Ο πολιτισμός έχει ως βασικό συστατικό την λέξη <<πόλις>> η οποία ανάγεται στο ρήμα <<πελω>> που σημαίνει συναναστρέφομαι και συμβιώνω. Άρα βασικό χαρακτηριστικό του πολιτισμού είναι η διάθεση του ατόμου για <<ΟΜΑΔΙΚΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ>> με την αποδοχή της θεμελιώδους αρχής της εξέλιξης της ευγενούς συμπεριφοράς και της εξωτερίκευσης της ηθικής του ατόμου.
Η κρίση χτυπάει αυτούς που έχουν πάρει την τέχνη σοβαρά.
Τα χυδαία εμπορικά έργα παραμένουν εμπορικά.
Η κρίση δεν γεννά τέχνη. Μόνο ήρωες μέσα σε ένα ξεπεσμένο σύστημα που ωραιοποιεί εκβιαστικά την πραγματικότητα, με μεμονωμένες εξαιρέσεις.
Η Ελλάδα έχει ιστορικές υποχρεώσεις στον πολιτισμό της, που μπορεί να βοηθά μακρόχρονα να βγει από την κρίση και να συνδεθεί με τον τουρισμό σε κάθε γωνιά μέσα και έξω από οργανωμένες τουριστικές εγκαταστάσεις.
Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΜΕ
Πόσο πολλοί αναπολούν με νοσταλγία τις ημέρες που μπορούσες να παρατείνεις το μεσημεριανό διάλειμμα για φαγητό, να περιπλανηθείς στη φύση, να γράψεις μακροσκελή γράμματα και να παρατήσεις για λίγο τα επαγγελματικά σου έγγραφα για να σκεφτείς. Πόσο πολλοί όμως φοβούνται μήπως μείνουν πίσω στην επιταχυνόμενη κούρσα της ζωής τρώνε στα γρήγορα ένα σάντουιτς στο γραφείο, πατούν τέρμα το γκάζι στον αυτοκινητόδρομο, στέλνουν γρήγορα e-mails και διαβάζουν διαγώνια τα χαρτιά τους γαβγίζοντας παράλληλα εντολές στο κινητό.
<<Πρέπει να μπει λίγο φρένο σε αυτόν τον φαύλο κύκλο καταναλωτισμού και εργασίας>>
Το μόνο βέβαιο είναι πως όλα αλλάζουν. Αν δεν θέλεις να μείνεις πίσω, καλύτερα να επιταχύνεις αυτό είναι το μήνυμα των καιρών. Θα ήταν παρά ταύτα χρήσιμο να θυμόμαστε πως οι βασικές μας ανάγκες δεν αλλάζουν ποτέ. Η ανάγκη να σε βλέπουν και να σε εκτιμούν. Η ανάγκη να ανήκεις κάπου. Η ανάγκη για εγγύτητα και φροντίδα, για λίγη αγάπη! Αυτά, μόνο μέσω της βραδύτητας στις ανθρώπινες σχέσεις τα αποκτάς.
Με πρακτικές να απολαύσει κανείς τη ζωή σε αργό ρυθμό, σεμινάρια ποίησης, γιόγκα, και διαλογισμού, συναυλίες, αργούς περιπάτους, αργό φαγητό, αργές δοκιμές κρασιού, κοινωνικές εκδηλώσεις, παρέες για συζητήσεις, ευχάριστες συντροφιές, κλπ.
Ας σηκώσουμε το βλέμμα, από το πεζοδρόμιο και κοιτάξουμε ψηλά – <<μια μικρή αλλαγή στην οπτική μας γωνία μπορεί να εισαγάγει απρόσμενη απόλαυση στο οπτικό μας πεδίο>>.
Η ΑΠΑΙΤΙΤΙΚΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ
Η δύσκολη πνευματικη εργασία μπορεί να κουράζει και να εξαντλεί πολλές φορές περισσότερο κι από χειρωνακτική δουλεια, όμως προστατεύει καλύτερα από την φθορά της μνήμης και την γνωστική εξασθένηση στην Τρίτη ηλικία σύμφωνα με νέα μελέτη.