Αρχείο Κατηγορίας Κοινωνία

Η ανάπτυξη είναι η ευχή και η ελπίδα του κάθε πολίτη.

Όταν ο πολίτης εύχεται ανάπτυξη, ΕΛΠΙΖΕΙ όχι μόνο στην καλύτερη οικονομική του επάρκεια, αλλά κυρίως να μπορεί να ζει σε ένα κοινωνικό περιβάλλον, το οποίο συνολικά βελτιώνει τις υπηρεσίες υγείας, την ποιότητα της παιδείας, την εξασφάλιση ασφαλούς περιβάλλοντος, την έντιμη, ισότιμη και γρήγορη ανταπόκριση της κοινωνίας προς αυτόν και την βελτίωση των τεχνικών και πνευματικών υποδομών.

Όλες οι παραπάνω λειτουργίες βελτιωμένες δημιουργούν συνθήκες πραγματικής Ανάπτυξης και μόνο τότε καθιστούν τους πολίτες ΙΚΑΝΟΥΣ να παράγουν διαχρονικά πνευματικά και τεχνητά ΕΜΠΟΡΕΥΣΙΜΑ προϊόντα, διότι χωρίς αυτά δεν έρχεται μία μακρόχρονη οικονομική ανάπτυξη.

Πιστεύουμε ότι όλοι οι πολίτες είναι ικανοί να προσφέρουν, αναλογικά στην δημιουργία ανάπτυξης, σύμφωνα με την θέση που ο καθένας έχει επιλέξει ή έχει υποχρεωθεί να βρίσκεται.

Για την δημιουργία, επαρκών συνθηκών ανάπτυξης, υπεύθυνοι είναι οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι και οι ισχυροί διαχειριστές ή ιδιοκτήτες του μεγάλου κεφαλαίου.

Ο ι κοινωνικοί και πολιτικοί αντιπρόσωποι δεν βασίζουν, το κοινωνικό και οικονομικό πρόγραμμά τους, στην σύνθεση των εμπειριών και των προτάσεων των πρωταγωνιστών της υλοποίησης της ανάπτυξης, που είναι οι πολίτες

Τις τελευταίες δεκαετίες οι κοινωνίες όλης της γης λειτουργούν μέσα σε ιστορικά πρωτοφανείς συνθήκες. Οι συνθήκες αυτές διέπονται από έναν υπέρτατο νόμο, αυτόν της αυτορρύθμισης, που σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να ρυθμίζει τις δραστηριότητές του, από τις οποίες προσδοκά κάποιο όφελος, κυρίως κέρδος ή εξουσία.

Η απόλυτα ελεύθερη δράση, αν και ακούγεται αρχικά ευχάριστα, ουσιαστικά δίνει το δικαίωμα στους δυνατότερους να δρουν ασύδοτα, ελεύθερα, τις περισσότερες φορές εις βάρος των ασθενέστερων, καθώς μπορούν επιπρόσθετα να νομοθετούν και να νομιμοποιούν, μέσω της όποιας εξουσίας, τις πράξεις τους, στο όνομα μιας ανεμπόδιστης ελευθερίας. Έτσι επιβάλλονται στις κοινωνίες οικονομικά πρότυπα, με θεωρίες καζίνου πολλές φορές, δημοκρατίες ανήμπορες και ελάχιστα ελεγκτικές, ισοπεδωτικές μορφές παιδείας, τέχνης και συμπεριφοράς, που κατεδαφίζουν την ιδιαιτερότητα της κάθε κοινωνίας και τέλος δημιουργούνται λαοί- έρμαιο μιας παντοδύναμης προπαγάνδας που ονομάζεται διαφήμιση.. Και διερωτόμαστε:”Είναι ελευθερία αυτή, η οποία καταπιέζει την ελευθερία του άλλου”;