Κάθε δημόσιος υπάλληλος, υπηρετεί σε μια θέση μιας δημόσιας (κρατικής υπηρεσίας) για να παρέχει τις υπηρεσίες του σε θέματα αρμοδιότητάς του, που απασχολούν τον κάθε πολίτη.
Για να μπορεί ο κάθε υπάλληλος να είναι σωστός απέναντι στο θέμα του πολίτη, πρώτα απ’ όλα πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχει ο πολίτης όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα που τον αφορά.
Επ ευκαιρία θα ρωτήσω αν υπάρχει τρόπος να είναι βέβαιοι οι πάντες, ότι ο κάθε συγκεκριμένος υπάλληλος γνωρίζει αυτά που αφορούν τον πολίτη και μήπως θα πρέπει ο κάθε υπάλληλος για να πάρει έναν ανώτερο βαθμό ή θέση, θα πρέπει να εξετάζονται γραπτά και αμερόληπτα οι γνώσεις του.
Πέραν όμως αυτού είναι συνηθισμένο, πολλά ερωτήματα (που συχνά αφορούν το μέλλον των δραστηριοτήτων του πολίτη) να μένουν αναπάντητα ή απαντώνται τελεσιγραφικά, μονολεκτικά και προφορικά ή αν απαντώνται εγγράφως, δεν αναφέρονται στην νομική ή διοικητική διάταξη, βάσει της οποίας η απάντηση είναι θετική ή αρνητική.
Θα πρέπει να τονίσουμε εδώ ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις το ίδιο θέμα το αντιμετωπίζουν με διαφορετικό τρόπο, διαφορετικοί υπάλληλοι ή διαφορετικές κρατικές υπηρεσίες ή καταστήματα και συνήθως προσφεύγοντας ο πολίτης στην ανώτερη Διεύθυνση του αρμόδιου Υπουργείου, αντιμετωπίζεται πάλι με διαφορετικό τρόπο (συνήθως ευνοϊκότερο γιατί οι ανώτατοι δημόσιοι υπάλληλοι είναι πιο πολύ διαπλεκόμενοι με την πελατειακή πολιτική των εκλεγμένων αντιπροσώπων).
Ο πολίτης αν θέλει μπορεί να σταματήσει ή να μειώσει τις συμπεριφορές αυτές.
Ο πολίτης πρέπει να απαιτεί και ο δημόσιος υπάλληλος να υποχρεούται να απαντά σε κάθε αίτημα κάθε πολίτη εγγράφως και αιτιολογημένα και μάλιστα σε προκαθορισμένο χρονικό διάστημα.
Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι κρατικές υπηρεσίες, ότι οι αλυσιδωτές ενέργειες που πρέπει να κάνει ένας πολίτης για τις όποιες δραστηριότητές του, αν δεν γίνονται στον κατάλληλο χρόνο, μειώνεται ή ακυρώνεται η υλοποίηση της κάθε ενέργειάς του και αυτό αποβαίνει σε ζημία και του πολίτη και της κοινωνίας και του κράτους.
Τόσο σημαντικός είναι ο χρόνος και η μεγάλη του σημασία πρέπει να κινητοποιεί τους δημόσιους υπαλλήλους και να αντιμετωπίζουν προσωπικές ευθύνες, όσο για το κράτος να αναγνωρίσει ότι η μη έγκαιρη απάντηση σημαίνει θετική απάντηση στο αίτημα του κάθε πολίτη και αυτό θεσμικά να είναι αποδεκτό από όλες τις άλλες υπηρεσίες που εμπλέκονται στο κάθε αίτημα πολίτη.
Τώρα ας πούμε γιατί πρέπι να είναι αιτιολογημένη βάσει νομικών και διοικητικών αποφάσεων η κάθε έγγραφη απάντηση στον πολίτη.
Μα είναι πολύ απλό και τίμιο.
Για να μπορεί ο πολίτης να είναι σίγουρος (έστω και με την συμβουλή του δικηγόρου του) ότι η απάντηση είναι σωστή.
Και αν είναι αρνητική να την αποδέχεται χωρίς υποψίες αδικίας ή μεροληψίας.
Εάν δεν είναι σωστή να μπορεί να προσφύγει σε αρμόδια υπηρεσία ή την δικαιοσύνη (και εδώ είναι ένα μεγάλο δύσκολο θέμα) προκειμένου να δοθεί μία αντικειμενικά σωστή και δίκαιη απάντηση.
Για να γίνουν όλα αυτά πρέπει και το κράτος να τα διευκολύνει και τότε ο πολίτης να διεκδικεί, άλλως με τις σημερινές δαιδαλώδεις συνθήκες ο πολίτης παραιτείται, γιατί ούτε τον χρόνο ουτε τα έξοδα διαθέτει για τις διεκδικήσεις τους.
Οπότε μερικοί από τους πολίτες μετατρέπονται από πολίτες σε πελάτες της εξουσίας, με σχέσεις συνδιαλλαγής και εξυπηρέτησης.
Αν είναι δυνατόν να θέλουμε ευημερία και ανάπτυξη με τέτοιες συνθήκεςᴉ
Δημήτρης Ηλιάκης