΄Ένα Κράτος δικαιολογεί τη δημιουργία του και αιτιολογεί την ύπαρξή του, εάν προσφέρει στους πολίτες της κοινωνίας τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να ζουν ευπρεπώς.
Σκοπός λοιπόν της λειτουργίας του Κράτους είναι ο πολίτης.
Δικαίωση όμως της λειτουργίας του Κράτους είναι να ζει ευπρεπώς ο πολίτης.
Θεμελιώδης λοιπόν αρχή της λειτουργίας του Κράτους είναι η ευπρεπής διαβίωση του πολίτη και η αναγνώριση ότι μόνο ο πολίτης γνωρίζει να αξιολογεί το κάθε τι.
Ο πολίτης παράγει προϊόντα, ο πολίτης δημιουργεί νέα αγαθά και υπηρεσίες, ο πολίτης καινοτομεί και μεγεθύνει την οικονομία.
Τι χρειάζεται λοιπόν ο πολίτης το Κράτος;
Το Κράτος χρειάζεται να εξασφαλίσει τις υποδομές που χρειάζονται, για να διευκολύνει τον πολίτη να παράγει, να δημιουργεί, να καινοτομεί.
Με αυτή την αποκλειστική λειτουργία του, το Κράτος πρέπει να επιτυγχάνει, να υλοποιεί ισότιμα για όλους τους πολίτες σε όλη την επικράτειά του, όλες τις προαπαιτούμενες υποδομές πάνω στις οποίες θα ενεργοποιηθεί ο πολίτης για να φέρει στην κοινωνία τα έσοδα που χρειάζονται για να ζουν ευπρεπώς όλοι οι πολίτες.
Στη δημιουργία λοιπόν των υποδομών, πρέπει να έχουν πρώτο λόγο οι πολίτες που γνωρίζουν τι θέλουν πολύ καλλίτερα από οποιαδήποτε Κυβέρνηση.
Αλλά ας δούμε όταν λέμε υποδομές, ποιες είναι αυτές.
Α) ΒΑΣΙΚΗ ΥΠΟΔΟΜΗ ΕΙΝΑΙ Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ
Τη φορολογία, έχουν καθιερώσει τα Κράτης, ως ένα εισπρακτικό μηχανισμό, που έχει σκοπό να εισπράττει φόρους από τους πολίτες για να καλύψει το Κράτος τις δαπάνες του.
Αυτή η Ταμειακή αντίληψη των φόρων θα είναι πάντα λιγότερο ή περισσότερο άδικη για όλες τις ομάδες πολιτών.
Η φορολογία πρέπει να καθιερωθεί ως μία υποδομή ανάπτυξης και για να γίνει αποδεκτό από τον πολίτη, πρέπει να περιέχει μερικές απαράβατες αρχές όπως ενδεικτικά :
- Για να υπάρχει ισότιμος ανταγωνισμός μεταξύ των πολιτών, η φορολογία πρέπει να είναι υψηλότερη στις επιχειρήσεις που το Κράτος τους έχει εξασφαλίσει τις υποδομές που χρειάζονται και χαμηλότερη όπου οι υποδομές είναι ελλειμματικές, με στόχο την εξισορρόπηση των δαπανών λειτουργίας.
- Δεν πρέπει όλα τα προϊόντα και αγαθά να υπόκεινται σε μία φορολογική κλίμακα με κριτήριο το μέγεθος των εσόδων.
Τα προϊόντα πρέπει να διαχωριστούν σε ομάδες όπως : α) πρώτης ανάγκης, β) ποιότητας ζωής, γ) Πολυτέλειας, κλπ.
Κάθε ομάδα θα έχει διαφορετικούς φορολογικούς συντελεστές για να υποβοηθά το Κράτος τους τομείς που η κοινωνία έχει ανάγκη και μπορεί και θέλει να αναπτύξει.
Θα προτείνουμε μάλιστα π.χ. στην ομάδα προϊόντων α΄ ανάγκης να μειώνεται ο φορολογικός συντελεστής όσο αυξάνει το μέγεθος των εσόδων.
Επίσης σε πάσης φύσεως νόμιμες δράσεις που επιβαρύνουν ή ενοχλούν την κοινωνία να επιβάλλεται πρόσθετος φόρος αποκατάστασης.
Β) ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
Οι τεχνικές υποδομές συνδιαμορφώνονται με την κοινωνία, της οποίας είναι απαραίτητη η άμεση σύμφωνη γνώμη και απαραίτητες οι προτάσεις προμελέτες της.
