Αρχείο Κατηγορίας Κοινωνία

Το πρόβλημα  της κοινωνικής ασφάλισης δεν είναι το ίδιο έντονο σε όλους του πολίτες. Μία μερίδα έχει την οικονομική άνεση και αντιμετωπίζει την ασφάλεια της και μάλιστα σε υψηλό ή ικανοποιητικό επίπεδο, άλλη μερίδα έχει πρόβλημα και μία άλλη μερίδα έχει μεγάλο πρόβλημα. Ο άνθρωπος, ως  πολίτης, δεν πρέπει να είναι υποκείμενο  βοήθειας, αλλά Σεβασμού. Δεν πρέπει να δέχεται να ζει κάτω από την κάθε απόφαση συμπόνιας, αλληλεγγύης, ελεημοσύνης που επινοούν οι αρμόδιοι που προγραμματίζουν. Όλο το σύστημα πρέπει να υπακούει σε μερικές αρχές αξιοπρέπειας του ανθρώπου με επίκεντρο και πρωταγωνιστή το άτομο

Η Ομαδοσυνεργατική διδασκαλία αποτελεί τη διδακτική έκφραση της προβληματικής του σύγχρονου σχολείου, το οποίο επιδιώκει να αναπτύξει τον ολοκληρωμένο και αυτόνομο δημοκρατικό πολίτη, που θα αισθάνεται και θα λειτουργεί ως συνυπάρχων και θα είναι ικανός, όχι μόνο να ανταποκρίνεται δημιουργικά και με αποτελεσματικότητα στις προκλήσεις των ραγδαίων και απρόβλεπτων εξελίξεων της πολυπολιτισμικής κοινωνίας και της παγκοσμιοποιούμενης οικονομίας της εποχής μας, αλλά και να δρα ατομικά και  συλλογικά στη διαμόρφωση του «κοινωνικού γίγνεσθαι» με κριτήρια τα ατομικά δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Βρυξέλλες, 16 Ιανουαρίου 2012. Το 85% των καθαρών νέων θέσεων εργασίας1 στην ΕΕ μεταξύ του 2002 και του 2010 δημιουργήθηκαν από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ). Το ποσοστό αυτό είναι σημαντικά υψηλότερο από το 67% που είναι το μερίδιο των ΜΜΕ στη συνολική απασχόληση. Εντός της τάξης μεγέθους των ΜΜΕ, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις (με λιγότερο από 10 εργαζομένους) είναι υπεύθυνες, με 58%, για το υψηλότερο ποσοστό της συνολικής Δεύτερον, οι νέες επιχειρήσεις (κάτω των πέντε ετών) είναι υπεύθυνες για τη συντριπτική πλειονότητα των νέων θέσεων εργασίας. Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. AntonioTajani, αρμόδιος για την επιχειρηματικότητα και τη βιομηχανία, δήλωσε: «Την κρίσιμη αυτή στιγμή για την ευρωπαϊκή οικονομία, βλέπουμε τις μικρές επιχειρήσεις να διαδραματίζουν και να επιβεβαιώνουν τον ρόλο τους ως κύριων δημιουργών νέων θέσεων εργασίας. Το σημαντικό μερίδιό τους στη δημιουργία θέσεων εργασίας υπογραμμίζει τη μεγαλύτερη από ποτέ οικονομική σημασία των ΜΜΕ και την ανάγκη υποστήριξής τους σε όλα τα επίπεδα. Οι μικρές και οι νέες επιχειρήσεις είναι σαφώς το κλειδί για την αποκατάσταση της οικονομικής ανάπτυξης».

Οι πολίτες ζουν μέσα σε ένα πολύπλοκο και δαιδαλώδες σύστημα διαχείρισης, το οποίο τους καθιστά μόνο θεατές, αν και είναι οι πρωταγωνιστές
Είναι φυσική επιθυμία του κάθε πολίτη να γνωρίζει κάποια απλά, αλλά σημαντικά πράγματα, για να μπορεί να έχει σωστές αποφάσεις στην καθημερινότητά του
΄Ετσι κάνει και ο πολίτης καλλίτερη διαχείριση για τις προσωπικές του δραστηριότητες
Οι πολίτες επιβάλλεται να επιδιώξουν μέσα από πολιτικά κόμματα που ανήκουν, ή μέσα από κοινωνικές οργανώσεις, ή κινήματα να ζητήσουν την καθιέρωση δύο νόμων για τα παρακάτω θέματα :
1. Αναγραφή πάνω σε κάθε αγαθό, από τον παραγωγό του ή τον κατασκευαστή του, της τιμής πώλησής του και λεπτομερή στοιχεία δημιουργίας του αγαθού.
2. ΄Ολοι οι παραγωγοί και δημιουργοί αγαθών και υπηρεσιών και οι έμποροι αυτών, πρέπει να τηρούν λογιστικά βιβλία με κοστολόγηση. Με την κοστολόγηση υπάρχει η δυνατότητα αυτόματης παρακολούθησης της διαδρομής ενός αγαθού ή υπηρεσίας.

