Αρχείο Κατηγορίας Κράτος

Η κλιμάκωση της έντασης μεταξύ Ρωσίας και Δύσης συνοδεύτηκε από πολλά ψέματα και ενδιαφέρουσες ερμηνείες για την πραγματικότητα Σωτήρης Παναγιώτης 1 Το ΝΑΤΟ ΕΧΕΙ ΔΕΣΜΕΥΤΕΙ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΕΚΤΑΘΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΜΥΘΟΣ Κανένα από τα κείμενα που διαμόρφωσαν την ευρωπαϊκή ασφάλεια μετά τον Ψυχρό Πόλεμο

Η ανάδειξη και παρουσίαση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε προϊόντος και οι επιπτώσεις του στην υγεία, αξιολογούν και καθιερώνουν κάθε προϊόν.

Κάθε προϊόν έχει την δική του αξία, 

Οι εργαζόμενοι και οι επιστήμονες,  που εργάζονται στην πρωτογενή παραγωγή, μιας περιοχής ,  έχουν την δυνατότητα να προκαλέσουν μεταξύ τους, τοπικό δημοψήφισμα, με το αποτέλεσμα του οποίου επιβάλουν στις Διοικητικές Αρχές να υποστηρίζουν τις ποικιλίες  που καλλιεργούν ή εκτρέφουν ή τους σπόρους που χρησιμοποιούν.

Ο πολιτισμός έχει ως βασικό συστατικό την λέξη <<πόλις>> η οποία ανάγεται στο ρήμα <<πελω>> που σημαίνει συναναστρέφομαι και συμβιώνω. Άρα βασικό χαρακτηριστικό του πολιτισμού είναι η διάθεση του ατόμου για <<ΟΜΑΔΙΚΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ>> με την αποδοχή της θεμελιώδους αρχής της εξέλιξης της ευγενούς συμπεριφοράς και της εξωτερίκευσης

Είναι αναγκαίο να γίνουν αλλαγές και να ληφθούν μέτρα που θα κόψουν την όρεξη εκείνων των συνδικαλιστών οι οποίοι στο όνομα της εργατικής τάξης προωθούν  τον εαυτό τους.

Δώδεκα ενδεικτικά τέτοια μέτρα είναι τα εξής:

Πρώτον, οι συνδικαλιστές να μην μπορούν να συμμετέχουν σε διοικητικά συμβούλια δημοσίων – ιδιωτικών επιχειρήσεων και οργανισμών. Δεύτερον, οι συνδικαλιστές να μην μπορούν να διεκδικήσουν βουλευτική έδρα πάρα μόνο αν περάσει ορισμένο χρονικό διάστημα. Τρίτον, οι συνδικαλιστές να μην εξαιρούνται από την υποχρέωση παροχής εργασίας προς την επιχείρηση στην οποία έχουν προσληφθεί.  Τέταρτον, οι συνεδριάσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων να γίνονται εκτός ωραρίου εργασίας και σε χώρους εκτός της υπηρεσίας ή επιχείρησης.  Πέμπτον, να απαγορευτεί η συμμετοχή συνδικαλιστών (όχι εργαζομένων) σε πειθαρχικά και λοιπά συμβούλια.  Εκτον,  Συνδικαλιστές δεν μπορεί να είναι ενεργά μέλη πολιτικών παρατάξεων.  Εβδομο Οι συνδικαλιστές εκλέγονται σε ενιαίο ψηφοδέλτιο από τις τοπικές οργανώσεις που εκπροσωπούν, Ογδοο  Στα συμβούλια – επιτροπές των συνδικαλιστικών οργανώσεων, συμμετέχουν κατά 70% εκλεγμένα μέλη του ενιαίου ψηφοδελτίου και κατά 30% μέλη που επιθυμούν τα οποία κληρώνονται για να συμμετέχουν και για χρονική διάρκεια την μισή της χρονικής διάρκειας των εκλεγμένων μελών. Με τον ίδιο τρόπο εκλέγονται και κληρώνονται μέλη συμβουλίων ή επιτροπών στις τοπικές α΄βάθμιες, τις β΄βάθμιες και τις γ΄βάθμιες οργανώσεις.

Μάχη κατά του καρκίνου

Για την πρώιμη διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας παρέχεται τεστ PAP κάθε χρόνο σε όλες τις γυναίκες από την έναρξη της σεξουαλικά ενεργούς ζωής, ή ανίχνευση υψηλού κινδύνου τύπων HPV-DNA test κάθε πέντε χρόνια από την ηλικία των 21 ετών μέχρι την ηλικία των 60 ετών. Για την πρώιμη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη έλεγχος προστατικού αντιγόνου (PSA) κάθε δύο χρόνια σε άνδρες άνω των 50 ετών και κάθε χρόνο σε άνδρες ηλικίας άνω των 60 και ως 80 ετών.