Για τις τεχνικές υποδομές διαχωρίζονται : 1) Ο ιδιοκτήτης τους (Κράτος–Περιφέρειες-Δήμοι κλπ.), οι οποίοι διαμορφώνουν και υλοποιούν ένα έργο με μελέτη σκοπιμότητας, θα πρέπει να αναφέρει δεσμευτικά, πως θα αποσβεσθούν οι δαπάνες κατασκευής του έργου. 2) Ο διαχειριστής που αναλαμβάνει τη συντήρηση και καλή λειτουργία του έργου, καθίσταται υπεύθυνος όταν το παραλάβει εάν έχει εκτελεσθεί σωστά και 3) Κοινωνικός φορέας Ελέγχου και Διαιτησίας Τεχνικών Υποδομών, θα ελέγχει την καλή εκτέλεση του έργου και θα αποφασίζει για κάθε παρέκκλιση στην κατασκευή και για κάθε διαφορά που θα προκύψει έως το έργο παραδοθεί.
Γ) ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
Η χρηματοδότηση κοινωνικών υποδομών μέσω προγραμμάτων έχει σχεδόν πάντα μία ημερομηνία λήξης και ανακουφίζουν προσωρινά τους πολίτες,
Το βάρος των χρηματοδοτήσεων πρέπει να είναι η δημιουργία υποδομών που θα διαρκέσουν στο χρόνο και μάλιστα σχεδιασμένες για να λειτουργούν ωφέλιμα, δηλαδή κάθε μονάδα να δικαιολογεί αποδεδειγμένα το κόστος λειτουργίας της.
΄Ενας σχεδιασμός δικτύων κέντρων κοινωνικών υποδομών : α) ανοικτής προστασίας ηλικιωμένων, β) ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων, γ) δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, δ) βοήθειας στο σπίτι, ε) βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών, πρέπει να έχουν μία κοινή λειτουργικότητα υποστήριξης από το Κράτος, ως ύψιστη υποδομή.
Συμπληρωματικά και βελτιωτικά συνδράμουν Δήμοι, Περιφέρειες και οι πολίτες με κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις αναλαμβάνοντας συνεργατικά συμπληρωματικές επιχειρήσεις (πρόσθετη υγειονομική περίθαλψη, κοινωνικές δράσεις, κάλυψη δαπανών μεταναστών, ανασφάλιστων, κλπ.).
Δ) ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΕΡΕΥΝΑΣ
Ειδικά η εφαρμοσμένη έρευνα (πειραματική ή όχι) από μεμονωμένα άτομα ή ομάδες, πρέπει να έχει στη διάθεσή της σε όλη την Επικράτεια ανοικτά ερευνητικά έργα.
Η επίλυση των πρακτικών προβλημάτων και η καινοτομία είναι σημαντικότερα από το μεγάλο κεφάλαιο για τη μεγέθυνση μιας οικονομίας.
Ε) ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
Ο σεβασμός στη βιοποικιλότητα ενός τόπου επιφέρει έσοδα, μειώνει δαπάνες και αναπτύσσει την οικονομία.
Κάθε διαχείριση της φύσης από το Κράτος πρέπει να σέβεται και να αποδέχεται τη γνώμη και τις προτάσεις αυτών που ζουν στη φύση και από τη φύση, μέσα από καθιερωμένους θεσμούς.
ΣΤ) ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
Είναι γνωστό ότι η αποκέντρωση αποθαρρύνει την ανάπτυξη άτυπων ή τυπικών ιεραρχιών. Το Κράτος πρέπει να υποστηρίζει τη δημιουργία αυτόνομων δομών με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους που δραστηριοποιούνται σε ένα πεδίο (υγεία, διατροφή, πρωτογενή τομέα, παιδιά, κλπ.).
Οι αυτόνομες ιντερνετικές δομές αποτελούν ένα «γαλαξία» επιχειρήσεων διάσπαρτων στην επικράτεια και συνθέτουν ένα δίκτυο δημιουργίας καινοτόμων εφαρμογών και πολλές φορές είναι οριζόντια συνδεδεμένα.
Στέκονται δίπλα στην κοινωνία με πληροφόρηση και προτάσεις.
Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΙΣΟΤΙΜΑ ΚΑΤΑΝΕΜΗΜΕΝΕΣ, ΚΥΡΙΑΡΧΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΤΜΟΜΗΧΑΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΥΗΜΕΡΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΟΝΟ ΑΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΥΗΜΕΡΟΥΝ, ΑΝΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΣΚΟΠΑ ΚΑΙ ΑΚΑΡΠΑ ΔΑΝΕΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΣ ΠΕΤΥΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΑΝΕΙΑ ΜΟΝΟ.
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΛΘΕΙ Η ΕΠOΧΗ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΔΑΝΕΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΘΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ
ΦΥΣΙΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ <<ΟΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ>> (www.oliki-dimokratia.gr)
Για τις φυσικές υποδομές διαμορφώνουμε τις παρακάτω θέσεις στις οποίες βασίζεται η δημιουργία τους.
