Ο άνθρωπος, ως  πολίτης, δεν πρέπει να είναι υποκείμενο  βοήθειας, αλλά Σεβασμού.

Δεν πρέπει να δέχεται να ζει κάτω από την κάθε απόφαση συμπόνιας, αλληλεγγύης, ελεημοσύνης που επινοούν οι αρμόδιοι που προγραμματίζουν.

Όλο το σύστημα πρέπει να υπακούει σε μερικές αρχές αξιοπρέπειας του ανθρώπου με επίκεντρο και πρωταγωνιστή το άτομο. Όπως:

1)            Για την υγεία του ανθρώπου προέχει η προληπτική  ιατρική, με πολύ σοβαρές και υποχρεωτικές εξετάσεις. Έτσι και οι ασθένειες, και οι θάνατοι και οι δαπάνες υγείας, θα περιοριστούν αισθητά εις βάρος αυτών που πλουτίζουν από τις αρρώστιες των πολιτών.

2)            Η υγεία δεν είναι υπόθεση των εργαζομένων και των εισφορών τους, αλλά του κάθε ανθρώπου.

3)            Κάθε πολίτης είναι διαχειριστής των δικών του εισφορών. Οι εισφορές του σε έντοκο εγγυημένο από το Κράτος,  λογαριασμό ανάλογης Τράπεζας, δημιουργούν μία καρτέλα όπου φαίνονται και οι προσωπικές  του δαπάνες υγείας.

Τις δαπάνες που είναι πάνω από τις εισφορές καλύπτει το Κράτος. Τις εισφορές που είναι πάνω από τις δαπάνες εισπράττει το Κράτος σε ειδικό κοινωνικό λογαριασμό, ο οποίος αν χρειαστεί συμπληρώνεται από τον Κρατικό προϋπολογισμό, για να καλύψει τις ελλειμματικές καρτέλες των πολιτών.

Έτσι ο Κεντρικός Διαχειριστικός λογαριασμός του Κράτους συνδέεται με την καρτέλα υγείας του κάθε πολίτη.

4)            Ο ασφαλισμένος διαλέγει και πληρώνει από τα έσοδα  της καρτέλας του, την κλινική, τον γιατρό ή το νοσοκομείο,  τα οποία πρέπει να έχουν αναρτημένο τιμολόγιο για όλες τις υπηρεσίες που παρέχουν.

ΕΞΑΓΩΓΗ <<ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ>>

–              Άραγε τα ξενοδοχεία παραθερισμού δεν θα πρέπει να είναι εστίες γνωριμίας των πελατών τους, με τις παραδόσεις και τον Πολιτισμό της χώρας που επισκέπτονται;  Θεωρώ ότι οι επισκέπτες θα το ήθελαν με πολύ ενδιαφέρον και μάλιστα όταν τους προσφέρεται με ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο.

ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ <<ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ>>

–              Οι καλλιτέχνες, με αξιοκρατικά κριτήρια, δεν πρέπει να εξαρτώνται για την επιβίωση τους, από άλλα επαγγέλματα, όπως και ένας καλός αθλητής.

Οι ίδιοι γνωρίζονται πολύ καλά, αναγνωρίζονται μεταξύ τους και αυτοί είναι πλέον κατάλληλοι να σύρουν το άρμα της τέχνης που φέρνει πολιτισμό. Με την συνεργασία της πολιτείας, στον τομέα που αφορά τον Πολιτισμό, θεσμικά πρέπει να υπάρχει ένα Επιμελητήριο << Το σπίτι του Πολιτισμού>> το οποίο με εκλογές θα διοικείται από τους ίδιους τους καλλιτέχνες, και το οποίο θα είναι ο βασικός Σύμβουλος της Πολιτείας, για τα θέματα τους.

EΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Ενας καθηγητής ήθελε να κάνει ένα σεμινάριο.Βρήκε ένα ξενοδοχείο και ζήτησε την αίθουσα του και λίγα δωμάτια για τον μήνα Αύγουστο για το σεμινάριο.Ο ξενοδόχος συμφώνησε, αλλα ζήτησε μία προκαταβολή 1000 ευρώ με τον όρο ότι εάν ακυρωθεί το σεμινάριο και ειδοποιηθεί μέχρι τον Μάιο, θα επιστρέψει τα 1000 ευρώ.

