγχάνεται με τους νόμους η Αποκατάσταση μιας ισόρροπης λειτουργίας της κοινωνίας, η Αναγνώριση των όσων προσφέρει ο κάθε πολίτης και η Ανταπόδοση των όσων προσφέρουν οι πολίτες.
Αναλυτικότερα, άλλα ενδεικτικά, αναδεικνύουμε ΝΕΕΣ εφαρμοστικές αρχές της κοινωνίας, όπως ׃
Α) Για την ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
- Κάθε πολίτης, ο οποίος βλάπτεται από προϊόντα ή τη λειτουργία αυτών, υποχρεώνει τον δημιουργό του προϊόντος σε άμεση αποζημίωση για έξοδα αποκατάστασης και επαναφοράς στον πρότερο βίο, ως και τις απώλειες προσδοκούμενων εσόδων των κληρονόμων σε ολική αναπηρία ή θάνατο.
Το επιστημονικό πόρισμα και αποζημίωση πρέπει να πιστοποιούνται εντός τριμήνου.
- Δραστηριότητες επαγγελματικές και μη, οι οποίες απαξιώνουν ή καταστρέφουν άλλες δραστηριότητες, υποχρεώνονται να προβλέπουν τις ζημίες που προξενούν και να αποκαθιστούν τις ζημίες τρίτων, διαφορετικά αυτεπάγγελτα η κοινωνία ή μετά από καταγγελία πολίτη, να αποκαθιστά εντός τριμήνου τη ζημία και την αποκατάσταση αυτής.
- Απόκρυψη πληροφόρησης του πολίτη, ακυρώνει την κυκλοφορία του προϊόντος και πράξεις πολιτών οι οποίοι διά της απόκρυψης πλούτισαν εις βάρος άλλων πολιτών.
- Αναληθής πληροφόρηση ακυρώνει τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε και αποζημιώνει όσους εθίγησαν από αυτή.
- Κρατικές ή κοινωνικές δραστηριότητες των οποίων τα οικονομικά αποτελέσματα δεν έχουν μετρηθεί και δεν έχει καθορισθεί ο τρόπος κάλυψής τους και μεσοπρόθεσμα δεν είναι οικονομικά ωφέλιμες, είναι ΑΚΥΡΕΣ και αν εφαρμοσθούν. Οι υπεύθυνοι αποπέμπονται παντοτεινά από δημόσιο λειτούργημα και υποχρεούνται σε αποζημιώσεις στο μέτρο του δυνατού.
- B) Για την ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΗ
- Οι νόμοι να δίνουν την δυνατότητα σε ομάδες πολιτών να ανταγωνίζονται με ισοδύναμους όρους, τον έναν ισχυρό, σε οικονομικές και κοινωνικές δράσεις.
- Ο πολίτης δικαιούται αποζημίωσης όταν ζημιώνεται από την εφαρμογή νόμων, οι οποίοι ευνοούν εις βάρος του άλλους πολίτες.
- Οι Δημόσιες ή Κοινωνικές Υπηρεσίες δεν μπορούν για τις πράξεις τους, να επικαλεσθούν ΑΓΝΟΙΑ νόμου και ο πολίτης άγνοια του Συντάγματος.
Για τον λόγο αυτό, οι Κρατικές ή Κοινωνικές Υπηρεσίες υποχρεούνται σε αποζημίωση για όποια ζημία άμεσα ή έμμεσα προξένησαν στον πολίτη από αμέλεια ή άγνοια νόμων.
Τα υπεύθυνα άτομα, τέτοιων πράξεων παύονται διά παντός από το δημόσιο λειτούργημα και μπορούν να εργάζονται μόνο στον ιδιωτικό τομέα.
- Οι κρατικές και κοινωνικές υπηρεσίες δεν μπορούν να έχουν τίποτε κρυφό από μερικούς ή όλους τους πολίτες.
Δημοσιεύουν σε εύκολα προσβάσιμα σημεία, κάθε απόφαση μικρής και τοπικής ή μεγάλης και περιφερειακής ή κρατικής εμβέλειας, ώστε όλοι οι πολίτες να έχουν τη δυνατότητα της ΑΜΕΣΗΣ πληροφόρησης.