Οι πολίτες δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε όταν, όλες οι οικονομικές πληροφορίες είναι γνωστές.
Απεναντίας, όταν το σύστημα δουλεύει στην αδιαφάνεια, επωφελούνται οι δυνατότεροι εις βάρος των ασθενέστερων.
Οι ασθενέστεροι συχνά αποδέχονται όμως την αδιαφάνεια για να έχουν ένα κάποιο όφελος, το οποίο μετά το ακριβοπληρώνουν από την εκμετάλλευση που τους γίνεται.
Αλλά πρέπει να σκεφτούν ότι με την διαφάνεια :
1. Δεν πλουτίζει κανείς εις βάρος του παραγωγού ή του κατασκευαστή, ή του δημιουργού.

2. Υποχρεώνουν την πολιτική εξουσία να αποδείξει με διαφάνεια ποιες ομάδες της κοινωνίας θέλει και οφείλει να υποστηρίζει .
3. Ο κάθε πολίτης γνωρίζει την πραγματική αξία του αγαθού που αγοράζει (ανεξάρτητα ποια είναι η τιμή πώλησής του) και μπορεί να αποφασίζει εν γνώσει του.
Οι πολίτες όλοι ανεξάρτητα ιδεολογίας, αν θέλουν και το απαιτούν, ΜΠΟΡΟΥΝ.

ΣΕΛΙΣ 9
ΔΙΑΛΟΓΟΣ : ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΠΑΡΧΙΩΤΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ:
Χαίρομαι πάρα πολύ που άνοιξε αυτός ο ανοιχτός κοινωνικός διάλογος στον οποίο με καλέσατε και συμμετέχω.
Πριν απ’ όλα σας εκθέτω εμπειρίες και βιώματα, για να θεμελιώσω ερωτήσεις μου.
Εγώ εργάζομαι ως ελεύθερος επαγγελματίας, σε μία περιοχή στην ενδοχώρα πάνω από 30 χρόνια.
΄Εχω καημό να δω μια επιτροπή ενός κόμματος (γιατί από το κράτος δεν το περιμένω) να επισκεφτεί τη περιοχή μας για να συζητήσει και να πληροφορηθεί αναλυτικά τα προβλήματα του κλάδου που εργάζομαι και να γνωρίσει τις απόψεις μας, προτεινόμενους τρόπους επίλυσής τους, αλλά και σε ποιους εφικτούς και αποτελεσματικούς στόχους προσβλέπουμε για το μέλλον.
Κανένα κόμμα, καμία επιτροπή.
Και ερωτώ εάν δε γίνεται αυτή η αναλυτική συγκέντρωση στοιχείων κατά τόπο και κατά κλάδο, πως συντάσσονται τα προγράμματα του κάθε κόμματος, με τα οποία θέλει να πείσει το λαό, να τα επιλέξει, για να κυβερνήσει;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ :
Θα μου επιτρέψεις λοιπόν να σε ενημερώσω.
Πράγματι τα προγράμματά μας είναι ως ένα βαθμό γενικά, αλλά συντάσσονται από ειδικούς εθελοντές ή μόνιμους συμβούλους που έχει το κόμμα, έχοντας στη διάθεσή μας από το κράτος όλα τα στατιστικά στοιχεία που χρειαζόμαστε.
΄Όταν εκλεγούμε Κυβέρνηση, σίγουρα θα παρέμβετε με κάποιο τρόπο για να ικανοποιηθούν τα προβλήματά σας.
Τότε μέσα στα πλαίσια του προγράμματός μας, προσπαθούμε να επιλύσουμε και τα προβλήματά σας, τα οποίο βέβαια γνωρίζουμε και από τα μέλη μας, με όποιο τρόπο και αν μας πληροφορήσουν.

ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ :
Διαπιστώνω εκ’ μέρους σας μία κομματική προσήλωση.
Γνωρίζετε ότι κατά τόπο και κατά κλάδο οι κοινωνικές ομάδες, επαγγελματικές και μη, εκπροσωπούνται από συλλόγους. Αν είχατε, σε δημόσιες συναντήσεις τη πληροφόρηση που θέλετε από τα παρευρισκόμενα μέλη και μάλιστα δημοσίως, θα είχατε πιο σφαιρική και πιο αξιόπιστη και αντικειμενική πληροφόρηση, από τις πληροφορίες που σας δίνει ιδιωτικά και όχι δημόσια κάθε μέλος σας.
Αλλά πέραν αυτού, είπατε ότι τις λύσεις προτείνουν τεχνικοί σύμβουλοί σας. Σας βεβαιώνω λοιπόν ότι, εάν αποφασίζετε σε ότι προτείνουν οι Σύμβουλοι, είναι καλλίτερα ίσως να ψηφίζουμε στις εκλογές απ’ ευθείας τους Συμβούλους.

Και θέλω να σας ρωτήσω αν θέλετε καλλίτερα σύμβουλο από τις εμπειρίες του ίδιου του λαού, ο οποίος συλλογικά μπορεί να σας μεταβιβάζει στοιχεία της πραγματικότητας και προτάσεις για το μέλλον βασισμένες και προσαρμοσμένες στην εμπειρία και στη λειτουργική ικανότητα της κοινωνίας;
΄Οσο για τους συμβούλους σας, να κάνουν μόνο μια τεχνική επεξεργασία των προτάσεών μας, χωρίς να αλλοιώνουν το περιεχόμενό τους.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ :
Αγαπητέ πολίτη, παρεμβαίνετε στο έργο μας και το περιορίζετε.
Διότι εάν εσείς κάνετε τις προτάσεις, θα ξεφτίσει η διαφορετικότητα της ιδεολογίας μας και θα μειωθεί το κύρος μας, ως ηγέτες και μπροστάρηδες της κοινωνίας.
Τέλος, αφού η τελική απόφαση είναι δική μας, γιατί να μην αναλαμβάνουμε όλη την ευθύνη της;

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ :
Νομίζω αγαπητέ μου ότι επειδή το κύρος σας πρέπει να στηρίζεται στην ηθική και την ωφελιμότητα της παρουσίας σας, ως εκπρόσωπος της κοινωνίας, θα πρέπει με μετριοφροσύνη και πνεύμα συνεργασίας να δεχτείτε ότι η βελτίωση της καθημερινότητας και η πρόοδος δεν θέλουν ιδεολογίες, αλλά εμπειρίες και μάλιστα κοινές εμπειρίες, τις οποίες θέλουμε να σας προσφέρουμε ανιδιοτελώς και δωρεάν.
΄Εχετε όλο το δικαίωμα να συνθέσετε τις κατά τόπο προτάσεις, να τις αξιολογήσετε και μετά σύμφωνα με τα προγράμματά σας να επιλέξετε ιεραρχικά την επίλυσή των προβλημάτων νομοθετώντας ανάλογα.
Αυτή σας η αποστολή είναι σημαντική για τη κοινωνία, αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον της και εξαρτώνται όχι όπως λέτε από τη τέχνη του εφικτού, αλλά από τη τέχνη του ικανού, να αξιοποιήσει τα στοιχεία και τις προτάσεις που σας έδωσε η κοινωνία.

Σελις 9
Η ΣΧΕΣΗ <<ΔΟΥΝΑΙ ΚΑΙ ΛΑΒΕΙΝ>> ΜΕΤΑΞΥ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΩΝ
«Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου»
Αβραάμ Λίνκολν

Ανάμεσα στο πολιτικό σύστημα που το ενσαρκώνει το κράτος και στην κοινωνία που αρκείται σε μια θέση ιδιώτη.
Από τη δεκαετία του 1830 υπήρξε η χαοτική απόσταση που διαστέλλει τη βούληση της κοινωνίας από τις πολιτικές του πολιτικού συστήματος.
Η βαυαροκρατία κατάργησε την, συλλογικότητα του Έλληνα ως ασύμβατη με την ευρωπαϊκή αντίληψη της προόδου που εξέφραζε η απολυταρχία. Κατ’ αυτήν, η κοινωνία όφειλε να κινείται στο εξωθεσμικό πεδίο ως αγέλη και υπό την καθοδήγηση των ηγητόρων της.
Το αποτέλεσμα ήταν ακαριαίο: Η δημοκρατικού τύπου ανάπτυξη του Έλληνα οδηγήθηκε σε διαπραγμάτευση κατ’ άτομο με τον πολιτικό που ενσάρκωσε στο πρόσωπό του την έννοια του Κράτους.

