Οι φόροι και η διάθεση τους πρέπει να ικανοποιούν το Δημόσιο αίσθημα και να γνωρίζει κάθε φορολογούμενος στο εκκαθαριστικό του, που πήγαν οι φόροι που πλήρωσε και μέσω του INTERNET τι συγκεκριμένες δαπάνες κάλυψαν. Οι φόροι εισπράττονται από το Κράτος, τις Περιφέρειες ή Δήμους και είναι η Άμεση Φορολογία που είναι εμφανής και επιβάλλεται συνήθως από την Νομοθετική Αρχή του Κράτους και η ΕΜΜΕΣΗ φορολογία που υπάρχει μέσα στην τιμή του προϊόντος, που πρέπει πλέον να γίνει εμφανής και να αναγράφεται ξεχωριστά σε κάθε συσκευασία. Οι φόροι, από ποιους πολίτες ή φορείς εισπράττονται και ποιο σκοπό καλύπτουν πρέπει να είναι ξεκάθαροι και πάγιοι και μόνο το ύψος αυτών μπορεί να τροποποιηθεί από την Νομοθετική Αρχή, η οποία μπορεί να επιβάλει έκτακτη φορολογία, λόγω ειδικών συνθηκών, αλλά μόνο προσωρινά. Αφορολόγητο δεν υπάρχει.
Απαλλαγή φόρων μπορεί να αποφασίζει η Νομοθετική Αρχή είτε για μικρά εισοδήματα, είτε για δημιουργούς και παραγωγούς νέων προϊόντων, είτε για επανεπένδυση κερδών στην ίδια περιοχή, είτε για κέρδη που διανέμονται σε εργαζομένους, ή ομάδες πολιτών με ειδικές ανάγκες.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ
Α) ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΚΑΛΥΨΗ ΔΑΠΑΝΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
Οι Κρατικές, Περιφερειακές και Δημοτικές υπηρεσίες εξυπηρετούν το σύνολο της κοινωνίας και οι
εργαζόμενοι τους εργάζονται για τον σκοπό αυτό. Είναι λοιπόν φυσικό τους μισθούς τους, να πληρώνει το σύνολο της κοινωνίας και μάλιστα αναλογικά ως προς το βαθμό όχλησης απασχόλησης των
υπηρεσιών αυτών, από άτομα ή επιχειρήσεις.Ένας γενικός και ελάχιστος φόρος αναλογικά επί
των εσόδων, μισθωτών και επιχειρήσεων, μπορεί να καλύπτει τους μισθούς και τις δαπάνες λειτουργίας
όλων των υπηρεσιών. Δεν μπορεί ωστόσο, να υπερβαίνει το 5% των εσόδων από κάθε πηγή.
Ο φόρος αυτός, γεννά και την αμφίδρομη σχέση πολιτών και παρεχομένων υπηρεσιών, και δίνει
εύκολα την δυνατότητα υπολογισμού των δαπανώντων υπηρεσιών, με αποτέλεσμα ο στοχευμένος αυτός φόρος να μπορεί να μειωθεί σε ένα οργανωμένο και αποτελεσματικό κράτος ή να αυξηθεί σε ένα
σπάταλο Κράτος.Οι αυξομειώσεις του φόρου αυτού μπορεί να γίνονται ανά Δήμο, Περιφέρεια και Κράτος ξεχωριστά μετά από αιτιολογική αλλά υποχρεωτική έκθεση κοινωνικών επιτροπών σε όλα τα επίπεδα. Ο φόρος αυτός δεν μπορεί να διατεθεί για άλλους σκοπούς και καταβάλλεται αυτόματα με κάθε πράξη και εκκαθαρίζεται ετησίως.
Β) ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΥΓΕΙΑ
Το Κράτος σε όλους τους πολίτες του υποχρεούται να παρέχει:
1) Επαρκείς και ασφαλείς για την υγεία πάγιες εγκαταστάσεις και εξοπλισμό, όπως Ιατρεία- Κέντρα
Υγείας – Νοσοκομεία. Οι δαπάνες κατασκευής τους επιστρέφονται στο Κράτος σε βάθος χρόνου από τα έσοδα λειτουργίας τους. Οι μονάδες υγείας λειτουργούν αυτόνομα με τιμολόγιο των υπηρεσιών της η κάθε μία, και διαχειρίζονται από Διοίκηση στην οποία συμμετέχει η Περιφέρεια ή ο Δήμος αλλά κυρίως το προσωπικό τους. Τα έσοδά τους εισπράττονται από κάθε πολίτη, ο οποίος διαθέτει ατομική καρτέλα, στην οποία καταγράφονται οι εισφορές του, που έχουν κατατεθεί σε έντοκο δεσμευμένο και εγγυημένο από το Κράτος έντοκο Τραπεζικό Λογαριασμό, από τον οποίο πληρώνει ο καθένας τις δαπάνες υγείας του. Το Κράτος καλύπτει τις ελλειμματικές καρτέλες (όταν οι δαπάνες υγείας είναι μεγαλύτερες των ει-
σφορών) και εισπράττει τις πλεονασματικές καρτέλες μετά θάνατον (όταν οι εισφορές είναι μεγαλύτερες των δαπανών υγείας).