Ζούμε και γνωρίζουμε όλοι πως λειτουργεί το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα. Δεν πρέπει να εκμηδενίζουμε τον τρόπο λειτουργίας του, αλλά έχουμε συνειδητοποιήσει επί δεκαετίες ότι ο τρόπος λειτουργίας των κομμάτων και ο τρόπος άσκησης της εξουσίας όλο και απομακρύνεται από τους πολίτες με αποτέλεσμα να μην συνειδητοποιούν οι εξουσιασμένοι τον καθημερινό σφυγμό της πρσπάθειας δημιουργίας ή επιβίωσης των πολιτών και των επιχειρήσεών τους. Από την άλλη πλευρά οι πολίτες αμφισβητούν τον τρόπο λειτουργίας των κομμάτων (καμία, υπεύθυνη επιτροπή τους για τέσσερα χρόνια, δεν επισκέπτεται τις τοπικές κοινωνίας σε ανοικτές συζητήσεις και όχι ομιλίες και όχι κομματικές) και αμφισβητούν  και την ικανότητα των  προσώπων, αλλά και την δυνατότητα και αποτέλεσματικότητα που τους παρέχει το  ίδιο το σύστημα που υπηρετούν και τέλος η αμφισβήτηση ξεκινά ότι οι εκλεγμένοι δεν είναι επιλεγμένοι ή προτεινόμενοι από την ίδια την κοινωνία  η οποία, όπως λέμε, γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα. Επειδή πάντα ελπίζουμε στο ότι όλα καλλιτερεύουν, αποδεχόμαστε το σύστημα όπως λειτουργεί, αλλα αντιλαμβανόμαστε αν και δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι τα πράγματα χειροτερεύουν.

Το Κράτος είναι ένας τεράστιος οργανισμός, οι υπηρεσίες του οποίου σε σημαντικό βαθμό εξαρτώνται από την συμπεριφορά και τις γνώσεις των υπαλλήλων του. Οι αποφάσεις παλαιές και νέες της Βουλής (δηλαδή οι Νόμοι) και τα όποια Διοικητικά διατάγματα πρέπει οι υπάλληλοι να τα διοχετεύουν αυτούσια στους πολίτες χωρίς αλλοιώσεις ή πρόσθετες προσωπικές απαιτήσεις ή διευκολύνσεις. Ο πολίτης που λειτουργεί με ένα αίσθημα δίκαιης αντιμετώπισής του πρέπει να μπορεί να  συνειδητοποιεί, από πού πηγάζει η όποια συμπεριφορά του Δημοσίου απέναντί του και άμεσα το Κράτος να του έχει θεσμοθετήσει τρόπους με τους οποίους θα μπορεί να διαπιστώσει την πραγματικότητα. Δύο είναι οι τρόποι. ΄Ενας είναι τα Διοικητικά Δικαστήρια που πρέπει να λειτουργούν και για διαφορές μεταξύ του Κράτους και των πολιτών. Και Δεύτερον μία εξωδικαστική διαδικασία, η οποία δίνει το δικαίωμα στον κάθε πολίτη επώνυμο ή ανώνυμο να καταγγέλλει με σημείωμά του, το οποίο είτε το βάζει σε κουτί παραπόνων (που πρέπει να βρίσκεται σε κάθε υπηρεσία) ή το αναρτά σε ειδική ιστοσελίδα στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ

Στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση Δήμων και Περιφερειών παρεμβαίνουν τα κομματα για  να έχουν ένα δικό τους Συμβούλιο, συνεργάσιμο με τους ανθρώπους τους και τα προγραμματά τους. Δεν είναι πρώτη επιλογή τους να εκλεγεί το πλέον άξιο Συμβούλιο όλης της κοινωνίας. Πέραν των κομμάτων υποστηρίζονται από τους πολίτες υποψήφιοι με κριτήριο την συγγένεια, την φιλία ή άλλους δεσμούς. Δεν είναι ούτε για αρκετούς πολίτες το κριτήριο να εκλεγούν οι πιο άξιοι. Υπάρχουν όμως και πολλοί αδέσμευτοι πολίτες που αξιολογούν τους υποψηφίους πριν τους ψηφίσουν. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες θα εκλεγεί ένα Συμβούλιο το οποίο δεν θα ασκεί ιδεολογική πολιτική αλλά θα έχει την εντολή να βελτιώσει την καθημερινότητα των συμπολιτών του με τεχνικές κυρίως παρεμβάσεις (διάφορα έργα), λειτουργικές επίσης δράσεις των προσφερομένων υπηρεσιών στους πολίτες (καθαριότητα, συγκοινωνίες, κοινωνικές δράσεις κλπ). και  τέλος διάφορες εκδηλώσεις κοινωνικοπολιτιστικού περιεχομένου κλπ.

Σε αυτούς που έχουν πλούτο να διαθέσουν και πληρώνουν για συγκεκριμένες έρευνες είτε το ίδρυμα νόμιμα είτε τους ερευνητές κρυφά.

Ο πολίτης που ενδιαφέρεται να έχει μια συγκεκριμένη τεχνογνωσία στην επιχείρησή του αν φθάσει στους αρμόδιους να τον συζητήσουν σοβαρά, το πιθανότερο είναι να τον διώξουν με τα λεφτά που θα του ζητήσουν νόμιμα ή παράνομα. Γιατί δεν θα μπορεί να τα διαθέσει.

Ποιον θα διώξουν; Μα αυτόν που συνεισφέρει στον μισθό τους.

Αλήθεια σε ποιον ανήκουν όλες αυτές οι ανακαλύψεις; Ποιος τις κατοχυρώνει επωφελεία του και γίνεται κάθε έρευνα δημιουργίας νέων προϊόντων μετά από προταση κάθε ενδιαφερομένου; Ή πως γίνεται;