Ουσιαστικά, οι πελατειακές σχέσεις ήσαν συνηθισμένο πολιτικό φαινόμενο σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Μεσογείου στη διάρκεια του 19ου και του 20ου αιώνα.
Οι πελατειακές σχέσεις είναι ένα από τα είδη πολιτικής κυριαρχίας και διευκολύνουν τη σύνδεση των πελατών με έναν πολιτικό πάτρωνα (βουλευτή, υπουργό, πολιτικό κόμμα).
Βουλευτές και τοπικοί κομματάρχες έπαιζαν το ρόλο των διαμεσολαβητών, ανταλλάσοντας θέσεις και μεταθέσεις στο δημόσιο, καθώς και εξυπηρετήσεις στις δημόσιες υπηρεσίες (π.χ., στο στρατό, στα δημόσια νοσοκομεία ή στα ασφαλιστικά ταμεία) με τις ψήφους των εξυπηρετούμενων πολιτών. Ήταν ένα είδος εξαγοράς πολιτικής υποστήριξης προς συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα, με ευρεία τοπική επιρροή στις εκλογικές τους περιφέρειες.
Σχεδόν από την δεκαετία του ’80 στις πελατειακές σχέσεις Βουλευτή – Κομματάρχη με πολίτη προστέθηκε η κομματική γραφειοκρατία του εκάστοτε κόμματος/τοπικά, νομαρχιακά και κεντρικά κομματικά όργανα) ως ένας επιπλέον πάτρωνας.
Για ποιους λόγους οι πελατειακές σχέσεις διατηρούνται ακόμα και σήμερα σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης της οικονομίας και εξευρωπαϊσμού των θεσμών, δηλαδή σε μια εποχή διαδικασιών που απαιτούν γρήγορες αλλαγές και προσαρμογές, Εδώ μπορούμε μόνο να παρουσιάσουμε απλώς δύο υποθέσεις. Οι πελατειακές σχέσεις δεν είναι ένα εγγενές φυλετικό ή τοπικό χαρακτηριστικό. Οι ρίζες του φαινομένου είναι ιστορικές Μια πρώτη αιτία για τη διατήρηση των πελατειακών σχέσεων είναι ότι Πρόκειται για αρχή κοινωνικής οργάνωσης με μια οικονομική λειτουργία η οποία, , έχει πολιτικές επιπτώσεις. Ποια είναι η οικονομική λειτουργία; Πλήθη ανέργων ή κατοίκων αστικών κέντρων που δεν μπορούν να απορροφηθούν από τις ιδιωτικές αγορές εργασίας έχουν αποκτήσει μόνιμες ή προσωρινές θέσεις στον δημόσιο τομέα. Στα χαρακτηριστικά παραδείγματα περιλαμβάνονται οι υπάλληλοι των δημοσίων επιχειρήσεων, το επαγγελματικό στρατιωτικό προσωπικό και οι δικαστικοί. Υπάρχει ένα ρήγμα μεταξύ των εργαζομένων στο δημόσιο, από τη μια πλευρά, και των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα και των εργατών, από την άλλη. Οι τελευταίοι υφίστανται όχι μόνο εργασιακή ανασφάλεια αλλά συχνά συγκριτικά χειρότερες εργασιακές συνθήκες και χαμηλότερες συντάξεις ή επιδόματα κοινωνικής βοήθειας .Τούτο σχετίζεται με το ότι τα συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα είναι πολύ πιο αδύναμα από πολλά του δημόσιου τομέα Η δεύτερη πιθανή αιτία είναι ότι στη σημερινή Ελλάδα οι πελατειακές σχέσεις ενδέχεται να έχουν πλέον γίνει κατεστημένη νοοτροπία, Οι βαθιά ριζωμένες πελατειακές σχέσεις δεν έχουν αφήσει περιθώρια για καθολική μεταρρύθμιση της δημόσιας, οικονομικής και πολιτικής ζωής. Η πελατειακή νοοτροπία είναι δύσκολο να μετασχηματισθεί.
Παρότι το έδαφος των πελατειακών σχέσεων δεν είναι γόνιμο για την ανάπτυξη τέτοιων οριζόντιων δεσμών, κατεξοχήν χαρακτηριστικών της κοινωνίας πολιτών, εν τούτοις κάποια ανάδυση της κοινωνίας πολιτών δεν πρέπει να αποκλείεται. Και τούτο γιατί τουλάχιστον τα τελευταία είκοσι χρόνια είναι γνωστή και στην Ελλάδα η αύξηση της πολιτικής απάθειας και του κυνισμού .Η τάση αυτή – σε κάποιο βαθμό – ίσως συμπαρασύρει και τις πελατειακές σχέσεις ως τρόπο πολιτικής συμμετοχής, αφήνοντας παράθυρα ευκαιρίας για άλλες, μη πελατειακές διόδους συμμετοχής στην πολιτική.