2) Λεπτομερής και υποχρεωτική αλλά δωρεάν περιοδική προληπτική ιατρική με ενήμερο βιβλιάριο, η
οποία θα μειώσει ασθένειες, θανάτους και δαπάνες υγείας.
3) Κάλυψη δαπανών υγείας για χρόνιες ασθένειες. Η κάλυψη των δαπανών αυτών θα προέρχεται
κυρίως: 1) Από φόρους ρύπανσης της ατμόσφαιρας, νερών και εδάφους σε αυτούς που προξενούν την ρύπανση.
2) Από φόρους σε τυποποιημένα προϊόντα, τα οποία περιέχουν ουσίες που βλάπτουν την υγεία. 3) Από αποζημιώσεις του Κράτους ή των Κατασκευαστών για κακοτεχνίες που γίνονται αιτία ατυχημάτων.
4) Από μακρόχρονους χαμηλότοκους δανεισμούς του Κράτους για κατασκευές υποδομών υγείας που
αποσβένονται από τα ίδια τα ιδρύματα.
Γ) ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ – ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Οι πάσης φύσεως επιχειρήσεις χρειάζονται για να αναπτυχθούν ένα ανάλογο κοινωνικό επίπεδο μόρφωσης – πολιτισμού και ασφάλειας. Είναι λογικό λοιπόν να εισφέρουν για τις κοινωνικές δαπάνες που αφορούν τους κλάδους αυτούς, που σημαίνει ότι θα φορολογούνται για τους σκοπούς αυτούς τα κέρδη τους κατά 15%, ποσοστό που θα εξαρτάται από τις αποφάσεις της εκάστοτε εκλεγμένης Νομοθετικής Αρχής του Κράτους και θα αφορά όμοια όλο το Κράτος.
Δ) ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΑΣΘΕΝΕΣΤΕΡΩΝ
Για να εξασφαλίσουν όλοι οι πολίτες ένα ανεκτό βιοτικό επίπεδο και μία αντισταθμιστική συμπαράσταση, όπου οι άνισες υπηρεσίες κυρίως του Κράτους αλλά και Περιφερειών και Δήμων, προσφέρουν περισσότερα σε γεωγραφικά τμήματα της Επικράτειας ή σε ομάδες της κοινωνίας, το Κράτος ή οι Περιφέρειες και οι Δήμοι πρέπει να εξισορροπούν τις ανισότητες και να εξασφαλίζουν ανεκτό βιοτικό επίπεδο όλων των πολιτών με έμμεσους φόρους σε είδη πολυτελείας (μεγαλύτεροι φόροι) και μη αναγκαία είδη (μετριότερους φόρους) τους οποίους διαθέτουν αποκλειστικά για τους σκοπούς αυτούς. Οι παραπάνω φόροι μπορεί να επιβάλλονται και από το Κράτος, αλλά και από Περιφέρειες ή Δήμους ανάλογα με τις συνθήκες της κάθε περιοχής. Οι φόροι αυτοί καταβάλλονται και αποδίδονται άμεσα.
Ε) ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας ενός Κράτους, αλλά και για την περιβαλλοντική προστασία της ίδιας της κρατικής περιουσίας, πρέπει να επιβάλλεται ένας φόρος, μόνο για τους σκοπούς αυτούς, τον οποίο καθορίζει η εκάστοτε εκλεγμένη Νομοθετική Αρχή του Κράτους για όλη την Κρατική Επικράτεια.
ΣΤ) ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Για να αναπτυχθεί μία κοινωνία και μάλιστα οι
μικρομεσαίες επιχειρήσεις της, εκτός από τις κοινωνικές υποδομές τις οποίες αναλύσαμε σε άλλα κεφάλαια, απαιτούνται και τεχνικές υποδομές κατασκευών, επικοινωνιών, πληροφόρησης, κλπ.
Αυτές οι υποδομές θα αποτελέσουν το κίνητρο ανάπτυξης και αύξησης του πλούτου των κοινωνιών συνολικά και όχι μόνο των ολίγων. Τις δαπάνες λοιπόν αυτές είναι λογικό να τις αναλάβουν κυρίως οι ίδιες οι επιχειρήσεις καταβάλλοντας τους παρακάτω φόρους :
1) Το ΦΠΑ με συντελεστές που ορίζει η εκάστοτε Νομοθετική Αρχή.
2) Φόρο επί κεφαλαίων στάσιμων που δεν επενδύονται για μεγάλο χρονικό διάστημα.
3) Φόρο σε κάθε μορφή χρηματοπιστωτικής συναλλαγής.
4) Φόρο επί των μερισμάτων (εισοδημάτων) που έχουν οι επιχειρηματίες ως άτομα από τις επιχειρή-
σεις τους. Τυχόν δάνεια για την κάλυψη δαπανών κατασκευής υποδομών Ανάπτυξης θα καλύπτονται από τους φόρους αυτούς.Δαπάνες υποδομής είναι και οι επιδοτήσεις που δίνει για παραγωγικούς σκοπούς το Κράτος. Ο ΦΠΑ εισπράττεται και αποδίδεται ΑΜΕΣΑ.