Φυσικές υποδομές εννοούμε το έδαφος με τη σύνθεση και το ανάγλυφο αυτού, ως και την φυτική και ζωική ζωή που εξ’ αυτού δημιουργείται, το υπέδαφος, το νερό, τη θάλασσα και το υποθαλάσσιο υπέδαφος, την ατμόσφαιρα με τις κλιματολογικές συνθήκες, ως και την συμπαντική ενέργεια που επηρεάζει όλα τα παραπάνω.
Η συνλειτουργία των στοιχείων των φυσικών υποδομών δημιουργεί την αλληλεξάρτηση αυτών και μέσα σε αυτήν λειτουργεί ένα ιδιαίτερο στοιχείο, ο άνθρωπος, το οποίο διαμορφώνεται, επηρεάζει και επηρεάζεται από το όλον.
Η διανοητική δυνατότητα που κατακτά ο άνθρωπος του επιτρέπει να παρεμβαίνει στην συνλειτουργία των φυσικών υποδομών και οι παρεμβάσεις αυτές πρέπει να αναδεικνύουν τα υπάρχοντα φυσικά στοιχεία που συλλειτουργούν ή υποχρεωτικά να αντισταθμίζεται η όποια καταστροφή επιφέρει.
Η ωφέλιμη και αειφόρος ανθρώπινη παρέμβαση πρέπει να βασίζεται με αντίστοιχη μελέτη των επιπτώσεών της, επί της συνολικής λειτουργίας του περιβάλλοντος.
Η κάθε παρέμβαση είναι ωφελιμότερη όχι τόσο από μέγεθος της ωφελιμότητας, αλλά από την επιβίωση της εις βάθος χρόνου.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό ο ιδιώτης, ο Δήμος ή Περιφέρεια και το Κράτος παρεμβαίνουν στις φυσικές υποδομές με προτάσεις, οι οποίες παράλληλα με το οικονομικό και το κοινωνικό όφελος που προσδοκούν για την κοινωνία, πρέπει να αποδεικνύουν και το περιβαλλοντικό όφελος ή ζημιά που επιφέρουν και σε περίπτωση ζημιογόνων επιπτώσεων ή δεν επιτρέπονται ή τίθενται σε τοπικό δημοψήφισμα όπου κρίνονται οι ζημιές , σε σχέση με το όφελος και τα υποχρεωτικά αντισταθμιστικά οφέλη και την αποκατάσταση, κυρίως, του περιβάλλοντος.
Στην περίπτωση απόσπασης α’ υλών από το φυσικό περιβάλλον πέραν των παραπάνω, η μεταποίησής τους και η περαιτέρω αξιοποίησή τους πρέπει να επιδιώκεται να γίνεται στην ίδια την επικράτεια εξόρυξής τους ή σε περίπτωση απομάκρυνσής τους απαιτείται έγκριση της Περιφερειακής Βουλής εάν μετακινηθούν σε άλλη Περιφέρεια του ίδιου Κράτους ή σε έγκριση της Νομοθετικής Αρχής του Κράτους, εάν μετακινηθούν εκτός της Επικράτειας του Κράτους, υποχρεωτικά συναινούσης ή όχι της κατά τόπο Περιφερειακής Βουλής.
Ο κάθε φορέας απόσπασης α΄ υλών η αξιοποίησης αυτών υπόκεινται στις πάσης φύσεως θεσμοθετημένες διατάξεις (φορολογικές, διοικητικές, περιβαλλοντικές κλπ.) της Περιφέρειας και του Κράτους που ανήκουν.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (www.oliki-dimokratia.gr)
Για δημοτικά έργα τεχνικής υποδομής και αντίστοιχες μελέτες απαιτείται αιτιολογημένη απόφαση του 66% των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου ή της Περιφερειακής Βουλής ή διαδημοτικά ή περιφερειακά.
Για τα έργα αυτά ομάδες πολιτών μπορούν υποβάλλουν τεκμηριωμένες προτάσεις, τις οποίες οι αρμόδιες υπηρεσίες ολοκληρώνουν ως προμελέτες προς εξέταση μαζί με άλλες μελέτεςτων υπηρεσιών ή εταιρειών και τίθενται στην ψηφοφορία για έγκριση των Δημοτικών Συμβουλίων ή Περιφερειακής Βουλής, ως άνω, και αφού αναλυτικά αξιολογηθούν από τις αρμόδιες <<ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ>>.
Η σύνταξη μελετών και υλοποίηση έργων άνω των 500.000 €, μπορεί να ακυρωθεί με απόφαση-δημοψήφισμα του 66% των πολιτών της περιοχής.