Τελικά ίσως πρέπει να δεχτούμε την χρησιμότητα της απόκτησης χρήματος  και να αποδεχτούμε ότι το χρήμα δεν κάνει κακό στον άνθρωπο, αλλά αποκαλύπτει τον χαρακτήρα του, με τον τρόπο που απέκτησε το χρήμα και τον τρόπο που το διαχειρίζεται. Η θεσμική ύπαρξη Ανωνύμων Τίτλων, θυρίδων φύλαξης και Απόκρυψης αξιών, Κρατών που επιτρέπουν την  απόκρυψη των ιδιοκτητών του χρήματος και μη φορολόγησης, καταδεικνύει την βούληση των κοινωνιών και ειδικά των εκπροσώπων των κοινωνιών, να αποδέχονται την ύπαρξη παράνομου χρήματος, του οποίου οι ιδιοκτήτες και ο τρόπος απόκτησης, πρέπει  να αποκρυφτούν. Όλοι οι κοινωνικοί εκπρόσωποι έχουν αποδεχτεί την ύπαρξη χρήματος, του οποίου ο τρόπος απόκτησης, δεν είναι νόμιμος ή πολλές φορές είναι απάνθρωπος και όχι μόνο έχουν αποδεχτεί την ύπαρξη αυτού του χρήματος που παράνομα έχει αποκτηθεί (ονομάζεται μαύρο χρήμα) αλλά και έχουν νομιμοποιήσει την φύλαξη και την διακίνηση του και αυτή τους η συμπεριφορά τους κατατάσσει στην κατηγορία των ηθικών αυτουργών. Παράλληλα βέβαια,  η κοινωνική ηθική,  επιτάσσει την οργάνωση δράσεων,  για να αποκαλυφθούν οι έχοντες αποκτήσει με παράνομο τρόπο χρήματα, ώστε να φορολογήσουν τα χρήματα αυτά και σε σπάνιες περιπτώσεις να τα κατάσχουν.   

Η παραδοσιακη τάξη διατηρείται, απλά διαφοροποιείται η στρατηγική και οι μέθοδοι που εφαρμόζονται. Είναι γεγονός ότι η ομαδική εργασία γενικώς είναι πιο ευχάριστη από την ατομική, διότι συμβαδίζει  με την ανάγκη των παιδιών για δράση και ενέργεια. Ντροπαλοί και εσωστρεφείς μαθητές, οι οποίοι έχουν αναστολές και δύσκολα εμπλέκονται στις μαθησιακές δραστηριότητες, μπορούν στα πλαίσια της ομαδικής εργασίας να συμμετέχουν ενεργητικά στα δρώμενα της τάξης. Και πάνω από όλα η ομαδική εργασία επιτρέπει από τη φύση της την αλληλοβοήθεια των μελών της και την διόρθωση των λαθών σε μια Χαλαρή ευχαριστη και πλήρως υποστηρικτική ατμόσφαιρα . Η ιδεώδης ομάδα της σχολικής εργασίας αποτελείται συνήθως από δύο μέχρι πέντε μέλη. Τα κριτήρια συγκρότησης των ομάδων ποικίλλουν και ως τέτοια μπορούν να χρησιμοποιηθούν η φιλία, οι συμπάθειες, η γειτνίαση του τόπου κατοικίας, τα κοινά ενδιαφέροντα, οι κλίσεις, το  πνευματικό επίπεδο, η διδακτές ύλη,κλπ. Ο δάσκαλος δίνει σαφείς και κατά το δυνατόν γραπτές οδηγίες για τον τρόπο εργασίας και ορίζει τον χρόνο παράδοσης ή παρουσίασης της εργασίας. Μετά από  το πέρας των εργασιών των ομάδων πρέπει να καλούνται οι εκπρόσωποι τους, να εκθέτουν τα αποτελέσματα των εργασιών τους. Κατά την παρουσίαση ακούν όλοι οι μαθητές προσεκτικα ή παρακολουθουν τυχόν οπτικοακουστικο υλικο.

΄Ένα τεράστιο παραγωγικό πολιτιστικό κεφάλαιο είναι  παραγκωνισμένο από την κεντρική Κυβέρνηση . Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες διαφόρων πνευματικών επιπέδων, με αγάπη για το μικρό  χωριό, την κωμόπολη ή την συνοικία τους με συγκροτημένη σκέψη και λόγο δουλεύουν