- Οι μικρές τοπικές, μεγαλύτερες περιφερειακές και κρατικές υπηρεσίες της αυτοδιοίκησης και του κράτους υποχρεούνται σε «λογιστική τήρηση βιβλίων», για τις ενέργειές τους (όπως ο ιδιώτης) και ετησίως δημοσιεύουν ΥποΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥΣ πίνακες από τους οποίους ο πολίτης μπορεί να λάβει γνώσεις για κάθε κατάστημα υπηρεσίας, τα οικονομικά έσοδα και τις κοινωνικές προσφερόμενες υπηρεσίες και τις δαπάνες λειτουργίας του καταστήματος.
Μόνο έτσι το κράτος και η αυτοδιοίκηση μπορούν να διοικούνται με κριτήρια ωφελιμότητας για τον πολίτη, ο οποίος θα έχει τα στοιχεία να κρίνει.
- Η φορολόγηση μπορεί να γίνει δίκαια όχι μόνο συνολικά αλλά κατά άτομο, μόνο όταν καταγράφεται η ροή κάθε προϊόντος και του χρήματος αναλυτικά και διαρκώς.
Υπάρχει η επιστήμη στη λογιστική που λέγετα ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗ, η εφαρμογή της οποίας πρέπει να γενικευθεί. Μόνο τότε το κράτος μπορεί να γνωρίζει την αλήθεια και μόνο τότε μπορεί να είναι αμερόληπτο στον καθένα πολίτη και μόνο τότε μπορεί να είναι δίκαιο, γιατί θα γνωρίζει ποιοι πολίτες έχουν ανάγκη ιδιαίτερης κοινωνικής υποστήριξης.
Γ) Για την ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ
1) ΄Ολοι οι νόμοι μαζί είναι ένα νομικό πλέγμα, το οποίο ονομάζουμε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
΄Ολοι οι πολίτες έχουν μέσα τους μια κοινή αίσθηση δίκαιης συμπεριφοράς, την οποία ονομάζουμε ΔΙΚΑΙΟ.
Οι νόμοι της δικαιοσύνης συχνά δεν ανταποκρίνονται στο κοινό αίσθημα δικαίου.
Σε αυτή την περίπτωση οι νόμοι ή πρέπει να καθίστανται ανίσχυροι ή να τροποποιούνται.
Ποιος όμως θα κρίνει τους νόμους και θα αποφασίζει σχετικά με αυτούς.
Σίγουρα οι ΔΙΚΑΣΤΕΣ.
Για να μπορούν οι δικαστές να αποφασίζουν και σύμφωνα με τους νόμους και σύμφωνα με το κοινό αίσθημα δικαίου, δεν πρέπει ως άτομα να εξαρτώνται από αυτούς που συντάσσουν τους νόμους. Επιβάλλεται σε όλο τον επαγγελματικό τους βίο να αξιολογούνται από τους πολίτες, τους συναδέλφους και το σύνολο των πολιτικών αντιπροσώπων με ένα απλό και καθολικό σύστημα αξιολογησής τους και να συναποφασίζουν με εκλεγμένους πολίτες, για σημαντικές δικαστικές αποφάσεις.
2) Η δημιουργία ενός νόμου, επηρεάζει τη ζωή πολλών πολιτών.
Πριν δημιουργηθεί ένας νόμος, οι πολίτες πρέπει να έχουν συμμετοχή με προτάσεις τους και στις οποίες προτάσεις τους, υποχρεωτικά πρέπει να υπάρχουν απαντήσεις θετικές ή αρνητικές από τους πολιτικούς αντιπροσώπους, αλλά σε κάθε περίπτωση ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ απαντήσεις.
3) Παράδοση είναι το τεχνικοπνευματικό απόθεμα ενός λαού που στο βάθος αιώνων ο λαός το διατηρεί και το προσαρμόζει, για να ανταποκρίνεται και να επιβιώνει στις κάθε φορά, νέες συνθήκες..
Η «ΠΑΡΑΔΟΣΗ» ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑΧΤΗΣ, ΑΛΛΑ Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΦΛΟΓΑΣ.
Αυτή την Παράδοση της τέχνης, του πνεύματος, της συμπεριφοράς κλπ., πρέπει να αναδεικνύει το κράτος και η αυτοδιοίκηση, τονίζοντας την ιδιαιτερότητα του λαού, η οποία όταν έρχεται σε επαφή με άλλους λαούς, ανταλλάσσονται ωφέλιμα πράγματα και έτσι μπορεί να βελτιώνεται ο κόσμος.
Στα σχολεία, πρέπει να διδάσκεται η Παράδοση.
Στους νόμους, πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν η Παράδοση.
Στην κοινωνική ζωή, πρέπει να αναδεικνύεται η Παράδοση.
΄Ετσι οι λαοί αυτοπροσδιορίζονται στην πράξη και τότε θα κάνουν χρήσιμες συναλλαγές και σεβαστές συγκρίσεις, ακυρώνοντας κάθε πράξη επιβολής ο ένας στον άλλο.
4) Σεβαστές και αδέκαστες ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ να διαχειρίζονται ψηφοφορίες των πολιτών με σκοπό να αποδίδουν πολύ σημαντικά και τιμητικά βραβεία σε πολίτες για την συμπεριφορά τους.
- Για τον σεβασμό και ευγένεια.
- Για την αμεροληψία και την αλληλεγγύη.
- Για την συνέπεια και την αρετή.
- Για την εγκράτεια και την ευεγερσία.
Αυτοί οι βραβευθέντες θα τυγχάνουν ιδιαίτερης τιμής σε κάθε κοινωνική εκδήλωση και η κοινωνία θα τους παρέχει για αναγνώρισή τους δικαιώματα και ευκαιρίες για δράσεις σχετικές με τη βράβευσή τους (ομιλίες, παρουσιάσεις, σε συζητήσεις TV και ράδιο, σχολικές επισκέψεις κλπ.).
5) Ο πολίτης σύμφωνα με τις συνθήκες που ζει σε μια κοινωνία μπορεί να αναδείξει την προσωπικότητά του στο επάγγελμά του. Πολλοί πολίτες όμως έχουν ταλέντο που δεν έχει σχέσει με το επάγγελμά τους.
Η ανάδειξη του ταλέντου των πολιτών τον ελεύθερο χρόνο, πρέπει να είναι μία σημαντική μέριμνα της Πολιτείας και οργανωμένα πρέπει να στηρίζει την άσκηση του ταλέντου μέσα στον ελεύθερο χρόνο καθενός.
6) Οι συνταξιούχοι είναι φορείς συσσωρευμένης γνώσης από την κοινωνία και το επάγγελμα με το οποίο δραστηριοποιήθηκαν.
Η γνώση αυτή γίνεται συνήθως χρήσιμη για τα παιδιά τους συνήθως.
΄Όμως η γνώση αυτή είναι χρήσιμο να γίνεται χρήσιμη και για όλη την κοινωνία.
Η Πολιτεία πρέπει να αναγνωρίσει, ότι χρειάζεται τους γέροντες, τις γνώσεις τους και τη σοφία τους και να μην τους έχει στο περιθώριο.
Η Πολιτεία μπορεί να ιδρύσει εκλεγμένες από τους γέροντες συμβουλευτικές επιτροπές, οι οποίες θα μπορούν να συμβουλεύουν θεσμικά και τους πολίτες και τους αντιπροσώπους τους.
7) Οι ενεργοί πολίτες, οι οποίοι δραστηριοποιούνται ανιδιοτελώς μέσα από μη επαγγελματικούς Συλλόγους, πρέπει να τους αναγνωρίσουμε την ανιδιοτέλειά τους, το ενδιαφέρον τους για την κοινωνία και την προσπάθεια των εθελοντών αυτων να καλύψουν δραστηριότητες που δεν κάνει το Κράτος.
Πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να έχουν κοινούς αντιπροσώπους των συλλόγων κατά τόπους, ώστε να συντάσσουν κοινές προτάσεις τοπικής ή κρατικής εμβέλειας, οι οποίες θα δεσμεύουν τα αντίστοιχα Κοινοβούλια ή Συμβούλια να τους απαντούν άμεσα, αιτιολογημένα, με ακρίβεια νομική και οικονομική.