- ΖΗΜΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΈΡΕΙΑ, ΤΟΝ ΔΗΜΟ
Η ύπαρξη του κράτους και των υπηρεσιών του ως και του κάθε εκλεγμένου αντιπροσωπευτικού σώματος (Δήμος, Περιφέρεια, Βουλή, κλπ) οφείλουν την ύπαρξή τους σε ένα απλό κανόνα. Την εξυπηρέτηση του πολίτη και μάλιστα προληπτικά.
Οποιαδήποτε λοιπόν υλική ζημιά υποστεί ο πολίτης από δράσεις ή παραλήψεις των παραπάνω υπηρεσιών ή εξουσιών, είναι αυτονόητο, άμεσα, να του αποκαθιστούν τη ζημιά.
Οσον αφορά ζημιές των δραστηριοτήτων του πολίτη που προέρχονται από πράξεις ή συμπεριφορές των εκλεγμένων σωμάτων ή κρατικών υπηρεσιών για να υπάρχουν σαφείς κανόνες, πρέπει :
1) Nα υπάρχουν σαφείς προδιαγραφές υποχρεώσεων του πολίτη σε κάθε υπηρεσία, για κάθε δραστηριότητα. Ο πολίτης πρέπει να γνωρίζει εκ των προτέρων τις υποχρεώσεις του. Δεν νομιμοποιείται καμία Αρχή να ζητήσει κάτι πρόσθετο.
Υποχρέωση κάθε Αρχής επιβάλλεται να είναι η αιτιολογημένη νομικά, κοινωνικά και οικονομικά απάντηση, εντός καθορισμένου χρόνου σε κάθε αιτημα πολιτη. Μη απάντηση εντός του χρόνου, θεωρείται έγκριση για τον πολίτη και όποια ευθύνη είναι του αρμόδιου που έπρεπε να απαντήσει.
2) Σε όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες να υπάρχει ανηρτημένος τιμοκατάλογος για κάθε πράξη, στην οποία καλείται ο πολίτης να πληρώσει. Ο τιμοκατάλογος αυτός έχει δεσμευτική περίοδο ισχύος.
3) Για μεροληπτικές υπέρ κάποιων πολιτών αποφάσεις, των υπηρεσιών του κράτους, ή των εκλεγμένων αντιπροσωπευτικών σωμάτων εις βάρος άλλων πολιτών, ως θιγόμενοι αδικαιολόγητα πολίτες, δύνανται να προσφύγουν σε ειδική Κοινωνική Επιτροπή, στην οποία εάν οι πολίτες αποδείξουν ότι η μεροληπτική απόφαση λειτούργησε αδικαιολόγητα εις βάρος των συμφερόντων τους, η πράξη καθίσταται άκυρη και επαναλαμβάνεται με τους ισχύοντες αμερόληπτους κανόνες. Η επιτροπή αποφασίζει εντός καθορισμένου χρόνου, άλλως η αρχική απόφαση καθίσταται άκυρη.
Οι αποφάσεις της επιτροπής αυτής είναι τελεσίδικες.
Πέραν των παραπάνω, εάν ο πολίτης ή οι πολίτες έστω και εάν αποκατασταθούν, έχουν υποστεί αποδεδειγμένη ζημιά, επιβάλλεται να αποζημιωθούν, αφού προσφύγουν σε ειδικό δικαστήριο, του οποίου οι αποφάσεις είναι εντός καθορισμένου χρόνου και τελεσίδικες.
4) Το Κράτος, οι Κυβερνήσεις, οι Περιφέρειες και οι Δήμοι, οι οποίοι ζημιώνουν ένα ή πολλούς πολίτες δεν μπορούν να επικαλεσθούν ότι αποφάσισαν με Νόμους ή πάσης φύσης διατάγματα, τα οποία καθιερώθηκαν από υπερεθνικούς ή διακρατικούς θεσμούς.