Ο ξενοδόχος πήρε άμεσα τα 1000 ευρώ προκαταβολή και αμέσως μετά τα έδωσε στον κρεοπώλη του γιατί τα χρωστούσε.Ο κρεοπώλης στη συνέχεια τα έδωσε σε ένα κτηνοτρόφο στον οποίο επίσης χρωστούσε.Ο κτηνοτρόφος όταν έμπαινε στην πόλη κοιμόταν στο ξενοδοχείο που αναφέραμε πριν. Χρωστούσε και ο κτηνοτρόφος και έδωσε τα 1000 ευρώ στον ξενοδόχο.Είχε έρθει όμως ο Μάιος, και ο καθηγητής ανακοίνωσε στον ξενοδόχο ότι ακυρώθηκε το σεμινάριο, οπότε ο ξενοδόχος του επέστρεψε τα 1000 ευρώ.Ετσι αυτά τα 1000 ευρώ αφού άλλαξαν μερικά χέρια, γύρισαν στην ίδια τσέπη. Αλλάτακτοποιήθηκαν τρεις  υποχρεώσεις, με την κίνηση των 1000 ευρώ (του κρεοπώλη, του κτηνοτρόφου, του ξενοδόχου).Σκεφτείτε, βγάλτε συμπεράσματα, κατανοείστε το σύστημα και στείλτε μας, τις ιδέεςσας. Η οικονομική επιστήμη δεν θα φέρει από μόνη της την πρόοδο.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ : ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Συζητώντας μια παρέα για το άδικο πελατειακό οργανωμένο σύστημα συμφώνησα και εγώ ότι συνήθως διορίζονται ή εξυπηρετούνται στα καθημερινά τους προβλήματα πολίτες που υπερασπίζονταν και ήταν ενταγμένοι στο σύστημα αυτό. ΄Ετσι αδικούνταν άλλοι ικανότεροι πολίτες, ή έχαναν τα δικαιώματά τους, ή καταστρέφονταν οι ελπίδες και ο αγώνας τους, γιατί με επιλογές του συστήματος, προτιμούνταν οι υποστηρικτές του. Τότε με διακόπτει ένας.

ΕΡΩΤΗΣΗ : Aγαπητέ φίλε και εσύ δεν χρησιμοποίησες το σύστημα για να ωφεληθείς σε κάποιες περιπτώσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Ναι φίλε μου, το χρησιμοποίησα γιατί δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Δεν υποτάχθηκα όμως να το υπηρετήσω. Και ξέρεις γιατί;  ΄Όταν κάποτε διεκδικούσα σε σοβαρή υπόθεσή μου το δίκιο μου, ένας τουλάχιστον ειλικρινής εκείνη τη στιγμή Βουλευτής, μου είπε.

΄Ακου φίλε μου. Ποτέ μην ζητάς το δίκιο σου γιατί κανείς δεν διακινδυνεύει να συγκρουσθεί με αυτούς που σε αδίκησαν. Σκέψου έναν άλλο τρόπο να διεκδικήσεις αυτό που θέλεις.

ΕΡΩΤΗΣΗ : Δηλαδή πάντα πρέπει να σκεπτόμαστε τι ελιγμούς θα κάνουμε για να επιβιώσουμε, χωρίς να αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας τουλάχιστον;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Ναι, έτσι γιγαντώνεται μέσα στην κοινωνία το πελατειακό σύστημα και δεν καταργείται γιατί γίναμε όλοι μέρος του.

΄Ολοι υποχρεωθήκαμε να ζούμε έτσι, αλλά οι ωφέλιμοι του συστήματος είναι μειοψηφία. Τόση μειοψηφία όση χρειάζεται ένα εκλογικό σύστημα για να εκλέξει πάλι τους πάτρωνές του στην εξουσία.

Αλλά αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει για πάντα.

Το τέλος του θα έρθει μόνο εάν οργανωθούμε κοινωνικά και  να διεκδικούμε τα δίκια μας συλλογικά και προσεκτικά, να μην κάνουν τα δίκια μας ή οι δράσεις μας ζημιά σε άλλους συμπολίτες μας.