Κρατικά διαπεριφερειακά έργα τεχνικών υποδομών προτείνονται για μελέτη και υλοποίηση από την Εκτελεστική Αρχή του Κράτους, με τη σύμφωνη γνώμη της Βουλής των Περιφερειών, που αφορούν τα έργα αυτά.
Οι τεκμηριωμένες προτάσεις μελετών με τις αντίστοιχες αποφάσεις των Περιφερειών αξιολογούνται και προτείνονται από τις αρμόδιες ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ στην επιτροπή ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΡΑΤΟΥΣ, η οποία αποτελείται από:
1) μέλος εκλεγμένο στο ΤΕΕ για τον σκοπό αυτό για το ήμισυ της θητείας των λοιπών μελών (αναπληρούμενο για το υπόλοιπο ήμισυ) και προερχόμενο από τις περιοχές υλοποίησης του έργου.
2) μέλος της Περιφερειακής Βουλής που αφορά το έργο ή στη περίπτωση περισσότερων, εκπροσωπούνται με μία ψήφο
3) μέλος υπεύθυνος εκπροσώπων της τεχνικής υπηρεσίας του Κράτους
4) εκπρόσωπος της Εκτελεστικής Αρχής
5) μέλος εκπρόσωπος της Νομοθετικής Βουλής.
6) μέλος εκπρόσωπος της Αξιωματικής μειοψηφίας της Νομοθετικής Βουλής
Η επιτροπή αυτή επεξεργάζεται τις προτεινόμενες μελέτες και τις υποβάλλει με σχετική γνωμοδότηση στην Νομοθετική Αρχή για έγκριση.
Δημοσιοποιούνται οι προτάσεις, τα πρακτικά και όλες οι τεκμηριωμένες μελέτες-προσφορές που υποβλήθησαν.
Οι αποφάσεις μπορούν να κυρωθούν ή οχι με δημοψήφισμα που πρέπει να συγκεντρώσει το 51% των μονίμων κατοίκων του Κράτους, εάν υπερβούν τα τιθέμενα όρια του κρατικού προϋπολογισμού τμήματος τεχνικών υποδομών του Κράτους, ως έχουν ήδη αναγραφεί και ισχύουν στις Περιφέρειες και το Κράτος.
Ένσταση κατά των αποφάσεων της επιτροπής ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΡΑΤΟΥΣ για μη τήρηση κανόνων, προδιαγραφών και διαδικασιών, μπορεί να υποβάλλει κάθε φορέας που επηρεάζεται από το έργο αυτό και λειτουργεί νόμιμα.
Τις ενστάσεις αυτές κρίνει Ανώτατο Οικονομικό Δικαστήριο της δικαιοσύνης και εισηγείται σε καθορισμένο χρόνο στην Νομοθετική Αρχή του Κράτους, η οποία αποφασίζει με πλειοψηφία 51%.
Όλα τα έργα τεχνικών υποδομών είναι εγγυημένα από τον φορέα υλοποίησής τους τουλάχιστον για μια 5ετία λειτουργίας τους.
Ο ΦΟΡΕΑΣ Ελέγχου και Διαιτησίας Κοινωνικών Υποδομών είναι ένας ανεξάρτητος κοινωνικός φορέας σε επίπεδο Περιφερειών και Κράτους, ο οποίος ελέγχει και αποφασίζει για οποιεσδήποτε διαφορές που αφορούν όλα τα έργα των Δήμων, Περιφερειών και Κράτους.
Ο φορέας αυτός αποτελείται από διοικητικό και ένορκο τεχνικό προσωπικό και διοικείται σε επίπεδο Περιφέρειας και Κράτους από Συμβούλια εις τα οποία συμμετέχουν:
1) Εκπρόσωπος του Τεχνικού Επιμελητηρίου εκλεγείς για τον σκοπό αυτό
2) Εκπρόσωπος του Εμπορικού Επιμελητηρίου εκλεγείς για τον σκοπό αυτό
3) Εκπρόσωπος του Βιομηχανικού Επιμελητηρίου εκλεγείς για τον σκοπό αυτό
4) Εκπρόσωπος του Τουριστικού Επιμελητηρίου εκλεγείς για τον σκοπό αυτό
5)Εκπρόσωπος της Δικαιοσύνης εκλεγείς για τον σκοπό αυτό
6) Εκπρόσωπος της Εκτελεστικής Αρχής του Κράτους ή της Βουλής της Περιφέρειας ή του Δήμου εκλεγείς για τον σκοπό αυτό
7) Εκπρόσωπο των Τεχνικών Υπηρεσιών του Κράτους ειδικό για τον σκοπό αυτό.